«Όχι στα εμπόδια της Ευρώπης, πατρίδα των ανθρώπινων δικαιωμάτων»

Πολλά είναι τα συναισθήματα που ζωντανεύουν την καρδιά του Πάπα κατά τη διάρκεια της σύντομης αλλά συμβολικής επίσκεψής του στο νησί της Λέσβου. Υπάρχει ανησυχία για την τύχη αυτών των ανθρώπων που προσπαθούν να ξεφύγουν από τον πόλεμο και τη βία και «αναζητούν την ειρήνη και την αξιοπρέπεια», που έχουν μαζευτεί στο νησί. Θλίψη για όλους αυτούς τους ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων και των παιδιών, που έχασαν τη ζωή τους στη θάλασσα. Θαυμασμός για το καλωσόρισμα των προσφύγων από τον ελληνικό λαό. Ελπίδα για μια συνεργασία μεταξύ των χωρών, διεθνών Οργανισμών και ανθρωπιστικών θεσμών, «όχι απομονώνοντας αλλά υποστηρίζοντας αυτούς που αντιμετωπίζουν την κατάσταση έκτακτης ανάγκης».

Ο Πάπας εκφράζει όλα αυτά στην ομιλία του στα ιταλικά προς τον πληθυσμό της Μυτιλήνης, μεταξύ των οποίων είναι παρούσα και η μικρή καθολική μειονότητα του νησιού. Στο λιμάνι της πρωτεύουσας, με την πλάτη προς τη θάλασσα που έχει καταπιεί τόσες πολλές ζωές, πλαισιωμένος από τους «αδελφούς» Βαρθολομαίο και Ιερώνυμο, ο Ποντίφικας ανανεώνει την επείγουσα έκκληση «προς την ευθύνη και την αλληλεγγύη απέναντι σε μια τόσο δραματική κατάσταση».

«Πολλοί πρόσφυγες που βρίσκονται σε αυτό το νησί και σε διάφορα μέρη της Ελλάδας ζουν σε κρίσιμες συνθήκες, σε κλίμα άγχους και φόβου, μερικές φορές και απελπισίας για την υλική φτώχεια και για την αβεβαιότητα για τον μέλλον», καταγγέλλει ο Επίσκοπος της Ρώμης. Και, θεσπίζοντας «κατανοητές και νόμιμες» τις ανησυχίες των θεσμών και του κόσμου, στην Ελλάδα όπως και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι «οι μετανάστες, πριν γίνουν αριθμοί, είναι άνθρωποι, είναι πρόσωπα, ονόματα, ιστορίες».

«Η Ευρώπη – υπενθύμισε ο Άγιος Πατέρας – είναι η πατρίδα των ανθρώπινων δικαιωμάτων, και όποιος πατήσει στο ευρωπαϊκό έδαφος θα πρέπει να μπορέσει να το βιώσει αυτό, έτσι θα αποκτήσει επίγνωση ότι και αυτός με τη σειρά του θα πρέπει να σέβεται και να υπερασπίζεται». Αυτή δεν είναι η μοίρα πολλών μεταναστών, συμπεριλαμβανομένων και πολλών παιδιών, που «δεν κατάφεραν ούτε καν να φτάσουν: έχασαν τη ζωή τους στη θάλασσα, θύματα των απάνθρωπων ταξιδιών και υποβαλλόμενοι στις παρενοχλήσεις των άθλιων βασανιστών».

Μπροστά σε αυτή την τραγωδία ο Πάπας, ακόμη μια φορά, εκφράζει την ευγνωμοσύνη του προς τον ελληνικό λαό» που, παρά τις σοβαρές δυσκολίες που αντιμετωπίζει, μπόρεσε να κρατήσει ανοιχτές τις καρδιές και τις πόρτες». «Τόσοι απλοί άνθρωποι πρόσφεραν το λίγο που είχαν για να τον μοιραστούν με όσους στερήθηκαν τα πάντα. Ο Θεός θα ανταμείψει αυτή τη γενναιοδωρία, όπως και εκείνη άλλων γειτονικών εθνών, που από τις πρώτες στιγμές δέχθηκαν με μεγάλη προθυμία πολλούς που αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν», διαβεβαιώνει.

«Εσείς – πρόσθεσε, απευθυνόμενος στους κατοίκους της Λέσβου – δείχνετε ότι σε αυτά τα εδάφη, το λίκνο του πολιτισμού, εξακολουθεί να χτυπά η καρδιά της ανθρωπότητας που ξέρει πώς να αναγνωρίζει πρώτα από όλα τον αδελφό και την αδελφή, μια ανθρωπότητα που θέλει να χτίσει γέφυρες και αρνείται την ψευδαίσθηση της ανέγερσης περιφράξεων για να αισθάνονται πιο ασφαλής. Στην πραγματικότητα – παρατήρησε ο Ποντίφικας – τα εμπόδια δημιουργούν διακρίσεις, αντί να βοηθούν στην πραγματική πρόοδο των λαών, και οι διακρίσεις τελικά προκαλούν συγκρούσεις».

Έτσι για να είμαστε «πραγματικά αλληλέγγυοι» με εκείνους που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τη δική τους γη, πρέπει να εργαστούμε για να εξαλείψουμε τις αιτίες αυτής της δραματικής πραγματικότητας:  «Δεν αρκεί απλώς να κυνηγήσουμε την κατάσταση έκτακτης ανάγκης της στιγμής, αλλά χρειάζεται να αναπτυχθούν ολοκληρωμένες πολιτικές, όχι μονομερείς».

Πρώτα από όλα, υπογραμμίζει ο Φραγκίσκος, «είναι αναγκαίο να οικοδομήσουμε την ειρήνη εκεί όπου ο πόλεμος έφερε τον θάνατο και την καταστροφή, και να αποτρέψουμε την εξάπλωση αυτού του καρκίνου σε άλλα σημεία». Πρέπει, συνεπώς, «να αντιπαρατεθούμε σταθερά στον πολλαπλασιασμό και στη διακίνηση όπλων και στα απόκρυφα συχνά σχέδιά τους» και «πρέπει να στερούνται οποιασδήποτε υποστήριξης εκείνοι που επιδιώκουν έργα μίσους και βίας».

Αντ’ αυτού θα πρέπει να προωθηθεί «ακούραστα» η συνεργασία μεταξύ των Χωρών, διεθνών Οργανισμών και ανθρωπιστικών θεσμών, «όχι απομονώνοντας αλλά υποστηρίζοντας όσους αντιμετωπίζουν καταστάσεις έκτακτης ανάγκης». Με αυτή την προοπτική, ο Πάπας ευελπιστεί στην επιτυχία της Πρώτης Παγκόσμιας Ανθρωπιστικής Συνόδου Κορυφής που θα λάβει χώρα στην Κωνσταντινούπολη τον επόμενο μήνα.

“Όλο αυτό μπορεί να γίνει μόνο από κοινού», προσθέτει, «μαζί μπορούμε και πρέπει να αναζητήσουμε λύσεις αντάξιες του ανθρώπου στο περίπλοκο ζήτημα των προσφύγων». Και γι αυτό είναι «απαραίτητο» και η συμβολή των Εκκλησιών και των θρησκευτικών Κοινοτήτων, όπως θέλει να αποδείξει η παρουσία του Πάπα μαζί με τους δύο Πατριάρχες.

Στη συνέχεια τα τελευταία λόγια του Πάπα χρωματίζονται με την ελπίδα: «Ο Θεός δεν είναι αδιάφορος, δεν είναι απόμακρος. Αυτός είναι ο Πατέρας μας, ο οποίος μας στηρίζει στην οικοδόμηση του καλού και την απόρριψη του κακού». Στη συνέχεια, για δεύτερη φορά, ο Άγιος Πατέρας απευθύνει ένα «ευχαριστώ» στον πληθυσμό της Ελλάδας «επειδή είστε οι θεματοφύλακες της ανθρωπότητας, επειδή φροντίζετε τρυφερά τη σάρκα του Χριστού, που πάσχει στον μικρότερο πεινασμένο και ξένο αδελφό, που έχετε αποδεχτεί».

Λέξεις που προκύπτουν και από τις προσευχές που απαγγέλθηκαν αμέσως μετά από τους τρεις θρησκευτικούς ηγέτες σε διάφορες γλώσσες, στις οποίες έγινε μνεία για τα θύματα της μετανάστευσης. Γι’ αυτούς τηρήσανε ενός λεπτού σιγή, και αφού λάβανε από τρία παιδιά, στεφάνια δάφνης – σύμβολο ειρήνης – ο Φραγκίσκος, ο Βαρθολομαίος και ο Ιερώνυμος τα πέταξαν από την προβλήτα στη θάλασσα. Αυτή τη θάλασσα που έγινε ένα υπαίθριο κοιμητήριο.

ρφ (μετάφραση)

κοινοποίηση άρθρου:

Περισσότερα

Διαβάστε ακόμη

Πρόγραμμα Θείων Λειτουργιών 30-31.3.2024

Οικισμός Ενορία  30 -31 Μαρτίου 2024 Αγάπη Αγίου Αγαπητού 30/3 Σάββατο    17.00 Θεία Λειτουργία Αετοφωλιά Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου 31/3 Κυριακή    09:00 Θεία

Mελέτη του Ευαγγελίου της ημέρας

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ 1ης  ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΤΕΣΣΑΡΑΚΟΣΤΗΣ29 Μαρτίου 2024     Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν Επικαλούμαι το

Καθολική Αρχιεπισκοπή Νάξου-Τήνου-Μυκόνου-Άνδρου και Μητρόπολη παντός Αιγαίου