ΤΡΙΑΚΟΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΗ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ Β
Στο σημερινό ευαγγέλιο ο λόγος του Θεού μας παρουσιάζει δύο διαφορετικούς τρόπους θρησκευτικής συμπεριφοράς.
Ο πρώτος είναι εκείνος των Γραμματέων που επιδεικνύουν τον εαυτό τους και χρησιμοποιούν τη θρησκεία για να προβάλλονται. Ο Ιησούς αυτή τη συμπεριφορά την καταδικάζει χωρίς καμία επιείκεια.
Ο δεύτερος τρόπος είναι της συμπεριφοράς της πτωχής χήρας, η οποία στα μάτια των ανθρώπων κάνει μία πράξη γελοία, αλλά γι’ αυτήν είναι γεμάτη εμπιστοσύνη στο Θεό αφού στερείται ακόμη και από αυτό που έχει απόλυτα ανάγκη.
Ο Ιησούς επαινεί αυτή τη συμπεριφορά και την προτείνει ως παράδειγμα στους μαθητές του, λόγω της εντυπωσιακής αυθεντικότητας. Δεν είναι η εξωτερική συμπεριφορά των ανθρώπων που έχει και αξία στα μάτια του Θεού.
Ο Θεός δεν κρίνει βλέποντας τα φαινόμενα αλλά κοιτάζοντας μέσα στην καρδιά του ανθρώπου (1 Σαμουήλ 16,7). Ο Ιησούς μας ζητά να κοιτάζουμε το εσωτερικό της καρδιάς μας. Η σωτηρία δεν είναι υπόθεση επιτυχιών και επιδείξεων. Η σωτηρία απαιτεί από τον άνθρωπο να εναρμονίζει τις πράξεις του με τις πεποιθήσεις του. Τα έργα του με την πίστη του. Θα πρέπει να είναι προσεκτικός σε ότι κάνει στην θρησκευτική και πνευματική του ζωή. Πρέπει να είναι ειλικρινείς και να μην προσποιείται ενώπιον του Θεού.
Ο Άγιος Παύλος γράφει καθαρά στην επιστολή του προς τους Γαλάτες: “Μην αυταπατάστε: δεν μπορούμε να κοροϊδέψουμε το Θεό. Ο κάθε ένας μας θα θερίσει από αυτό που σπέρνει ” (Γαλάτες 6,7).
Ο Κύριος ζητά να έχουμε μια καρδιά καθαρή, μια αυθεντική πίστη, να του έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη. Αυτή η χήρα δεν είχε τίποτε. Είναι χήρα επομένως χωρίς κανένα στήριγμα. Δεν έχει εισοδήματα, δεν είχε εγγυήσεις για το αύριο. Και όμως δίνει και αυτό που της είναι απαραίτητο για να ζήσει, εμπιστευόμενη στο Θεό, πως δεν θα την αφήσει να χαθεί. Όταν η πίστη φθάνει σ' αυτό το σημείο, η καρδιά του Ιησού συγκινείται. Το μέλλον της Εκκλησίας μας, το δικό μας μέλλον ευρίσκεται στα χέρια αυτών των χριστιανών, που έχουν ανακαλύψει τον αληθινό θησαυρό που είναι ο Χριστός.
Από αυτό το επεισόδιο ο Ιησούς παίρνει την αφορμή για να μιλήσει στους μαθητές του. Και τους λέει: "Αλήθεια σας λέω αυτή η χήρα πρόσφερε περισσότερο από όλους τους άλλους διότι όλοι έριξαν από το περίσσευμά τους, ενώ αυτή η χήρα από το υστέρημά της, όλα όσα είχε , όλη της την περιουσία". Μαζί με τον ορφανό και τον καταπιεσμένο η χήρα θεωρήθηκε πάντοτε από την Αγία Γραφή ως σύμβολο εκείνων που είναι οι πρώτοι στα μάτια του Θεού. Το περιστατικό του Ευαγγελίου μας δείχνει ακόμη μια φορά, πως ο Θεός βλέπει τα αισθήματα της καρδιάς μας και δέχεται περισσότερο τον μικρό οβολό που δίνεται με πίστη παρά τις προσφορές που δίνονται με επίδειξη.
Η χήρα του ευαγγελίου είναι για το λόγο αυτό ένα υπόδειγμα για την χριστιανική κοινότητα: είναι ένα παράδειγμα προς όλους μας που, ως Εκκλησία, συναχθήκαμε εν Πνεύματι Αγίω ενώπιον του Θεού Πατέρα, αυτή την αγία Ημέρα του Κυρίου για να προσφέρουμε τη λογική μας Θυσία ενώνοντας στο θύμα το σωτήριο τη φτωχή καρδιά μας για να την μετατρέψει σε όργανο αληθινής αγάπης προς Εκείνον και τον πλησίον μας. Αμήν.
