6η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ, Γ
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή είναι η συνέχεια εκείνης που ακούσαμε την περασμένη Κυριακή. Στην πραγματικότητα υπάρχει μια όμορφη σχέση μεταξύ των μακαρισμών και της ιστορίας του Πέτρου και θα μπορούσε να έχει τίτλο: από την αποτυχία στην ελπίδα.
Θυμάστε πώς ο Ιησούς ζήτησε από τον Πέτρο τη βάρκα του για να μιλήσει στον πολύ κόσμο που είχε συγκεντρωθεί στις όχθες της λίμνης της Γεννησαρέτ; Διαπιστώσαμε ένα σημαντικό σημάδι της ευσπλαχνίας του Θεού: Το πλοίο του Πέτρου, ο τόπος της αποτυχίας γίνεται ο τόπος της αναγγελίας του Λόγου του Θεού, ο τόπος της ελπίδας. Χάρη στο σκάφος σας (υποθέτω ότι ο Ιησούς θα μπορούσε να έχει πει στους ψαράδες, μπορώ να μιλήσω με αυτούς τους ανθρώπους, να βοηθήσω τους ανθρώπους να βρουν νέο νόημα στη ζωή τους. Ο Θεός διαλέγει τον τόπο των αποτυχιών μας για να μας πει ότι όπου βλέπουμε μια έρημο μπορεί να γεννηθεί μια όαση, όπου βλέπουμε σκοτάδι μπορεί να λάμψει το φως.
Η σημερινή ευαγγελική περικοπή συχνά αναφέρεται ως «η επί του όρους ομιλία». Ο Ιησούς περιτριγυρισμένος από τους μαθητές του και από ένα μεγάλο πλήθος που ήλθε από διάφορα μέρη της Παλαιστίνης, σταματά σε κάποιο ορεινό τόπο. Αυτός ο τόπος είναι πολύ όμορφος. Είναι ένας μικρός λόφος, γεμάτος από βλάστηση με μία θαυμάσια θέα. Μπροστά του απλώνεται η λίμνη της Τιβεριάδας. Όλο αυτό το τοπίο προσφέρει μια εντυπωσιακή ηρεμία και γαλήνη! Όλοι είναι σιωπηροί και ακούνε με προσοχή. Οι μαθητές, οι απόστολοι όλοι αυτοί που ήθελαν να τον γνωρίσουν καλύτερα τον άκουγαν προσεκτικά και ήταν παρμένοι από τα λόγια του. Ο Ευαγγελιστής γράφει: «εκείνος αφού έστρεψε τα μάτια του προς τους μαθητές του, έλεγε». Πριν λοιπόν μιλήσει, κοιτάζει ποιους έχει μπροστά του. Δεν τον ενδιαφέρει πως είναι ντυμένοι ή τι επάγγελμα κάνουν, εκείνος κοιτάζει μόνο το εσωτερικό της καρδιά τους και το ενδιαφέρον τους να ακούσουν και να μάθουν.
Σ’ αυτούς λοιπόν ο Ιησούς όλους απευθύνεται και λέει: “Μακάριοι εσείς οι φτωχοί τω πνεύματα, διότι δική σας είναι Βασιλεία των ουρανών. Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες διότι θα χορτάσετε. Μακάριοι όσοι τώρα κλαίτε διότι θα γελάσετε».
Ποια να ήταν άραγε η αντίδραση αυτού του κόσμου που άκουγε αυτά τα περίεργα και πρωτόγνωρα λόγια από το στόμα του Ιησού. Σίγουρα θα διερωτήθηκαν όπως και εμείς πως μπορεί να είναι κάποιος μακάριος όταν κλαίει, όταν πεινά όταν είναι φτωχός; Αυτό είναι το παράδοξο και παράλογο! Μακάριος για τη δική μας νοοτροπία είναι αυτός που είναι ευτυχισμένος, γελαστός, ευτυχισμένος! Πως ένας φτωχός ή ένας άνθρωπος που είναι λυπημένος μπορεί να είναι και ευτυχισμένος;!
Για να μας λυθεί αυτή η απορία πρέπει να προσέξουμε το δεύτερο μέρος της φράσης του Ιησού: «…διότι σε σας ανήκει η Βασιλεία του Θεού»! Όπως ο Ιησούς δεν σταματά στα εξωτερικά φαινόμενα, στο ντύσιμο αυτών των ανθρώπων που τον ακούνε και τον ακολουθούνε αλλά σ’ αυτό που νιώθουν μέσα στην καρδιά μας έτσι είναι και η ευτυχία για την οποία μας μιλά σήμερα. Είναι μια νέα κατάσταση που μπορεί να δημιουργήσει μόνο η παρουσία του Ιησού στην καρδιά και τη ζωή μας. Την ευτυχία που προκαλούσε η παρουσία του Ιησού στα πλήθη που έτρεχαν πίσω του γιατί αυτός είχε λόγια ζωής αιώνιας και θεράπευε κάθε ασθένεια και κάθε αδυναμία τους. Από τον Ιησού που η είναι η παρουσία του Θεού στη ζωή μας ξεκινά η αληθινή ευτυχία για όσους τον ακολουθούν, τον εμπιστεύονται και πιστεύουν στο λόγο του που υπόσχεται την αιώνια ζωή. Όπως ένα παιδί αισθάνεται ευτυχισμένο ήδη από την παραμονή των Χριστουγέννων, διότι σκέπτεται ότι την άλλη μέρα θα λάβει τα δώρα που περιμένει, έτσι και ο κάθε χριστιανός μπορεί να είναι από τώρα ευτυχισμένος παρά τα προβλήματα, τις ασθένειες, την κόπωση, το άγχος της ζωής. Αυτό συμβαίνει μόνο όταν καταλάβει πόσο μεγάλο είναι το δώρο που περιμένει όταν θα βλέπει το Θεό όπως είναι. Όπως το πλήθος έβλεπε και άκουγε από τον Ιησού την ώρα των μακαρισμών.
