Σήμερα ο Λόγος του Θεού μας αποκαλύπτει άλλον έναν καρπό της Ανάστασης του Χριστού. Αυτός ο καρπός είναι η Εκκλησία, η κοινότητα των πιστών. Η Ανάσταση του Χριστού και η Δωρεά του Αγίου Πνεύματος δημιούργησαν μία κοινότητα πιστών που παρά τις διαφορές τους και την διαφορετικότητά τους, παρά την αντίσταση από τον κόσμο, έχουν ως μοναδικό σημείο αναφοράς τους τον Ιησού Χριστό. Αυτό τους ενώνει. Αυτό τους δίνει ειρήνη και αύξηση και παρρησία.
Ο Ιησούς λέει στους μαθητές του ότι είναι ο αληθινός άρτος, ότι είναι ο αληθινός βοσκός και η αληθινή άμπελος συνδέοντας τον εαυτό του με τα κεντρικά σημεία της ιστορίας του Ισραήλ. Αυτά, ο άρτος, ο βοσκός, το αμπέλι, ήταν αναγκαία στοιχεία της επιβίωσης του Εβραϊκού λαού, στην έρημο, αλλά ακόμη και στην γη της Επαγγελίας. Όμως ο Ιησούς μας ανακατευθύνει στο να συνειδητοποιήσουμε ότι εκείνον χρειαζόμαστε για να ζήσουμε. Η εικόνα της αμπέλου που χρησιμοποιεί ο Χριστός για την κοινότητα των πιστών δηλώνει ότι αυτό που επιθυμεί για τους μαθητές του είναι να φέρουν καρπό. Ο κορμός της αμπέλου δεν κάνει καρπό. Τα κλήματα κάνουν καρπό αν όμως είναι ενωμένα στον κορμό της αμπέλου. Τα κλήματα από μόνα τους ξεραίνονται και δεν καρποφορούν.
Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στο 2ο ανάγνωσμα μας εξηγεί ότι το να αγαπάμε μόνο με τα λόγια δεν έχει κανένα νόημα. Το να πιστεύουμε στον Ιησού Χριστό ή να πιστεύουμε στην ύπαρξη του Θεού, είναι σαν να έχουμε μόνο τον κορμό της αμπέλου, αλλά όχι καρπό. Η πίστη στο Χριστό πρέπει να συνοδεύεται από έργα αγάπης. Όμως και τα έργα αγάπης χωρίς την πίστη στον Ιησού Χριστό δεν είναι έργα προς δόξα του Θεού Πατέρα, αλλά για την δόξα εκείνου που κάνει τα καλά έργα. Και μάλιστα ο Ιησούς μας λέει ότι αυτά τα έργα είναι τίποτα. Χωρίς εκείνον δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Χωρίς εκείνον ακόμη και τα έργα αγάπης είναι έργα εγωιστικά, είναι έργα με υστεροβουλία.
Οπότε, τι συμπέρασμα βγάζουμε για την Εκκλησία του σήμερα, για εμάς, από τον σημερινό Λόγο του Θεού;
Είμαστε κι εμείς διαφορετικοί μεταξύ μας, ο καθένας έχει κάνει την δική του ιστορία, έρχεται από άλλο σημείο εκκίνησης. Έχουμε ανθρώπους με βαθιά πίστη και άλλους με επιπόλαιη πίστη. Έχουμε ανθρώπους παραδοσιακούς και άλλους προοδευτικούς. Πολλές φορές αντιμετωπίζουμε αντίσταση από το περιβάλλον μας. Πολλές φορές τα δικά μας λάθη γίνονται βαριά στους ώμους μας. Άλλες φορές πάλι οι κόποι μας δεν είναι τόσο καρποφόροι όσο θα θέλαμε ή νομίζαμε ότι θα είναι.
Μέσα σε όλα αυτά, και πάνω από όλα αυτά, σημασία έχει η ενότητά μας με τον Χριστό. Η πίστη μας στον Ιησού Χριστό. Επίσης σημασία έχει η τήρηση της εντολής της αγάπης. Μας ενώνει με τον Χριστό το Άγιο Πνεύμα που έχουμε λάβει στο βάπτισμα, αλλά καλούμαστε να καλλιεργήσουμε αυτή την ενότητα με την προσευχή και την μελέτη του Ευαγγελίου. Καλούμαστε να μιμηθούμε τον Ιησού στη ζωή μας, να κάνουμε έργα αγάπης, και να φέρουμε σωτήριους καρπούς.
(+ Ιωσήφ)
