Οι Εκκλησίες τόσο της Ανατολής όσο και της Δύσεως έχουν απονείμει το στεφάνι της αγιότητας σε ουκ ολίγες αυτοκράτειρες της Ρώμης, της Κωνσταντινούπολης και της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Η σημερινή αγία αυτοκράτειρα είναι η Αγία Αδελαΐδα. Γεννήθηκε το 931 και ήταν κόρη του Ροδόλφου Β’ της Βουργουνδίας και της Μπέρτα της Σουαβίας. Ήταν μόλις δύο ετών όταν ο πατέρας της την προόριζε για νύφη στο Λοθάριο της Προβηγκίας. Ο γάμος έγινε δεκατέσσερα χρόνια αργότερα. Απέκτησαν μια κόρη την Έμμα αλλά ύστερα από τρία χρόνια ο Λοθάριος πεθαίνει, μάλλον από δηλητηρίαση. Ύποπτος για το θάνατο του Λοθάριου θεωρήθηκε ο Βερεγγάριος ο οποίος μάλιστα φυλάκισε την Αδελαΐδα σε ένα κάστρο. Για άγνωστο λόγο κατάφερε να ελευθερωθεί από τη φυλακή της και βρήκε καταφύγιο στον Όθωνα της Γερμανίας τον οποίο παντρεύτηκε τα Χριστούγεννα του 951 στην Παβία της Ιταλίας.
Η μόλις είκοσι ετών Αδελαΐδα ήταν πολύ δυναμική και ευφυέστατη και ανέλαβε άμεσα δράση για τα ζητήματα του κράτους. Χάρη εκείνης ο σύζυγός της κατόρθωσε να σταθεροποιήσει την εξουσία του στο βόρειο τμήμα της Ιταλίας και να στεφθεί Αυτοκράτορας στη Ρώμη από τον Πάπα Ιωάννη 22ο.
Η Αδελαΐδα ήταν πολύ αγαπητή στον κόσμο. Ο γάμος της, από τον οποίο γεννήθηκαν πέντε παιδιά, διήρκησε είκοσι δύο χρόνια. Όταν ο Όθωνας Α’ πέθανε η Αδελαΐδα έπρεπε να αντιμετωπίσει μια νέα ένταση. Ο διάδοχος του θρόνου Όθωνας Β’ δεν ήταν παρά ένας νεαρός πεισματάρης και η δυσαρέσκεια που εξέτρεφε προς τη μητέρα του οφειλόταν κατά μεγάλο βαθμό στη γυναίκα του Θεοφανώ.
Η Αδελαΐδα εγκατέλειψε το παλάτι και πήγε στην πόλη Βιέν κοντά στον αδελφό της Κοράδο της Βουργουνδίας. Ο Αββάς του Κλυνύ στον οποίο η Αδελαΐδα ζήτησε βοήθεια, μεσολάβησε ώστε να επανέλθει η οικογενειακή ειρήνη. Στην Παβία ο Όθωνας Β’ γονυπετείς ζήτησε συγχώρεση από τη μητέρα του.
Δέκα χρόνια αργότερα ο Όθωνας πεθαίνει ξαφνικά αφήνοντας διάδοχο τον ανήλικο Όθωνα Γ’ και τη Θεοφανώ. Η Θεοφανώ ήταν ακόμα σκληρή με την πεθερά της που αναγκάστηκε για άλλη μια φορά να εγκαταλείψει το παλάτι. Το 991 θα πεθάνει ξαφνικά και η Θεοφανώ. Ο εγγονός της Αδελαΐδας και διάδοχος του θρόνου ήταν ανίκανος ακόμα για κάτι τέτοιο. Έτσι η Αδελαΐδα επανήλθε αυτή τη φορά κρατώντας στα χέρια της εξουσία που παρόμοια δεν είχε αποκτήσει ποτέ μέχρι τότε.
Η εξηντάχρονη αυτοκράτειρα εξουσίασε την αυτοκρατορία με περισσή σοφία τρέφοντας πάντοτε μια μεγάλη επιθυμία για ειρήνη. Μερίμνησε για τους φτωχούς πολίτες και ανακαίνισε πολλά ανδρικά και γυναικεία μοναστήρια. Προς το τέλος της ζωής της αποτραβήχτηκε σε ένα μοναστήρι Βενεδικτίνων κοντά στο Στρασβούργο όπου πέθανε εν ειρήνη στις 16 Δεκεμβρίου του έτους 999. Αγιοποιήθηκε από τον Πάπα Ουρβανό Β’ το 1097.
πγπ
