ΤΕΛΕΣΤΗΚΕ ΤΟ ΚΑΤ ΕΤΟΣ ΤΕΛΟΥΜΕΝΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ
Τη Δευτέρα 23 Νοεμβρίου η τοπική μας Εκκλησία στην Τήνο τέλεσε στον καθεδρικό της Ναό της Παναγίας του Ροδαρίου στην Ξινάρα το ετήσιο μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής των Αρχιερέων, Ιερέων, Μοναχών και Μοναζουσών που μας προηγήθηκαν στην πίστη και εργάστηκαν στην Εκκλησία μας της Νάξου-Τήνου-Άνδρου-Μυκόνου.
Τελέστηκε Αρχιερατική Θεία Λειτουργία από τον Σεβασμιότταο Αρχιεπίσκοπο μας Π. Νικόλαο και συλλειτούργησαν μαζί του οι ιερείς που κατοικούν στην Τήνο.
Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου ο Αρχιεπίσκοπος απευθύνθηκε στην Εκκλησία και είπε:
Συχνά βρισκόμαστε μπροστά σε ένα δυσνόητο αίνιγμα, το αίνιγμα του θανάτου. Κάποιες φορές έρχεται στο νου μας η αναπόφευκτη ερώτηση για τη συγκεκριμένη κατάσταση στην οποία βρίσκονται όσοι έφυγαν από αυτό τον κόσμο: τι έγιναν, διερωτόμαστε, όλα αυτά τα πρόσωπα που έφυγαν από κοντά μας; Χάθηκαν στο τίποτε; Ή ζουν σε κάποια διαφορετική κατάσταση από τη δική μας;
Στο ερώτημά μας αυτό μας απαντά και σήμερα ο ίδιος ο Θεός με το του λόγο που λίγο πριν μας απεύθυνε: Στο πρώτο ανάγνωσμα ακούσαμε από τον Προφήτη Ησαΐα: «Θα εξαφανίσει για πάντα το πένθιμο ένδυμα: Ο Κύριος θα αφαιρέσει τα δάκρυα από όλα τα πρόσωπα» (Ησ. 25,6). Με αυτόν τον λόγο ο Θεός βεβαιώνει τον άνθρωπο ότι θα εξαφανίσει για πάντα το θάνατο.
Η πραγματικότητα όμως φαίνεται να διαψεύδει την υπόσχεση που μας έδωσε ο Θεός μέσω του Προφήτη: η επίσκεψή μας το μήνα αυτό στα κοιμητήρια φανερώνει ότι ο θάνατος δεν εξαφανίστηκε: ότι δεν αφαιρέθηκαν τα δάκρυα από τα πρόσωπά μας, ούτε και το πένθιμο ένδυμα που συχνά είναι πολύ βαρύ.
Αγαπητοί μου αδελφοί και αδελφές, δεν πρέπει να λησμονούμε ότι συνέβη και ένα γεγονός στο οποίο ο θάνατος εξαφανίστηκε. Σε ένα μνήμα δεν υπήρξε φθορά εκείνου που εκεί θάφτηκε. Είναι η μοναδική περίπτωση στην οποία ο θάνατος δεν νίκησε. Ο Θεός, ο Θεός της ζωής, ο Θεός Πατέρας επέστρεψε στο άψυχο σώμα του Ιησού Χριστού το πνεύμα που του είχε πριν από τρεις ημέρες παραδώσει. Και η Ανάσταση όχι μόνο είναι γεγονός αλλά και θεμέλιο της πίστεώς μας εφόσον ομολογούμε την πίστη στον Αναστάντα εκ νεκρών και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός».
Ο Θεός Πατέρας ανέστησε τον Ιησού και δεν επέτρεψε να γευθεί τη φθορά του μνήματος. Όποιος πιστεύει εις αυτόν γίνεται συμμέτοχος της ίδιας της αθάνατης ζωής του αναστημένου Κυρίου. Ο θάνατος είναι το τέλος αλλά μία νέα αρχή, είναι η είσοδος σε μία κατάσταση ζωής που συνίσταται στο να είμαστε όμοιοι με τον αναστημένο μαζί με το Χριστό. «Θα είμαστε πάντοτε με τον Κύριο» όπως γράφει ο Απόστολος Παύλος προς του Θεσσαλονικείς. [Α Θεσσαλ. 4, 17]. Αυτή είναι η κατάσταση όσων μέσο του Βαπτίσματος και των άλλων μυστηρίων της χριστιανικής μύησης νεκρών ενώθηκαν με το Χριστό στη ζωή του, στο πάθος, στο θάνατο και στην ανάσταση του. Δεν φέρνουμε μόνο το σταυρό στους ώμους, δεν βαδίζουμε μόνο πίσω από το Χριστό αναβαίνοντας μέ-χρι το λόφο του Γολγοθά αλλά και βγαίνουμε από το μνήμα όταν η σάλπιγγα θα ηχήσει.
Βέβαια το σώμα των νεκρών συγγενών μας βρίσκεται στο μνήμα ή ήδη έχει υποστεί τη φθορά του μνήματος. Αυτό μας βοηθά να καταλάβουμε μια αλήθεια που μας αφορά και είναι πολύ σημαντική. Η προσωπικότητά μας δεν περιορίζεται στο σώμα της. Είναι μια πνευματική πραγματικότητα, που πλάστηκε από το Θεό για να είναι αθάνατη. Εμείς αυτή την πνευματική διάσταση της προσωπικότητας μας την ονομάζουμε «ψυχή». Η ψυχή είναι αυτό που κάνει την κάθε μια και τον κάθε ένα μας αθάνατη προσωπικότητα, ακόμη και όταν το σώμα μας φθείρεται.
Ο Απόστολος Παύλος μας είπε: «Το ίδιο το Πνεύμα βεβαιώνει ότι είμαστε παιδιά του Θεού. Και αν είμαστε παιδιά του Θεού είμαστε και κληρονόμοι: κληρονόμοι του Θεού, και συγκληρονόμοι του Χριστού». [Ρωμ. 8,14-
Συνεχίζοντας ο Απόστολος Παύλος την επιστολή του γίνεται ακόμη πιο σαφής: Ο Θεός « μας έσωσε με το βάπτισμα της αναγέννησης και της ανανέωσης που χαρίζει το Άγιο Πνεύμα …. Για να δικαιωθούμε με τη δική του χάρη και να κληρονομήσουμε την αιώνια ζωή, την οποία και προσδοκούμε».
Έτσι λοιπόν μας απαντά και σήμερα ο Κύριος στις ερωτήσεις μας για το θάνατο και στην τύχη των κεκοιμημένων αδελφών μας «ώστε να μη συνεχίζουμε να λυπούμαστε όπως εκείνοι που δεν έχουν ελπίδα».[ Βλ. Θεσσαλ. 4, 13].
Αδελφοί μου, ας μείνουμε λοιπόν σταθεροί και αμετάκλητοι στην πίστη μας στον αναστημένο Ιησού Χριστό
και ας έχουμε όλο και περισσότερο ζήλο για την εκπλήρωση του έργου του Κυρίου, αφού ξέρουμε ότι ο κόπος που καταβάλλουμε για χάρη του Κυρίου, τόσο εμείς σήμερα αλλά και όσοι μας προηγήθηκαν στην πίστη δεν είναι μάταιος», αυτά έγραψε ο Απόστολος Παύλος στους Κορινθίους. [Α Κορινθ. 15, 58].
Με τη σημερινή προσευχή μας υψώνουμε προς το Θεό Ευχαριστήριο ύμνο για το έργο που επιτέλεσε μέσω των Αρχιερέων, ιερέων, μοναχών και Μοναζουσών που μας προηγήθηκαν στην πίστη και στην απο-στολή μας. Τους εμπιστευόμαστε στον Αιώνιο Πατέρα και ταυτόχρονα εκφράζομε και σε εκείνους την μεγάλη ευγνωμοσύνη μας στο όνομα όλης της τοπικής μας Εκκλησίας και τους ζητούμε να ικετεύουν τον Κύριο τον οποίο βλέπουν όπως είναι, ώστε να μας χορηγεί το έλεος και τη χά-ρη του για να είμαστε και εμείς πιστοί και συνεπείς στην αποστολή που ο ίδιος μας ανέθεσε. Αμήν. Αμήν.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ευλογήθηκε το κενοτάφιο των Αρχιερέων και των ελαχίστων μνημάτων που ευρίσκονται μέσα στον Κα-θεδρικό Ναό.
Μετά τη Θεία Λειτουργία έγινε λιτό κέρασμα στην αίθουσα πολλα-πλών χρίσεων της Αρχιεπισκοπής μας στην Ξινάρα « Άγιος Ιωάννης – Παύλος Β’ ) και ακολούθησε η ετήσια συνάντηση των μελών των ενοριακών συμβουλίων και των μελών των Επιτροπών της Αρχιεπισκοπής υπό την Προεδρία του Αρχιεπισκόπου.
