ΠΙΣΤΕΥΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΒΛΕΠΕΙΣ

Είναι όμορφο να χαιρετά κανείς στο δρόμο κάποιον ή κάποια που γνωρίζει. Είναι ακόμη πιο σημαντικό και λεπτό να συναντάς κάποιον ή κάποια που περιμένει από σένα κάτι παραπάνω. Διαφορετικά μπορεί να προκύψουν λανθασμένες εντυπώσεις και υπόνοιες.
Ένα πρωινό πήγαινα με τα πόδια στο Ναό. Στον ορίζοντα είχε μόλις ανατείλει ο ήλιος φωτεινός και λαμπερός που μου με κτυπούσε στο πρόσωπο. Στην επιστροφή με πλησιάζει ένας φίλο, που ανησύχησε και με κάποιο περίεργο τρόπο με ρώτησε: πως και δεν τον χαιρέτησε λίγο πριν που τον συνάντησα.- Μα δε σε είδα ,του λέω
‘Ίσως διότι ήταν ο ήλιος μες τα μάτια μου, είχα τυφλωθεί από το πολύ φως……Είναι περίεργο, δεν κανείς όταν δεν υπάρχει φως αλλά το ίδιο συμβαίνει και όταν υπάρχει υπερβολικό φως.
Μου φαίνεται πως η μεγάλη δοκιμή του πνεύματος, που αντιμετωπίζουν οι άγιοι σωστά αποκαλείται «σκιώδης νύχτα», όχι επειδή ο Θεός κρύβεται, αλλά επειδή το πολύ φως Του προκαλεί την ανθρώπινη όραση. Το φως του Θεού έγινε για μας νύχτα, αλλά αποδεικνύεται υπερβολική για την αδυναμία της όρασής μας…..