Πριν από μερικές μέρες, άκουγα από το παράθυρο του Γραφείου μια δυνατή φωνή που γινόταν ακόμη πιο δυνατή χάρη στην ενίσχυση που λάβαινε από ένα μεγάφωνο τοποθετημένο στο εξωτερικό ενός αυτοκινήτου, που ανακοίνωσε μία εκδήλωση.
Η ανακοίνωση έλεγε: «προσοχή, – προσοχή, σήμερα στο Ίδρυμα Τηνιακού Πολιτισμού μόνο με δύο παραστάσεις: Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΡΑΓΚΙΟΖΗΣ ΜΟΙΡΑΖΟΥΝ ΔΩΡΑ»!
Το άκουγα, το ξανάκουγα, διότι πολλές φορές πέρασε το κάτω από το παράθυρό μου και σκεπτόμουν μήπως δεν άκουγα σωστά! Σκεπτόμουν και έλεγα μόνος μου: «Ποια σχέση θα μπορούσε να υπάρχει ανάμεσα σ’ αυτά τα δυο πρόσωπα; Ανάμεσα σ’ αυτούς τους δυο πολιτισμούς; Ανάμεσα στον πρωταγωνιστή της έμπρακτης αγάπης και τον πρωταγωνιστή του θεάτρου σκιών»!
Η απάντηση είναι απλή: Σήμερα ο κόσμος συγχέει το φως της ζωής με τη σκιά του θεάτρου. Το Θέατρο σκιών σίγουρα είναι μια τέχνη. Το χριστιανικό όμως βίωμα δεν χρειάζεται τέχνη είναι ζωή. Σίγουρα η χριστιανική ζωή μιμείται, αλλά μιμείται όχι όμως μια σκιά αλλά μία πραγματικότητα, την ενσαρκωμένη αγάπη. Μιμείται μια πραγματικότητα που αυτές τις ημέρες θα φέρουμε πιο έντονα στη μνήμη μας για να περάσει στη ζωή μας ακόμη πιο πολύ.
Μήπως πρέπει να προσέχουμε περισσότερο στις επιλογές μας ώστε, ιδιαίτερα τις ημέρες αυτές να μη διαλαλούμε πρόσωπα και πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση μεταξύ τους;
+Ν