Η εργατική τάξη, σε παγκόσμια κλίμακα, γιορτάζει σήμερα την ημέρα της εργασίας, δηλαδή τους αγώνες και τις κατακτήσεις της για περισσότερη δικαιοσύνη, καλύτερες αμοιβές και προπάντων για πιο ανθρώπινες συνθήκες εργασίας.
Η εκκλησία ως μητέρα όλων των ανθρώπων, ιδιαίτερα ευαίσθητη στον ανθρώπινο μόχθο, και στη δικαιοσύνη γενικότερα, συμπαρίσταται και ευλογεί κάθε προσπάθεια που γίνεται σε αυτόν τον τομέα.
Αυτός είναι ο λόγος που θέλησε να δώσει στο χριστιανικό κόσμο του καθημερινού μόχθου έναν προστάτη, έτσι ώστε η εργασία, πέρα από την ανθρώπινη υποστήριξη, να έχει και εκείνη του Ουρανού.
Και ο Άγιος Ιωσήφ, που γνώρισε και δοκίμασε σκληρά την καθημερινή εργασία για να ζήσει την αγία οικογένειά του, είναι ο πιο κατάλληλος Άγιος Προστάτης της καθημερινής βιοπάλης, της πιο μεγάλης μερίδας της ανθρώπινης κοινωνίας». (Βιδάλης Νικηφόρος, Τ’ΑΔΕΛΦΙΑ ΜΑΣ ΟΙ ΑΓΙΟΙ, σελ. 169)
Στο Ευαγγέλιο ο Ιησούς αποκαλείται «υιός του ξυλουργού». Αυτή η ημέρα μνήμης του Αγίου Ιωσήφ σκοπό έχει να βοηθήσει ώστε να αναγνωριστεί η αξιοπρέπεια της ανθρώπινης εργασίας ως καθήκον και ως μέσο τελειότητας του ανθρώπου, ως ευεργετική εξάσκηση της κυριαρχίας του επί της δημιουργίας, ως κοινωνική υπηρεσία και ως επέκταση του έργου του Δημιουργού και Πλάστη Θεού. (βλ. Gaudium et spes, 34). Ο Πάπας Πίος 12ος ενέταξε στο Λειτουργικό ημερολόγιο την μνήμη του Αγίου Ιωσήφ του εργάτη, στα πλαίσια της εργατικής Πρωτομαγιάς.
πγπ
