Ο Οκτώβριος 2022 εκτός από νέους Αγίους που ήδη παρουσιάσαμε, «πλουτίζει» την Εκκλησία μας και με νέους /ες Μακαρίους /ες από διάφορα μέρη του κόσμου που έζησαν τον 20ο αιώνα και δυστυχώς μας υπενθυμίζουν τη διαχρονικότητα των ανθρώπινων αμαρτημάτων (εγκλήματα πολέμου, εκμετάλλευση ανθρώπων, κοινωνική ανισότητα, βία κατά παιδιών).
Στις 9-10-22 πραγματοποιήθηκε η τελετή μακαριωνυμίας της ιταλίδας μοναχής Maria Costanza Panas (Belluno 1896 – Fabriano 1963). Άνθρωποι που την είχαν γνωρίσει έλεγαν γι αυτήν: «παρόλο που έκανε ότι όλοι, οι πράξεις της ήταν διαφορετικές, ακόμα και αν κανείς δεν μπορούσε να εξηγήσει πως και γιατί».
Τη μεγάλωσαν ο παππούς και ο ιερέας θείος της, γιατί η υπόλοιπη οικογένεια μετανάστευσε στις ΗΠΑ. Σπούδασε και έγινε εκπαιδευτικός (1913-1917) αλλά αποφάσισε, παρά την αντίδραση του ιερέα θείου της (!), να ακολουθήσει το μοναχισμό. Μπήκε ως δόκιμη μοναχή στις Καππουτσίνες Κλαρίσσες του Fabriano. To 1922 προέβη στους επίσημους όρκους. Διετέλεσε Ηγουμένη για 16 συνεχή χρόνια (1936-52). Όλοι θαύμαζαν την πίστη, την ταπεινότητα, την αφοσίωση στην Παναγία και τη συμμόρφωσή της στο θέλημα του Θεού, γι` αυτό και πολλοί ιερείς ζητούσαν πνευματική καθοδήγηση, ενώ υπήρξε και Σύμβουλος του Τάγματος στη Βόρεια Ιταλία. Επανεκλέχθηκε Ηγουμένη το 1958 και παρέμεινε μέχρι το θάνατό της, παρόλο που από το 1960 έπασχε από παραμορφωτική αρθρίτιδα και το 1962 υποχρεώθηκε σε ακινησία. Τους τελευταίους μήνες της ζωής της προσευχόταν για την επιτυχία της Β’ Συνόδου του Βατικανού.
Στις 16-10-22 έγιναν Μακάριοι δύο εφημέριοι της περιοχής Bores (Cuneo, Βόρεια Ιταλία) οι οποίοι δολοφονήθηκαν από γερμανούς στρατιώτες στις 19-9-1943. Οι γηγενείς ιερείς Giuseppe Bernardi (γεν. το 1897) και Mario Ghibaudo (γεν. το 1912) υπηρετούσαν εκεί όταν συνθηκολόγησαν οι Γερμανοί και άρχισαν να αποχωρούν από τη χώρα, εμπλεκόμενοι συχνά σε συγκρούσεις με ιταλούς αντιφασίστες.
Ο πρώτος μεσολάβησε για την απελευθέρωση 2 γερμανών στρατιωτών, προκειμένου να μην υπάρξουν αντίποινα στον άμαχο πληθυσμό. Τα κατάφερε και για «ευχαριστώ…» τον εκτέλεσαν. Ο δεύτερος, μόλις 31 ετών, πυροβολήθηκε και μαχαιρώθηκε 4 φορές.
Στις 22-10-22 είναι η σειρά για την μακαριωνυμία του Vincenzo Nicasio Renuncio Toribio και των άλλων 11 θυμάτων, 6 ιερέων και 6 λαϊκών αδελφών του «Τάγματος του Θείου Λυτρωτή» (Congregazione del Santissimo Redentore, γνωστού με τα αρχικά CSSR, με ιδρυτή τον Άγιο Αλφόνσο Μαρία ντε Λιγκουόρι).
Όλοι τους ήταν Ισπανοί και φονεύθηκαν, λόγω της εκκλησιαστικής ιδιότητάς τους, το 1936 στη Μαδρίτη, κατά τη διάρκεια του ισπανικού εμφυλίου.
Στις 24-10-22 θα αναγνωρισθεί ως Μακαρία η Benigna Cardoso da Silva που πρόλαβε να ζήσει μόλις 13 χρόνια στην επίγεια ζωή της (1928 – 1941, στην Τσεόρα της Βραζιλίας).
Είχε μείνει ορφανή σε ηλικία ενός έτους. Υιοθετήθηκε και μεγάλωνε κοντά στην εκκλησία. Άρχισε να πολιορκείται από ένα αγόρι της ηλικίας της. Με τη συμβουλή του εφημερίου της, ότι είναι ακόμα μικρή, αρνήθηκε να ενδώσει. Εκείνος παραφύλαξε να την συναντήσει μόνη, προσπάθησε να της ασκήσει βία και, όταν εκείνη αντέδρασε, την μαχαίρωσε θανάσιμα…
Ο δολοφόνος της Raul Ribeiro συνελήφθη και καταδικάσθηκε. Το 1991, έχοντας εκτίσει την ποινή του, επισκέφθηκε την τοποθεσία, που έχει γίνει χώρος προσκυνήματος και δήλωσε την μετάνοιά του…
Στις 29-10-22, μόλις 29 χρόνια από το θάνατό της, είναι η σειρά της κολομβιανής μοναχής Maria Berenice Duque Heckner (Σαλαμίνα 1898 – Μεντεγίν 1993), ιδρύτριας των «Μικρών Αδελφών του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου», που ήδη έχουν δράση σε 15 χώρες.
Μέλος οικογένειας με 19 παιδιά, με άλλα 4 μέλη να ακολουθούν το δρόμο του Θεού (ιερέας κα ι3 μοναχές) έγινε μοναχή στο Τάγμα «Δομινικανίδες της Παρουσίασης» και για 25 χρόνια δίδαξε ως εκπαιδευτικός. Διαπιστώνοντας ότι οι μειονοτικές και φτωχές ομάδες του πληθυσμού είχαν μικρή πρόσβαση στην εκπαίδευση και, μη μπορώντας μόνη να αλλάξει την κατάσταση, ζήτησε από τους Προϊσταμένους της και από τον Αρχιεπίσκοπο Μεντεγίν να αφοσιωθεί στους έχοντες ανάγκη. Μαζί με όσες ενέπνευσε, ξεκίνησαν το νέο Τάγμα, το 1943, ιδρύοντας βρεφονηπιακούς σταθμούς και σχολεία, ενισχύοντας δράσεις για αφροαμερικανά κορίτσια, φροντίζοντας εκδιδόμενες και τοξικοεξαρτημένες και γενικά αγωνιζόμενη, σε μια χώρα με πολλά προβλήματα…
Πληροφόρηση / φωτογραφίες από ιστοσελίδα Dicastero delle Cause dei Santi
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ
Μέλος Συνοδικής Επιτροπής ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ
