ΜΕΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΚΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΥΛΑΒΕΙΑ ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ (VII)
Κεφάλαιο 3. Μέσα για να ξεπεράσουμε τα εμπόδια και να επωφεληθούμε από τους καρπούς της ευλάβειας προς την Ιερά Καρδία του Ιησού
Έχουμε πει ότι τα μέσα για να ξεπεράσουμε τα εμπόδια που δυσχεραίνουν την πορεία προς την αγιοσύνη και προς την αγάπη στην Καρδία του Ιησού είναι κυρίως η ταπεινότητα και η απονέκρωση.
Πρώτο μέσο: Μια αληθινή απονέκρωση
Η απονέκρωση είναι τόσο σημαντική για να αγαπήσουμε πραγματικά τον Ιησού Χριστό, που αποτελεί την πρώτη διδασκαλία του Κυρίου προς εκείνους που θέλουν να είναι μαθητές του, και χωρίς αυτήν δεν είναι δυνατόν να είναι μαθητές: «Αν κάποιος θέλει να με ακολουθήσει, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, ας σηκώσει τον σταυρό του τον καθημερινό και ας με ακολουθήσει» (Λκ. 9, 23). Και λέει επίσης: «Αυτός που δεν παίρνει το σταυρό του και δεν έρχεται πίσω μου δεν μπορεί να είναι μαθητής μου» (Λκ. 14,27). Γι’αυτό, όλοι οι άγιοι συμφωνούν στο ότι η απονέκρωση είναι το πιο ξεκάθαρο σημάδι ενάρετης ζωής, επειδή δεν υπάρχει αρετή που μπορεί να διαρκέσει πολύ δίχως τη γενναιόδωρη και συνεχή απονέκρωση, και δίχως απονέκρωση δεν μπορεί να υπάρξει αληθινή αρετή.
Υπάρχουν δύο είδη απονέκρωσης: η εξωτερική, του σώματος και η εσωτερική του πνεύματος και της καρδιάς. Και τα δύο είναι απαραίτητα για να φτάσουμε στην τελειότητα. Η νηστεία, η αγρυπνία, η πειθαρχία και άλλες παρόμοιες απονεκρώσεις του σώματος είναι ισχυρά μέσα που μας κάνουν πνευματικούς και τέλειους και χρησιμεύουν για να ενισχύσουν τη ανθρώπινη φύση, την πάντα αδύναμη για το καλό. Και είναι επίσης απαραίτητες για να λάβουμε από το Θεό, τον Πατέρα της ευσπλαχνίας, βοήθεια για να γίνουμε άγιοι.
Πιο σημαντική είναι η εσωτερική απονέκρωση, διότι είναι πάντα ένα σημάδι αληθινής αρετής και ως εκ τούτου είναι πιο απαραίτητη από την εξωτερική. Αυτή είναι η «κακουχία» που πρέπει να κάνουμε συνεχώς στον εαυτό μας για να κερδίσουμε τη Βασιλεία των Ουρανών. Δεν είναι όλοι σε θέση να νηστέψουν, αλλά δεν υπάρχει κανείς που να μην μπορεί να παλέψει για να σωπάσει όταν το συναίσθημα τον ωθεί να απαντήσει και η ματαιοδοξία να μιλήσει. Ο καθένας μπορεί να μην ικανοποιήσει τον χαρακτήρα του, τις επιθυμίες του, τα πάθη του. Σε αυτό έγκειται κυρίως η εσωτερική απονέκρωση, η οποία οδηγεί στη μείωση της αυτοεκτίμησής μας. Αυτός είναι ο τρόπος για να απαλλαγούμε από τις ατέλειές μας.
Η άσκηση εσωτερικής απονέκρωσης, κοινή σε όλους τους αγίους, είναι γνωστή σε όσους έχουν μια αποτελεσματική και αληθινή επιθυμία να αποκτήσουν τη χριστιανική τελειότητα. Οι ατέλειες εκείνων που ζουν μαζί μας, η αχαριστία κάποιου τον οποίο έχουμε ευεργετήσει, κλπ… μπορούν να δοκιμάσουν σε μεγάλο βαθμό την υπομονή μας. Εν ολίγοις, όλες τις προκλήσεις, αυτές του τόπου, της εποχής και των ανθρώπων, μπορούμε να τις ανεχτούμε με τέτοιο τρόπο ώστε να μην φαίνονται, ενώ θα είναι μικρές αφορμές για να απονεκρώσουμε τον εαυτό μας. Επιπλέον, έχει μεγάλη αξία και μπορεί να ειπωθεί ότι οι μεγαλύτερες χάρες και η μεγαλύτερη αγιότητα συχνά εξαρτώνται από τη γενναιοδωρία που αποκτούμε όταν συνεχώς απονεκρώνουμε τον εαυτό μας σε αυτές τις μικρές περιπτώσεις.
(Ιδέες από το βιβλίο «Η ευλάβεια προς την Ιερά Καρδία του Ιησού», του πατέρα Jean Croiset)
π. Ιωσήφ Rossi
