ΣΤΟΛΙΣΕ ΤΟ ΝΑΟ ΑΛΛΑ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΤΟ ΦΤΩΧΟ
Θέλεις να τιμήσεις το Χριστό. Τότε μην επιτρέψεις να είναι αντικείμενο περιφρόνησης στα μέλη του, δηλ. στους φτωχούς που δεν έχουν ρούχα να φορέσουν.
Μην τον τιμάς (το Χριστό) στην εκκλησία με μεταξωτά υφάσματα και έξω τον παραμελείς όταν υποφέρει από κρύο και γύμνια. Αυτός που είπε «τούτο εστί το Σώμα μου» και για να επικυρώσει την αλήθεια των λόγων του πρόσθεσε: «Με είδατε πεινασμένο και δε μου δώσατε να φάω» (Μτθ 25,35) «και κάθε φορά που δεν το κάνετε αυτό σ’ έναν από αυτούς τους πιο ασήμαντους σε μένα το αρνηθήκατε». Το Σώμα του Χριστού που είναι πάνω στην Αγία Τράπεζα δεν έχει ανάγκη από ρούχα, αλλά από αγνές ψυχές ενώ αυτό που είναι έξω έχει ανάγκη από πολλή φροντίδα. Ας μάθουμε λοιπόν και ας σκεπτόμαστε και να τιμούμε το Χριστό όπως ο ίδιος θέλει.
Πράγματι η πιο ευχάριστη τιμή που μπορούμε να προσφέρουμε σ’ αυτόν που λατρεύουμε είναι εκείνο που ο ίδιος θέλει και όχι αυτό που μας αρέσει. Και ο Άγιος Πέτρος νόμιζε πως τιμά το Χριστό που τον εμπόδισε να του πλύνει τα πόδια, αυτό δεν ήταν τιμή αλλά πράξη ευγένειας. Έτσι κι εσύ πρόσφερε την τιμή σου σ’ εκείνον που διέταξε: «Κάνε να βοηθούνται οι φτωχοί απ τα δικά σου πλούτη, ο Χριστός δε χρειάζεται χρυσά βάζα αλλά χρυσές καρδιές. Ασφαλώς ο σκοπός μου δεν είναι να σου απαγορεύσω να προσφέρεις δώρα στην εκκλησία. Όχι. Μα σε προτρέπω πριν από τα δώρα και πολύ πιο πάνω από αυτά να κάνεις ελεημοσύνη. Ο Θεός δέχεται τα δώρα στην επίγεια κατοικία του αλλά πιο πολύ ικανοποιείται με τη συμπαράσταση που προσφέρεις στους φτωχούς.
Στην πρώτη περίπτωση (προσφορά δώρων στο Θεό) βοηθιέται μόνο όποιος τα προσφέρει. Στη δεύτερη περίπτωση (προσφορά στο φτωχό) ωφελείται και αυτός που τα δέχεται.
Στην πρώτη περίπτωση (προσφορά στο Θεό) μπορεί να είναι ευκαιρία για επίδειξη, στη δεύτερη (προσφορά στο φτωχό) είναι απόδειξη ελεημοσύνης και αγάπης.
Τι κέρδος μπορεί να έχει ο Χριστός όταν η Αγία Τράπεζα στη λειτουργία θα είναι γεμάτη από χρυσά βάζα, ενώ (ο Χριστός) πεθαίνει από πείνα στο πρόσωπο του φτωχού. Πρώτα χόρτασε τον πεινασμένο και μ’ αυτό που μένει στόλισε την Αγία Τράπεζα. Προσφέρεις (στο Χριστό) ένα χρυσό δισκοπότηρο και αρνείσαι ένα ποτήρι νερό στο φτωχό; Σε τι χρησιμεύει να στολίζεις με χρυσά υφάσματα την Αγία Τράπεζα και δεν προσφέρεις στο φτωχό το απαραίτητο ένδυμα. Ποιο το όφελος;
Πες μου : Αν έβλεπες έναν που έχει ανάγκη από φαγητό και χωρίς να τον φροντίσεις του στρώνεις τραπέζι με χρυσό τραπεζομάντηλο νομίζεις πως θα τον ευχαριστούσες ή αντίθετα θα εξοργιζόταν μαζί σου; Κι αν έβλεπες έναν ρακένδυτο και τρεμάμενο από κρύο παραμελώντας να τον ντύσεις του φτιάχνεις χρυσές κολώνες λέγοντάς του ότι το κάνεις προς τιμήν του, δε θα αισθανόταν ότι τον κοροιδεύεις και τον περιφρονείς με τρόπο σκληρό; Το ίδιο να σκεφθείς για το φτωχό και περιπλανώμενο όταν στο πρόσωπο του Χριστού κάπου χρειάζεται να μείνει.
Εσύ αρνείσαι να δεχθείς το Χριστό στο πρόσωπο του φτωχού περαστικού κι αντίθετα στολίζεις το δάπεδο, τις κολώνες και τους τοίχους του ιερού οικήματός Του. Στερεώνεις με επάργυρες αλυσίδες καντήλια αλλά δεν πας να τον επισκεφθείς (το Χριστό) όταν είναι αλυσοδεμένος στη φυλακή. Το λέω αυτό όχι για να σου απαγορεύσω να προμηθεύεις παρόμοια στολίδια και ιερά σκεύη στο ναό αλλά για να σε παρακινήσω να προσφέρεις μαζί μ αυτά και την απαραίτητη συμπαράσταση στο φτωχό. Κι ακόμα καλύτερα πρώτα να συμπαραστέκεσαι στο φτωχό και μετά να φροντίζεις για τα ιερά σκεύη. Κανένας δεν καταδικάστηκε επειδή δε συνεργάστηκε στο στολισμό του ναού, όμως όποιος παραμελεί το φτωχό μπορεί να πάει και στην κόλαση. Γι’ αυτό ενώ στολίζεις το χώρο της λατρείας μην κλείνεις την καρδιά σου στον αδερφό σου που υποφέρει. Ο φτωχός είναι ένας ναός ζωντανός, πολυτιμότερος απ’ το ναό από πέτρες.
Από την ομιλία Αγίου Ιωάννη Χρυσοστόμου
