ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΔΩΡΕΑΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή ακούσαμε είναι ένα από τα πιο γνωστά επεισόδια του Ευαγγελίου, ο «πολλαπλασιασμός των άρτων».
Το επεισόδιο αυτό το διηγούνται και οι τέσσερεις ευαγγελιστές. Την προηγούμενη Κυριακή είχαμε δει τον Ιησού να δείχνει ευσπλαχνία για τα πλήθη τα οποία άφηναν τα σπίτια τους, την εργασία τους και τον ακολουθούσαν στην ησυχία της ερήμου για να ακούσουν το Λόγο του, αμελώντας ακόμη και το φαγητό τους.
Ο Ιησούς σήμερα αποδεικνύει έμπρακτα αυτή την ευσπλαχνία η οποία δεν αφορά μόνο την ψυχή του ανθρώπου αλλά όλο τον άνθρωπο, το σώμα του και την ψυχή του. Ο Ιησούς δεν ενδιαφέρεται μόνο για την πνευματική τροφή του ανθρώπου αλλά και την υλική, διότι ο άνθρωπος δεν είναι μόνο πνεύμα αλλά και σάρκα.
Και οι Απόστολοι από την πλευρά τους ενδιαφέρονται για το πλήθος όμως με το δικό τους τρόπο. Προτείνουν στον Ιησού να αφήσει το πλήθος να φύγει, και να πάει στα γειτονικά χωριά να αγοράσει τροφή και να βρει κατάλυμα.
Οι Απόστολοι χρησιμοποιούν τη λογική ενώ ο Ιησούς την καρδιά. Η αντιμετώπιση από μέρους του Ιησού του προβλήματος που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι που τον ακολουθούν είναι εντελώς διαφορετική: «Εσείς δώστε τους να φάνε», τους λέει. Οι Απόστολοι δεν καταλαβαίνουν αυτά τα λόγια, γι’ αυτούς το πρόβλημα είναι καθαρά «οικονομικό». Διαθέτουν μόνο «πέντε ψωμιά και δύο ψάρια», άρα η μόνη λύση που υπάρχει γι’ αυτούς είναι η «αγορά» και άλλων. Αυτό όμως οικονομικά τους είναι αδύνατο!
Όμως ο Ιησούς θέλει να τους διδάξει ότι αυτά που ο Θεός έχει δώσει στον άνθρωπο είναι αρκετά για όλους. Η αγάπη είναι ικανή να πολλαπλασιάσει τα λίγα που διαθέτουν οι πολλοί και η δικαιοσύνη να μοιράσει τα πολλά που έχουν οι λίγοι.
Για τον Ιησού ο νόμος της αγάπης είναι πάνω από το νόμο της αγοράς. Η αγάπη του Θεού μετατρέπει τα πέντε ψωμιά σε τροφή για πέντε χιλιάδες άνδρες.
«Κι αφού ο Ιησούς πήρε τα πέντε ψωμιά και τα δυο ψάρια, έστρεψε το βλέμμα του στον ουρανό, τα ευλόγησε τα έκοψε και τα έδωσε στους μαθητές του για να τα μοιράσουν στο συγκεντρωμένο πλήθος».
Αυτές οι κινήσεις του Ιησού μας θυμίζουν τη σύσταση του Μυστηρίου της Ευχαριστίας.
Αδελφοί μου και αδελφές μου, ότι έχουμε και διαθέτουμε είναι ευλογημένο από το Θεό. Όλα τα αγαθά της γης είναι δώρα δικά του και ανήκουν σε όλους. Ο Θεός μας τα προσφέρει για να τα μοιραστούμε και με εκείνους που δεν έχουν. Και σήμερα επαναλαμβάνεται το θαύμα του πολλαπλασιασμού των άρτων, όταν η αγάπη πολλαπλασιάζει και η δικαιοσύνη μοιράζει, τότε τα αγαθά της γης επαρκούν για όλους και περισσεύουν!
Στη σημερινή δραματική οικονομική συγκυρία, η εντολή «δώστε τους εσείς να φάνε» είναι πιο επιτακτική από ποτέ. Το θαύμα που δεν μπορεί να κάνει η οικονομία, μπορεί να το κάνει και πάλι ο Χριστός μέσω της Εκκλησίας του.
Αυτό η Εκκλησία το προσπαθεί τόσο για την πνευματική τροφή όσο και τη φυσική.
Για την πνευματική με την εξασφάλιση της Θείας Λειτουργίας κάθε Κυριακή για να δώσει ακόμη και στα λίγα μέλη αυτής της εκκλησιαστικής κοινότητας τη δυνατότητα να τραφούν όλα τα μέλη της με τη μοιρασιά του λόγου του Θεού και του σώματος και του αίματος του ενσαρκωμένου Λόγου του Θεού.
Η Εκκλησία του Χριστού συνεχίζει τώρα να τεμαχίζει τον άρτο για να τρέφεται και να ενισχύεται στην αποστολή της ταυτόχρονα να τεμαχίζεται η ίδια, όπως ο Χριστός και μαζί με το Χριστό για τη σωτηρία του κόσμου.
Να τεμαχίζεται ιδιαίτερα προς χάριν των αδυνάτων, των φτωχών, των ανήμπορων, των προσφύγων και μεταναστών, εκείνων που οι άνθρωποι δεν προσέχουν και δεν αγαπούν. Αυτούς που ο ίδιος ο Χριστός πλησίασε, αγκάλιασε, φρόντισε, και ταύτισε με τον εαυτόν του. «ότι κάνατε σε ένα από αυτούς τους μικρούς σε μένα το κάνατε»
Η τέλεση του Μυστηρίου της Ευχαριστίας μας προσφέρει τη δυνατότητα να δημιουργούμε μία στενή σχέση με τον Χριστό, αλλά και μας δεσμεύει να δημιουργούμε την κοινωνία αγάπης μεταξύ μας. Να γινόμαστε Σώμα Χριστού. Να καθιστούμε παρόντα το Χριστό μέσα στην ανθρώπινη κοινωνία.
Και όπως Εκείνος τεμάχισε τον άρτο και τεμαχίστηκε ο ίδιος από αγάπη και για μας έτσι και εμείς που κοινωνούμε σ’ αυτόν τον Ένα Άρτο να τεμαχιζόμαστε για τους αδελφούς μας. Και αδελφοί μας δεν είναι μόνο οι συγγενείς, οι συγχωριανοί οι συμπατριώτες, οι γνωστοί μας αλλά κάθε άνθρωπος γνωστός ή άγνωστος. Αμήν