Γεννήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 1572 στη Ντιζόν της Γαλλίας. Ο πατέρας της, ο Bénigne Frémyot, που ήταν ο δεύτερος πρόεδρος του Κοινοβουλίου και μέλος της αριστοκρατίας της Βουργουνδίας, ανέλαβε την ανατροφή της αφού η σύζυγός του απεβίωσε όταν η κόρη τους ήταν δεκαοχτώ μηνών.
Στις 29 Δεκεμβρίου 1592 παντρεύεται με τον Χριστόφορο Β, βαρόνο του Chantal. Ο έγγαμος ευτυχισμένος βίος τους χάρισε τη ζωή σε έξι τέκνα. Η γλυκιά, γαλήνια και ευγενική Ιωάννα αποτελούσε εξαιρετική σύζυγο και άξια μητέρα κερδίζοντας την αγάπη και την εκτίμηση όλων των συγγενών της. Όταν ο σύζυγός της, λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων, απουσίαζε από το σπίτι εκείνη άφηνε κατά μέρος τα κομψά φορέματά της και ξεχύνονταν στους δρόμους φροντίζοντας και υπηρετώντας τους φτωχούς και τους αναγκεμένους.
Ο χειμώνας μεταξύ του 1600 και 1601 ήταν πολύ βαρύς. Η πείνα και οι ασθένειες μάστιζαν το λαό. Έτσι η Ιωάννα, έχοντας την συμπαράσταση του συζύγου της, μετέτρεψε το αρχοντικό τους σε ένα πραγματικό νοσοκομείο, περιθάλποντας δεκάδες μητέρες και βρέφη. Παράλληλα οικοδόμησε έναν φούρνο παρασκευάζοντας ψωμί που μοίραζε στη συνέχεια σε όσους της κτυπούσαν την πόρτα.
Σε ηλικία 29 ετών μένει χήρα. Το μεγαλύτερο από τα παιδιά της ήταν πέντε ετών ενώ το μικρότερο μόλις λίγων ημερών. Σε αυτή την περίοδο του πένθους και του πόνου ωριμάζει μέσα της η ιδέα να αφιερωθεί στο Θεό, όμως οι οικογενειακές υποχρεώσεις δεν της επιτρέπουν να ακολουθήσει μια τέτοια πορεία. Έτσι, λοιπόν, επιδίδεται με στοργή στην ανατροφή των παιδιών της και με επιμέλεια στην οικογενειακή εστία.
Θα δεχτεί μεγάλες πιέσεις από τα πεθερικά της, όμως με υπομονή και πολύ προσευχή παραμένει προσηλωμένη στις υποχρεώσεις της.
Στις 5 Μαρτίου 1604 συναντά για πρώτη φορά του Άγιο Φραγκίσκο Σαλέσιο. Έκτοτε ξεκίνησε μια σπουδαία και πνευματική αδελφική πορεία μαζί του.
Το 1610 ενώπιον συμβολαιογράφου αφήνει όλα τα περιουσιακά στοιχεία της στα τέκνα της και μαζί με δύο φίλες της εγκαθίσταται στην Ανεσί ιδρύοντας το πρώτο κύτταρο του τάγματος των Αδελφών της Επισκέψεως.
Η ζωή της επεφύλαξε νέους πόνους που δεν ήταν όμως ικανοί να την κάνουν να λυγίσει αφού η αφοσίωσή της στο Θεό την τροφοδοτούσε με μια απερίγραπτη δύναμη και σιγουριά. Από όλους τους συγγενείς της μόνο η κόρη της Φραγκίσκη, θα επιβιώσει. Και όταν στις 28 Δεκεμβρίου 1622 πέθανε και το πνευματικό της στήριγμα, ο Άγιος Φραγκίσκος Σαλέσιος έμεινε μόνη στην καθοδήγηση του νέου τάγματός των αδελφών της Επισκέψεως.
Περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της Γαλλίας ίδρυσε συνολικά 87 Μονές και έχοντας προσφέρει ψυχή και σώμα στην αγία υπηρεσία πέθανε στις 13 Δεκεμβρίου 1641.
πγπ
