12 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΤΑΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΕΙΠΑΡΘΕΝΟΥ ΜΑΡΙΑΣ
Στο επίσημο εορτολόγιο της Καθολικής Εκκλησίας στις 12 του Σεπτεμβρίου διαβάζομε την εξής σημείωση: «Του Αγιοτάτου Ονόματος της Αειπαρθένου Μαρία».
Η εορτή του Αγίου ονόματος της Παναγίας έχει μια περίεργη ιστορία και ταυτόχρονα προφητική. Το έτος 1513 δόθηκε η άδεια από Πάπα Ιούλιο τον Β’ να εορτάζεται αυτή η εορτή σε μια Εκκλησιαστική Επαρχία της Ισπανίας.
Στις 11 και 12 Σεπτεμβρίου του 1571 όταν νικήθηκαν στη Ναυμαχία της Ναυπάκτου οι τουρκικές δυνάμεις που απειλούσαν την χριστιανική Ευρώπη, ο Πάπας Πίος ο 5ος σε απόδοση ευχαριστιών προς την Παναγία επέκτεινε την εορτή του αγίου ονόματός της σε όλη την Εκκλησία και καθόρισε να εορτάζεται μία εβδομάδα μετά την Γέννηση του Ιησού. Στη συνέχεια τα επόμενα χρόνια ο Άγιος Πάπας Πίος ο 10ος μετέφερε τη γιορτή στην παραδοσιακή ημέρα της 12ης Σεπτεμβρίου. Ο Πάπας Παύλος ο 6ος την αφαίρεσε και πάλι από το Ρωμαϊκό ημερολόγιο και έπρεπε και πάλι να περιμένουμε τον Πάπα Ιωάννη Παύλο τον 2ο ο οποίος με την Τρίτη έκδοση του Ρωμαϊκού Λειτουργικού το έτος 2002 την επανέφερε ως προαιρετική εορτή στις 12 Σεπτεμβρίου.
Μετά το όνομα του Ιησού δεν υπάρχει πάνω στη γη πιο γλυκό όνομα από το όνομα της Παναγίας. Όνομα ενώπιον του οποίου υποκλίνονται με σεβασμό οι άγγελοι, χαίρεται η γη και τρέμει η κόλαση.
Το όνομα Μαριάμ στην εβραϊκή γλώσσα σημαίνει τρία διαφορετικά πράγματα:
Σημαίνει πρώτα θάλασσα, ένα όνομα που δόθηκε για να εκφράσει την υπεραφθονία των χαρίτων που δίνονται. Όπως όλοι οι ποταμοί καταλήγουν στη θάλασσα έτσι, έτσι όλοι οι θησαυροί των ουρανίων χαρίτων καταλήγουν στην ψυχή της Παρθένου η οποία ονομάζεται και «μητέρα των χαρίτων».
Μαριάμ σημαίνει επίσης πικρία και αυτή η λέξη έχει σχέση με την Παναγία της οποίας την καρδιά διαπέρασε η λόγχη του πόνου. Όπως ήταν η κεχαριτωμένη έτσι έγινε και η πονεμένη αφού μαζί με το παιδί της ήπιαν το πικρό ποτήρι του πάθους.
Μαριάμ σημαίνει επίσης Άστρο αυτή η έννοια της λέξης αποδίδεται θαυμάσια με τον ύμνο Ave Mari sstela. «Χαίρε άστρο της θάλασσας». Είναι το άστρο που φωτίζεται από τον ήλιο που ο Χριστός και εκείνη οδηγεί τους ναυτιλλομένους σε ασφαλή λιμάνια. «Όταν στο πέλαγος βροντά κι αστράφτει ως άστρο φωτεινό το φως σου λάμπει», ψάλλουμε στην Παναγία
Η Παναγία παρομοιάζεται με ένα άστρο διότι, όπως το άστρο εκπέμπει τις ακτίνες του χωρίς να χάνει τη φωτεινότητά του, έτσι και η Παρθένος Μαρία γεννά τον Υιό του Θεού χωρίς να χάσει την παρθενία της.
