13 ΙΟΥΝΙΟΥ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΤΗΣ ΠΑΔΟΥΗΣ
Ο Φερδινάνδος di Buglione γεννήθηκε στη Λισαβόνα (Πορτογαλία) γύρω στο έτος 1195. Σε ηλικία 15 ετών αποφάσισε να εισέλθει στο μοναχικό Δοκίμιο των Κανονικών του Αγ. Αυγουστίνου. Στην ηλικία των 24 ετών (1219) χειροτονήθηκε ιερέας. Την επόμενη χρονιά έφτασαν στην Κοΐμπρα τα σώματα των πέντε φραγκισκανών μοναχών που είχαν αποκεφαλίσει οι Μαυριτανοί στο Μαρόκο, όπου είχαν πάει να κηρύξουν το Ευαγγέλιο κατ’ εντολήν του Αγ. Φραγκίσκου της Ασίζης (1182- 1226). Συγκλονισμένος ζητά την άδεια των ανωτέρων του να πάει στην Αφρική για να κηρύξει και να υποστεί την ίδια τύχη των μαρτύρων. Μια φοβερή θαλασσοταραχή απομάκρυνε το πλοίο από τον προορισμό του και εξόκειλε στη Ν. Ιταλία. Ο Φερδινάνδος έφτασε στην περιοχή της Ασίζης και με την άδεια του τάγματος εντάσσεται στο τάγμα των φραγκισκανών και αλλάζει το όνομά του σε ΑΝΤΩΝΙΟ.
Στην Εκκλησία της Παναγίας των Αγγέλων στην Ασίζη άκουσε το κήρυγμα του Αγ. Φραγκίσκου, αλλά τον ίδιο δεν τον γνώρισε. Αφού πέρασε κάποιο διάστημα σε ερημική περιοχή μελετώντας, ο Αγ. Φραγκίσκος τον έστειλε να κηρύξει σε πόλεις της κεντρικής Ιταλίας. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του και υπήρξε ο πρώτος φραγκισκανός καθηγητής σε πανεπιστήμιο. Έγραψε θεολογικά συγγράμματα, αλλά ποτέ δε σταμάτησε το έργο του κηρύγματος. Στις 13 Ιουνίου 1231 ασθένησε και ζήτησε να τον μεταφέρουν στην Πάντοβα όπου πέθανε την ίδια μέρα, μέσα σε φήμη αγιότητας.
Ανακηρύχτηκε Άγιος της Εκκλησίας μας το επόμενο έτος από τον θάνατό του (1232) και κατετάγη μεταξύ των Διδασκάλων της από τον πάπα Πίο ΧΙΙ το έτος 1946. Θεωρείται από τους δημοφιλέστερους αγίους της Καθολικής Εκκλησίας και οι ευλαβείς του προέρχονται ακόμα και από μη χριστιανικές θρησκείες.
