Το ημερολόγιο έδειχνε 31 Δεκεμβρίου 1980 όταν ο άγιος Πάπας Ιωάννης Παύλος Β, με την αποστολική επιστολή “Egregiae virtutis” θέλησε να αναθέσει στα αδέλφια Κύριλλο και Μεθόδιο την προστασία της Ευρώπης. Έκτοτε μαζί με τον άγιο Βενέδικτο είναι οι προστάτες της γηραιάς ηπείρου.
Πρόκειται για δύο αγίους που ουδέποτε αγιοποιήθηκαν από Πάπα και των οποίων την ευλάβεια ο Λέοντας 13οςτο 1880 επέκτεινε στην ανά τον κόσμο Εκκλησία.
Λιγοστές είναι οι πληροφορίες που υπάρχουν για τις δύο αυτές προσωπικότητες που ευαγγέλισαν τους σλάβικους λαούς. Κατάγονταν από τη Θεσσαλονίκη όταν η πόλη άνηκε στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Το πραγματικό όνομα του Κυρίλλου ήταν Κωνσταντίνος, αλλά το άλλαξε όταν έγινε μοναχός.
Τα αδέλφια ήταν γόνοι ευγενούς οικογενείας. Ο πατέρας τους Λέοντας ήταν Δρουγγάριος της πόλεως και αυτό εξασφάλιζε τόσο στον ίδιο όσο και στην οικογένειά του ένα υψηλό κοινωνικό status.
Ο Κύριλλος ήταν ο μικρότερος από τα επτά αδέλφια και ήδη από νεαρή ηλικία φαίνεται να είχε εκφράσει την επιθυμία να ασχοληθεί με τα γράμματα. Νέος, μετακόμισε στην Κωνσταντινούπολη όπου σπούδασε φιλοσοφία και θεολογία. Σύμφωνα με την παράδοση, μεταξύ των διδασκάλων του Κυρίλλου ήταν ο Πατριάρχης Φώτιος.
Η χαρακτηριστική περιέργεια του Κυρίλλου επιδεικνύει τον εκλεκτισμό του: πράγματι καλλιέργησε έννοιες από την αστρονομία, τη γεωμετρία, τη ρητορική και τη μουσική αλλά σίγουρα στη γλωσσολογία ήταν ιδιοφυία. Εκτός από τα ελληνικά μιλούσε λατινικά, αραβικά και εβραϊκά.
Ο Αυτοκράτορας έστελνε από την Κωνσταντινούπολη τα δύο αδέλφια σε διάφορες αποστολές ακόμα και προς του Άραβες. Η σημαντικότερη αποστολή που τους εμπιστεύθηκε είναι σίγουρα εκείνη προς τους σλάβικους λαούς της Παννονίας και της Μοραβίας.
Ο ηγέτης της Μοραβίας Ροστισλάβ είχε ζητήσει στον αυτοκράτορα να στείλει στα εδάφη του ιεραποστόλους, βέβαια όχι μόνο για θρησκευτικούς λόγους αλλά και για πολιτικούς. Ο Κύριλλος αποδέχτηκε ευχαρίστως την πρόσκληση και μόλις πάτησε στη νέα γη της ιεραποστολής του άρχισε να μεταφράζει αποσπάσματα από το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο επινοώντας ένα καινούριο αλφάβητο, το Γλαγολιτικό, σήμερα γνωστό ως κυριλλικό αλφάβητο. Κατά πάσα πιθανότητα εργάζονταν από καιρό για να δημιουργήσει ένα νέο αλφάβητο για τη σλάβικη γλώσσα. Δεν άργησαν όμως οι διαμάχες με τον γερμανικό κλήρο, που είχε παρουσία σε εκείνα τα εδάφη.
Το έτος 867 οι Κύριλλος και Μεθόδιος πήγαν στη Ρώμη με σκοπό να λάβουν οι μαθητές τους την ιερατική χειροτονία. Ο Πάπας Αδριανός Β χειροτόνησε ιερέα το Μεθόδιο και ενέκρινε τις μεταφράσεις της Αγίας Γραφής και των άλλων Λειτουργικών Κειμένων στην σλαβική γλώσσα. Επίσης, ο Κύριλλος δώρισε στον Πάπα τα Λείψανα του Αγίου Κλήμεντα τα οποία είχε ανακαλύψει στην Κριμαία.
Κατά την παραμονή τους στη Ρώμη ο Κύριλλος αρρώστησε και πέθανε. Ήταν 14 Φεβρουαρίου 869 και ενταφιάστηκε στη Βασιλική του Αγίου Κλήμεντα. Ο Μεθόδιος επέστρεψε στη Μοραβία. Σε ένα επόμενο ταξίδι του στη Ρώμη χειροτονείται επίσκοπος και του δίνεται η έδρα του Σίρμιου.
Τον Ροστισλάβ στη Μοραβία διαδέχτηκε ο Σβεντοπέλκ ο οποίος έκλινε υπέρ της γερμανικής παρουσίας στο βασίλειό του. Ξεκίνησε έτσι ο διωγμός των μαθητών του Κυρίλλου και Μεθοδίου, οι οποίοι έκτοτε αντιμετωπίστηκαν ως αιρετικοί. Ο Μεθόδιος φυλακίστηκε για δύο χρόνια στην Βαυαρία και πέθανε στη Velehrad (στην Τσεχία), νότια της Μοραβίας στις 6 Απριλίου 885. Οι μαθητές του φυλακίστηκαν ή πωλήθηκαν ως σκλάβοι στη Βενετία. Μερικοί από αυτούς κατάφεραν να δραπετεύσουν και να διαφύγουν στα Βαλκάνια.
πγπ
