Οι γονείς της ήταν ο Αδαλβάλδος και η Ρικτρούδη και είχε ακόμα τρία αδέλφια. Όταν η Ρικτρούδη έμεινε χήρα αποσύρθηκε μαζί με τα τέσσερα παιδία της στη μονή Marchiennes-sur-la-Scarpe. Η Ευσεβεία όμως δεν παρέμεινε εκεί αλλά έφυγε για ένα άλλο μοναστήρι όπου ήταν ηγουμένη μια συγγενής της η Γερτρούδη.
Σύμφωνα με την παράδοση όταν αυτή απεβίωσε η Ευσεβεία την διαδέχτηκε στην ηγουμενία. Όμως η μητέρα της δεν συμφωνούσε με την παραμονή της κόρης της σε άλλο μοναστήρι και γι’ αυτό της επέβαλλε να αφήσει τη μονή του Hamay και να επιστρέψει στη Marchiennes-sur-la-Scarpe. Τελικά, μετά από αγώνα, η Ευσεβεία κατόρθωσε να επιστρέψει σε εκείνον τον τόπο που είχε στην καρδιά της επιδιδόμενη στις πιο ταπεινωτικές υπηρεσίες της κοινότητας.
Ο Θεός την είχε προικίσει με την ικανότητα να προαισθανθεί το θάνατό της. Αφού άφησε πολύτιμες παραινέσεις στις πνευματικές της κόρες απεβίωσε στις 16 Μαρτίου 680 σε ηλικία μόλις 23 ετών και ενταφιάστηκε στο παρεκκλήσιο της μονής. Η ηγουμένη Γερτρούδη η οποία και την διαδέχτηκε έχτισε έναν μεγαλύτερο ναό καθώς πλήθος προσκυνητών, μαθαίνοντας τα θαυματουργικά σημεία που παρατηρούταν με τη μεσιτεία της, συνέρεαν στο μνήμα της.
πγπ