ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ
“Α Ν Α Μ Ν Η Σ Η”

ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑΛΙΝΟΥ ΤΡΙΗΜΕΡΟΥ (Μ. Πέμπτη, Μ. Παρασκευή, Μ. Σάββατο) αναπτύσσεται πάνω στη γραμμή ότι οι χριστιανοί διατήρησαν συνεχώς και μεταδίδει η μια γενιά στην άλλη, την ΑΝΑΜΝΗΣΗ του Πάθους, του Θανάτου και της Ανάστασης του Κυρίου τους.

Η λέξη Ανάμνηση είναι το κλειδί για όλη την κατανόηση του Πάσχα. Πέρασε από τον Ιουδαϊσμό στην πρώτη χριστιανική Κοινότητα της Ιερουσαλήμ και από εκεί σε όλη την ανά τον κόσμο Εκκλησία, μέσα από 20 αιώνων ιστορία, μέχρι τις μέρες μας και θα συνεχίσει μέχρι τη συντέλεια των αιώνων.

Η Εκκλησία παραδίδει από τη μια γενιά στην άλλη τα σωτήρια γεγονότα του Πασχαλινού Τριήμερου όπως και τα παρέλαβε. Ήδη ο Απόστολος Παύλος έγραφε στα χρόνια του: «Κατ' αρχήν, σας παρέδωσα αυτόπου και εγώ παρέλαβα, ότι ο Χριστός πέθανε για τις αμαρτίες μας σύμφωνα με τη Γραφές, ότι ενταφιάσθηκε και ότι αναστήθηκε την τρίτη ημέρα, σύμφωνα  με τη Γραφές και ότι φανερώθηκε στον Κηφά (=στον Πέτρο) και έπειτα στους Δώδεκα. Έπειτα φανερώθηκε σε πάνω από πεντακόσιους αδελφούς μαζί, απ' τους οποίους οι περισσότεροι ζουν μέχρι σήμερα, ενώ κάποιοι πέθαναν. Έπειτα φανερώθηκε στον Ιάκωβο,

ύστερα σε όλους τους αποστόλους. Και στο τέλος φανερώθηκε και σε μένα, σαν σε έκτρωμα» (1Κορ 15,1-8). 

Αποτελεί, λοιπόν, πρώτιστο χριστιανικό καθήκον μας να μεταδίδουμε, με την τέλεση των Ακολουθιών της Μεγάλης Εβδομάδας, αλλά και με κάθε άλλο δυνατό και πρόσφορο τρόπο, την παράδοση που έχουμε παραλάβει από τους Αποστόλους και την οποία η Εκκλησία με τόσο ζήλο διατήρησε επί τόσους αιώνες, ως πολύτιμο θησαυρό και παρακαταθήκη.

Αποτελεί, λοιπόν, πρώτιστο χριστιανικό καθήκον μας να μεταδίδουμε, με την τέλεση των Ακολουθιών της Μεγάλης Εβδομάδας, αλλά και με κάθε άλλο δυνατό και πρόσφορο τρόπο, την παράδοση που έχουμε παραλάβει από τους Αποστόλους και την οποία η Εκκλησία με τόσο ζήλο διατήρησε επί τόσους αιώνες, ως πολύτιμο θησαυρό και παρακαταθήκη.

Ο Θάνατος του Ιησού (η Έξοδός του, όπως την ονομάζει ο Ιωάννης, για να μας πει ότι έτσι έζησε ο Ιησούς το δικό του Πάσχα) σημαίνει είσοδο στη Νέα Ζωή. Μια ζωή που δεν υπόκειται πλέον στον θάνατο, αλλά ταυτίζεται με την αιώνια δόξα. Έτσι ο θάνατος είναι αναπόσπαστος από τη φανέρωση της νέας ζωής. Η ένωση αυτών των δυο μυστηρίων, θανάτου και νέας ζωής, φανερώνουν στον χριστιανό του σήμερα, όπως και του χθες, πως μια ζωή ενωμένη με τον δοξασμένο και αναστημένο Χριστό, δε μπορεί να υπάρξει χωρίς να έχει προηγηθεί σε μαςο θάνατος όλων εκείνων των στοιχείων που αποτελούν τον φθαρμένο παλαιό κόσμο του κακού, του θανάτου και της αμαρτίας.

Η Ανάσταση του Ιησού μας εισάγει στο νέο κόσμο του φωτός και της ζωής. Η δύναμη της είναι η αγάπη. Η αγάπη είναι ο μόνος δρόμος που μπορεί να νικήσειτον θάνατο και να μας καταστήσει συγκληρονόμους στη Βασιλεία του Χριστού.

Κείμενο: sannicolo.gr