Το βράδυ της Κυριακής των Βαΐων του 1211 ή 1212 μια όμορφη δεκαοχτάχρονη νεαρή φεύγει από το πατρικό της στην Ασίζη και πηγαίνει στην Porziuncola, όπου την περίμεναν ο Φραγκίσκος μαζί με άλλους αδελφούς. Εκεί ενδύεται ένδυμα μετανοίας, κόβει τα μαλλιά της και εγκαθίσταται στην Εκκλησία του Αγίου Δαμιανού, που λίγο πριν είχε ανακαινίσει ο Άγιος Φραγκίσκος. Πολύ σύντομα θα πλαισιωθεί από την αδελφή της Βεατρίκη και από άλλες κοπέλες δημιουργώντας μια ομάδα περίπου πενήντα ατόμων.

Η Κλάρα θαυμάζοντας το παράδειγμα του Φραγκίσκου, απαρνήθηκε τα υπάρχοντά της, αφού άνηκε σε πλούσια οικογένεια, όχι για να εισέλθει σε ένα γυναικείο Μοναστήρι, αλλά για δημιουργήσει μια νέα έγκλειστη Μοναχική ομάδα, της οποίας χαρακτηριστικό ήταν η ολοκληρωτική πτωχεία και η συνεχής προσευχή στο Θεό. Έτσι, λοιπόν, αρχίζει η ζωή και η αποστολή της Μοναχικής Κοινότητας των Κλαρισσών Μοναχών.

Η Κλάρα απεβίωσε στις 11 Αυγούστου 1251 και δύο χρόνια αργότερα ανακηρύσσεται Αγία.

Το σκήνωμά της αναπαύεται στην Εκκλησία των Κλαρισσών στην Ασίζη.

πγπ