ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ

ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ
 

1.- Ενώ περπατώ στο δρόμο τα μάτια μου βλέπουν και τα αυτιά μου ακούνε κάτι το συγκλονιστικό. Σ’ ένα παγκάκι της Μυτιλήνης κάθετε ένας νεαρός πρόσφυγας ή μετανάστης, δεν μπόρεσα να προσδιορίσω την ιδιότητά του. Κρατούσε στο χέρι ένα πολύ σύγχρονο κινητό και άκουγα να λέει πολλές φορές τη λέξη baby και κατάλαβα ότι το μωρό του ήταν στη χώρα της προέλευσής του και αυτή ήταν πολύ μακριά, αλλά το κλάμα του μωρού ήταν τόσο δυνατό που το άκουσα κι εγώ, διότι πέρασα πολύ κοντά στον ξεριζωμένο και δυστυχισμένο μπαμπά.
Τέτοιοι πατέρες τώρα είναι γεμάτο το νησί. Άφησαν τα παιδιά τους και τη γυναίκα τους και πήραν τους δρόμους του γνωστού και άγνωστου κόσμου και ψάχνουν για μια σίγουρη γωνιά που ελεύθεροι πια θα μπορέσουν να σταθεροποιηθούν κι τότε νόμιμα πια θα καλέσουν τη γυναίκα τους και τα παιδιά τους γι να ζήσουν ελεύθεροι και ευτυχισμένοι μέσα ε ένα ευρωπαϊκό ειρηνικό περιβάλλον.

2.- Λίγο πιο κάτω πιάνει βροχή, αλλά για τους ξεριζωμένους ή ο ήλιος καίει, ή η βροχή είναι καταρρακτώδης, ή μόνο βροντά και αστράφτει, η ζωή τους είναι πάντα ίδια στην ξενιτιά, ζωή ταλαιπωρημένη και δυστυχισμένη.
Ένας άλλος μπαμπάς κρατά στο χέρι του το μωρό παιδί του που θέλει να το προστατεύσει απ τη βροχή. Δεν τον ενδιαφέρει για τον εαυτόν του, αλλά μόνο το μωρό του. Τότε τον βλέπω να τρέχει στο πιο κοντινό δημοτικό τηλέφωνο και βάζει το κεφαλάκι του παι διού κάτω από το προστατευτικό πλαστικό κάλυμμα του τηλεφώνου και περιμένει να σταματήσει η βροχή. Τότε θα συνεχίσει να περιφέρεται μέσα στην πόλη και θα περιμένει να φθάσει το πλοίο που θα έλθει για να φορτώσει το εμπόρευμα που λέγεται «μετανάστες και πρόσφυγες» θα το μεταφέρει λίγο πιο κοντά στην ευτυχία, που όμως βρίσκεται πολύ μακριά!

3.- Εκείνο που κάνει εντύπωση είναι ότι όλοι οι μετανάστες και πρόσφυγες που είναι νεαροί και νεαρές. Δεν είδα κανένα και καμία που να είναι παραπάνω από τριάντα χρονών. Φαίνεται πως οι χώρες προέλευσης δεν χάνουν μόνο σε αριθμό αλλά και σε μέλλον.

Μεταξύ των πολλών μεταναστών και προσφύγων που συνάντησα και με συγκλόνισε ήταν η εικόνα μιας ανάπηρης κοπέλας που την βοηθούσε ένας νεαρός άνδρας. Όταν το ανέφερα σε κάποιον, μου είπε πως αυτή η εικόνα δεν είναι σπάνια. Υπάρχουν αρκετά ανάπηρα άτομα που έφυγαν με το καροτσάκι από τη χώρα ους, μπήκαν στη βάρκα του θανάτου, ξέφυγαν το θάνατο και με το ανάπηρο καροτσάκι θα διανύσουν χιλιάδες χιλιόμετρα. 

κοινοποίηση άρθρου:

Περισσότερα

Διαβάστε ακόμη

10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ μνήμη της Αγίας Σχολαστικής

Το όνομα της Σχολαστικής, αδελφής του Αγίου Βενεδίκτου, είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την αρχή του κοινοβιακού δυτικού μοναχισμού. Ο Βενέδικτος προέτρεπε η διακονία προς το

Mελέτη του Ευαγγελίου της ημέρας

ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΗΣ 5ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 10 Φεβρουαρίου 2025                                   Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν Επικαλούμαι το Πνεύμα

Ιταλία: π. Mauricio Patriciello “Συκοφαντημένοι για χρόνια – τώρα κανείς δεν μπορεί να το αρνηθεί . Εδώ πεθαίνουμε”

ΙΤΑΛΙΑ: π. MAURIZIO PATRICIELLO  «ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΧΡΟΝΙΑ – ΤΩΡΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΤΟ ΑΡΝΗΘΕΙ. ΕΔΩ ΠΕΘΑΙΝΟΥΜΕ!» Είχαμε παρουσιάσει τον εφημέριο του «Αγίου Αποστόλου Παύλου»