Τα περιστέρια και ο γενειοφόρος

Στην οδό  della Conciliazione, στα σκαλιά της εκκλησίας, παρατήρησα μια ενδιαφέρουσα σκηνή: μερικά περιστέρια έψαχναν με το ράμφος τους να  βρουν κάτι να φάνε ανάμεσα στις κουβέρτες και τα κουρέλια ενός γενειοφόρου.

"Κοιτάξτε – Μου ερχόταν να φωνάξω  – οι γενειοφόροι….. δεν σπέρνουν, δεν εργάζονται … και τρώνε και δίνουν σε άλλους να φάνε».

Πιο μπροστά είδα δύο αστυνομικούς   στους οποίους μετέφερε την προηγούμενη εικόνα που είχα δει, ως εξής τους λέω: « Προσέξατε  την συμπαθητική σκηνή; περιστέρια που πηδούν  ανάμεσα στα κουρέλια  και τις κουβέρτες  ενός γενειοφόρου  για να βρουν κάτι να φάνε». Ο αστυνομικός συμπληρώνει: « Εσείς θέλετε να μου πείτε, αν αυτά δεν ήταν τα κουρέλια ενός γενειοφόρου, αλλά  τα πολυτελή ρούχα ενός πλουσίου, αν  θα έβρισκαν κάτι να φάνε;  Και έπειτα είναι πολύ σημαντικό – συμπλήρωσε – που αυτά συμβαίνουν στα σκαλιά μιας Εκκλησίας!

Μπαίνω στην Εκκλησία και ακούω τον ιερέα να αναφέρει αυτά τα λόγια του Κυρίου:  "Κοιτάξτε τα κρίνα του αγρού, παρατήρησε τα πουλιά του ουρανού που δεν σπέρνουν, ούτε συγκεντρώνουν σε αποθήκες … Ελάτε, φάτε και πιείτε κρασί και γάλα χωρίς χρήματα.. δωρεάν λάβατε, δωρεάν να δίνετε… ".

Η γιαγιά μου, μού έλεγε συχνά αυτές τις σοφές φράσεις: "Όταν θέλετε μία ικανοποίηση αποταθείτε σε όσους έχουν τόσα πολλά να κάνουν, αν θέλεις μια βοήθεια τότε να αποταθείς σε ένα φτωχό" Και αυτά μου τα εξηγούσε με ένα περιστατικό: «Ο ενοριακός ναός της πόλης, χτίστηκε με τη βοήθεια των ενοριτών. Την ημέρα των εγκαινίων διάβαζε κανείς στην κεντρική πόρτα: "Χτίστηκε με τα λόγια των πλουσίων και τα χρήματα των φτωχών"

Πάντα βλέπω καθισμένο  στην άκρη του δρόμου τον  Ορφέα που δέχεται ελεημοσύνη παίζοντας κιθάρα. Προχθές συγκινήθηκα βλέποντάς τον, να δίνει κάτι με ένα χαμόγελο,  από όσα είχα λάβει σε ένα άλλο  φτωχό που στέκεται πάντα και ζητιανεύει στα σκαλιά της Εκκλησίας μας.

Το χαμόγελό του φαινόταν να βεβαιώνει: «Υπάρχει μεγάλη κατανόηση μεταξύ των ζητιάνων!.