Γεννήθηκε στο Bucchianico, στην επαρχία Chieti, στις 25 Μαΐου 1550. Η εμβληματική του μορφή είναι στενά συνδεδεμένη με τον Ερυθρό Σταυρό για τον οποίο κατόρθωσε στις 20 Ιουνίου 1586 να λάβει από τον Πάπα Σίξτο Ε’ την άδεια ώστε να τον φέρει ραμμένο στα μοναχικά του ενδύματα. Για τρεις λόγους ήθελε ραμμένο το Σταυρό στα ράσα. Ο πρώτος ήταν για να ξεχωρίζουν τα μέλη της κοινότητάς του από τους Πατέρες Ιησουίτες. Ο δεύτερος για να βλέπει ο κόσμος ότι όλοι όσοι σημαδεύονται με αυτό το αποτύπωμα του Σταυρού είναι σαν δούλου αφιερωμένοι στην υπηρεσία των φτωχών και των ασθενών. Ο τρίτος γιατί ο χριστιανισμός είναι μια θρησκεία σταυρού, δηλαδή θανάτου, ταλαιπωρίας και της κόπωσης, έτσι όσοι θέλουν να ακολουθήσουν έναν ανάλογο τρόπο ζωής, να γνωρίζουν ότι έρχονται να αγκαλιάσουν τον Σταυρό, να υποχωρήσουν και να ακολουθήσουν τον Ιησού Χριστό μέχρι το θάνατο.

Το 1575 έπειτα από μια συζήτηση που είχε με έναν μοναχό ζήτησε να γίνει Καπουκίνος στη Μονή του Αγίου Ιωάννη Ροτόντο. Το αίτημά του απορρίφτηκε εξαιτίας μιας πληγής που από καιρό είχε στο πόδι, αποτέλεσμα πολεμικών συρράξεων στις οποίες είχε λάβει μέρος. Για το λόγο αυτό μάλιστα νοσηλεύτηκε στο νοσοκομείο του Αγίου Ιακώβου της Ρώμης. Εκεί του ήρθε μια έμπνευση: να συνδέσει την στρατιωτική πειθαρχία με την χριστιανική αγαθοεργία. Έτσι ίδρυσε το τάγμα των Καμιλλιανών πατέρων που σκοπό είχαν να φροντίζουν και να περιθάλπουν όσους πτωχούς και αναγκεμένους χρειαζόταν. Οι υποψήφιοι έδιναν όρκους υπακοής, πτωχείας, αγνότητας και υπηρεσίας προς τους πτωχούς.

Απεβίωσε στη Ρώμη στις 14 Ιουλίου 1614 και αγιοκατατάχθηκε το 1746.

πγπ