«ΩΣΑΝΝΑ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ!»
«ΑΡΟΝ, ΑΡΟΝ ΣΤΑΥΡΩΣΟΝ ΑΥΤΟΝ!»
Με ιδιαίτερη θρησκευτική λαμπρότητα εορτάστηκε στη Νάξο η Κυριακή των Βαΐων. Η Εκκλησία στο πρώτο μέρος της όλης Ιεροτελεστίας ζει την θριαμβευτική είσοδο του Ιησού στα Ιεροσόλυμα και στο δεύτερο μέρος εισαγάγει στο πνεύμα της Μεγάλης Εβδομάδας με αποκορύφωμα το Πασχαλινό τριήμερο.
Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι ο καιρός που οι πιστοί μπορούν να βιώσουν αυτό για το οποίο προετοιμάστηκαν κατά την περίοδο της Τεσσαρακοστής και να ζήσουν έντονα τα Μυστήρια τα λύτρωσης και της σωτηρίας.
Η όλη Ιεροτελεστία στην ενοριακή κοινότητα της Νάξου ξεκίνησε στο Παρεκκλήσιο της Αμιάντως Συλληφθείσας Θεοτόκου (καπέλα). Εκεί έγινε η ευλογία των Βαΐων και από εκεί με λιτανεία φθάσαμε στον Μητροπολιτικό Ναό, για να ακούσομε το Λόγο του Κυρίου με το Πάθος και στη συνέχεια να συμμετάσχομε στο Μυστήριο της Ευχαριστίας.
Στη Λιτανεία οι πιστοί βοηθούμενοι από τον Αρχιεπίσκοπο, τον Αρχιερατικό Επίτροπό π. Μανώλη και τον Εφημέριο π. Γεώργιο, έψαλαν τους ύμνους με τους οποίους ο Εβραϊκός λαός υποδέχτηκε τον Ιησού στο Ναό στα Ιεροσόλυμα.
Στην όλη Ιεροτελεστία προίστατο ο Αρχιεπίσκοπός μας π. Νικόλαος.
Η συμμετοχή του κόσμου ήταν ανέλπιστα εντυπωσιακή και ο ναός πλημμύρισε από πολλά παιδιά, έφηβους, νέους και νέες, νεαρά ζευγάρια. Ήταν μια εικόνα και μια πραγματικότητα αληθινά γιορτινή.
Ο Σεβασμιότατος κατά το κήρυγμά του αναφέρθηκε στην ευκολία με την οποία ο λαός άλλαζε τη στάση του έναντι του Χριστού.
Ενώ την Κυριακή των Βαΐων τον υποδέχτηκε με κραυγές και ψαλμούς «ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου», μετά από λίγες ημέρες, τα αισθήματα του ενθουσιασμού,
χαράς και δοξολογίας μετατράπηκαν σε κραυγές μίσους, έχθρας και καταδίκης. «άρον, άρον σταύρωσαν αυτόν».
Και σίγουρα εντυπωσιαζόμαστε γι’ αυτή τη συμπεριφορά του τότε Εβραϊκού λαού και τον καταδικάζουμε. Πόσες όμως φορές η δική μας συμπεριφορά είναι η ίδια με τη δική του.
Όταν όλα είναι ευχάριστα στη ζωή μας τότε δοξάζουμε το Θεό και όλα είναι καλά. Όταν όμως τα πράγματα δεν είναι όπως τα θέλουμε και όπως τα περιμένουμε,
τότε το «ευλογημένος» γίνεται για μας και «άρον». Τότε στρεφόμαστε προς το Θεό και διαμαρτυρόμαστε, μουρμουρίζουμε όπως οι Εβραίοι που πορευόταν προς τη γη της ευτυχίας,
αλλά απαιτούσαν η ζωή τους ακόμη και στην έρημο να είναι εύκολη, ευχάριστη και χωρίς προβλήματα.
Ο πάσχων Ιησούς, ας είναι παράδειγμα για μας. Ο οποίος ακόμη και στους πειρασμούς κατά την επίγεια ζωή του έλεγε στον Πατέρα «πλην όμως να μη γίνει το δικό μου θέλημα αλλά το δικό σου».
Απευθυνόμενος στους πολλούς Αλβανούς αδελφούς που ήταν παρόντες στο ναό με όλα τα μέλη των οικογενειών τους, τους ευχήθηκε Καλό Πάσχα
και συμμερίστηκε τον πόνο τους που δεν μπορούν να συνεορτάσουν με τις οικογένειές τους στην Πατρίδα τους.
Και συνέχισε λέγοντας πως σημασία δεν έχει πότε θα εορτάζουμε το Πάσχα, αλλά πως θα το εορτάζουμε. Μακάρι να έλθει η ευλογημένη
ώρα το συντομότερο, όταν όλοι οι Χριστιανοί, αντί να κοιτάζουν τα άστρα για να υπολογίζει ο καθένας με το δικό του ημερολόγιο,
πότε είναι η πρώτη Κυριακή της εαρινής πανσελήνου, να κοιτάζουν το καλό που θα προκύψει για την πίστη τους,
όταν όλοι μαζί θα γιορτάζουμε το Πάσχα του Κυρίου με σκοπό και ελπίδα να γίνει το Πάσχα όλης της Εκκλησίας.
Ο Σεβασμιότατος ευχαρίστησε το εφημέριο, τον αναπληρωτή εφημέριο, το ενοριακό συμβούλιο και όλα τα μέλη της Εκκλησίας για την προσπάθεια που καταβάλουν
όλοι μαζί για μία πιο αποτελεσματική αποστολή της ενοριακής κοινότητας της Μητροπολιτικής ενορίας στη Νάξο. Τα αποτελέσματα ήδη αρχίσουν να φαίνονται σιγά-σιγά.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας είχε τη χαρά να συναντηθεί με το ποίμνιο του στο Ποιμαντικό, Πνευματικό, Πολιτιστικό Κέντρο «Αγία Ούρσουλα»
και με μια ζεστή και εγκάρδια χειραψία να ευχηθεί σε όλους: Καλό και ευλογημένο Άγιο Πάσχα.
Φανή Δάσκου
[module-424]