Στο «ΣΤΑΘΜΟΣ Θέατρο» της Αθήνας, η ομάδα ΑΝΙΜΑ ανεβάζει αυτή την εποχή το δραματοποιημένο διήγημα «Ο Πίθηκος Ξουθ ή τα ήθη του αιώνος» του χιώτη συγγραφέα Ιάκωβου Πιτσιπίου ή Πιτζιπιού (1800 ως 1803 -1869 ) ενός ΚΑΘΟΛΙΚΟΥ το θρήσκευμα, κοσμοπολίτη, που πιθανότατα δεν είχαμε ξανακούσει ως τώρα. Αντιγράφουμε από το βιογραφικό του.
Γεννήθηκε στη Χίο τα πρώτα χρόνια του 19ου αιώνα. Ο πατέρας του Γεώργιος ήταν δάσκαλος. Δολοφονήθηκε, όπως και όλοι οι συγγενείς του Ιάκωβου, κατά την καταστροφή της Χίου από τους Τούρκους το 1822. Ο Ιάκωβος τελείωσε σχολείο στο νησί, έγινε μέλος της Φιλικής Εταιρείας και πολέμησε με τον Ιερό Λόχο στη μάχη του Δραγατσανίου (στη Μολδοβλαχία). Μετά την καταστροφή του Ιερού Λόχου διέσχισε κολυμπώντας τον ποταμό Προύθο και συνάντησε το ρωσικό στρατό. Στη συνέχεια πήγε στο Παρίσι όπου σπούδασε νομικά ή κατά άλλη πηγή σπούδασε στη Μεγάλη του Γένους Σχολή στην Κωνσταντινούπολη Φιλολογία. Πάντως το 1824 ήταν καθηγητής φιλολογίας στην Αυτοκρατορική Σχολή της Οδησσού. Την περίοδο 1838-41 δίδαξε γαλλικά στη Σύρο, όπου το 1839 εξέδωσε την «Ορφανή της Χίου». Τα έτη 1844-47 βρέθηκε ως υπεύθυνος σε γνωστά ορθόδοξα σχολεία της Πόλης, όμως δημοσίευσε έργο «Κατά των Ορθοδόξων των γραψάντων κατά της εγκυκλίου του Πάπα Πίου Θ΄» με αποτέλεσμα να υπάρξει αντίδραση του Οικουμενικού Πατριαρχείου και να αναγκαστεί να επιστρέψει στη Σύρο.
Στη Σύρο εργάστηκε πλέον ως δημοσιογράφος, παντρεύτηκε την Σμαράγδα Σχοινά Βυζαντίου και εξέδωσε το διήγημα «Ο Πίθηκος Ξουθ ή τα ήθη το αιώνα».
Το 1849 υπήρξε υπάλληλος της τουρκικής κυβέρνησης και τότε φαίνεται να λαμβάνει τον τίτλο του «μπέη» ενώ το 1857 φαίνεται ότι ιδιοποιήθηκε και τον τίτλο του «πρίγκιπα», ισχυριζόμενος ότι προέρχεται από παλαιά ευγενή βυζαντινή οικογένεια…
Είχε ήδη μεταβεί στη Δύση. Το 1852 δημοσίευσε το λίβελο «Ο ανατολικός Χριστιανός». Το 1853 ίδρυσε στη Ρώμη, με τη στήριξη του Πάπα Πίου Θ΄, τη «Χριστιανική Ανατολική Εταιρεία» και το 1855 δημοσίευσε στα γαλλικά το έργο του « L` Eglise Orientale». Τα έτη 1855-62 πρωτοστάτησε στο φιλόδοξο εγχείρημα εκχριστιανισμού του Σουλτάνου. Όμως, μετά το 1862 έρχεται σε σύγκρουση με τον Πάπα και αγωνίζεται για την ένωση των Εκκλησιών υπό την Ηγεμονία του Οικουμενικού Πατριαρχείου! Συνεχίζει να δημοσιεύει στο Παρίσι και στη Βιέννη πολιτικά και θρησκευτικά δοκίμια.
Βρέθηκε πνιγμένος στο Βόσπορο…
Τα δύο πιο γνωστά του έργα (Ορφανή και Πίθηκος) εκδόθηκαν σε ένα βιβλίο από το «Ίδρυμα Κ. και Ε. Ουράνη» το 1995. Το ίδιο έτος η «Νεφέλη» είχε εκδώσει τον «Πίθηκο Ξουθ», πλέον εξαντλημένο. Το έργο επανεκδόθηκε από την «Alter Ego» το 2011.
Τίτλος άρθρου από Peri-grafis.net
Πληροφορίες/φωτογραφίες από τα σάιτ της biblionet και της Peri-grafis.net
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ
Μέλος Συνοδικής Επιτροπής ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ
