«ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΗΣΑ ΝΑ ΦΑΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΣΧΑ ΜΑΖΙ ΣΑΣ» (Λκ. 22,15).
Ο Ιησούς, θέλει να γιορτάσει το Πάσχα, κάθε Πάσχα, μαζί με τον καθένα από εμάς, διότι αυτός είναι το Πάσχα μας, η Ανάστασή μας. Αυτός ανασταίνεται για εμάς και με εμάς. Δεν έχει κανένα νόημα το Πάσχα αν δεν το περάσουμε μαζί Του, Αυτός θα ανοίξει τα χέρια για να δούμε τις πληγές του, θα μας δείξει την πληγωμένη καρδιά του και θα μας πει: «Μη φοβάσαι! Εγώ είμαι ο Πρώτος και ο Τελευταίος κι Αυτός που ζει. Εγώ υπήρξα νεκρός, αλλά ιδού, είμαι ζωντανός για τους αιώνες των αιώνων και κατέχω τα κλειδιά του θανάτου και του Άδη» (Αποκάλυψη 1, 17-18). Με τα κλειδιά αυτά έχει κλειδώσει για πάντα το θάνατο και τον Άδη, δηλαδή έχει εξαρθρώσει οριστικά το θάνατο και τις συνέπειες του. Ας γιορτάσουμε, λοιπόν, το Πάσχα μαζί με το Χριστό τον «Ζωοδότη», και ας ευφρανθούμε για το Δώρο της πραγματικής Ζωής.
Το Πάσχα θεμέλιο της πίστης μας
Δεν θα κουραστούμε ποτέ να επαναλαμβάνουμε ότι το Πάσχα δεν αποτελεί απλά μια μεγάλη γιορτή, έστω και την μεγαλύτερη της χριστιανοσύνης, αλλά το βασικό θεμέλιο της πίστης μας. Πράγματι, στην βάση της πίστης μας δεν βρίσκουμε μία διδασκαλία, αλλά ένα γεγονός: το θάνατο και την ανάσταση του Κυρίου. Αυτό αποτελεί ένα γεγονός σωτηρίας που οφείλουμε να το αναγγείλουμε σε όλο το μεγαλείο του και στην ολότητά του. Αυτό που πρόκειται να διακηρύξουμε είναι ότι ο Χριστός δεν είναι ένας μύθος ή ένα επεισόδιο του παρελθόντος, αλλά ολοζώντανος σήμερα, ανάμεσα μας, μέσα σε ολόκληρη την ύπαρξή μας. Με την παρουσία του διαπερνάει ολόκληρη την ιστορία, γεμίζει το σύμπαν.
Ο Χριστός, λοιπόν, στην γήινη και τώρα στην επουράνια, αναστημένη ύπαρξή του, αποτελεί τον κεντρικό πυρήνα, την πηγή από την οποία όλα πηγάζουν και ακτινοβολούν. Αυτός είναι το «Άλφα και το Ωμέγα, ο πρώτος και ο έσχατος, η αρχή και το τέλος» (Απ. 22, 13). Στο Χριστό συγκεντρώνεται όλη η αποκάλυψη, το δόσιμο του Θεού στον άνθρωπο και η απάντηση του ανθρώπου στο Θεό. Ο Χριστός είναι ο μοναδικός μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπου.
Συμμετοχή μας στην Ανάσταση του Χριστού
Ο Αναστημένος Χριστός, αυτός ο συγκεκριμένος άνθρωπος, αυτός ο αδελφός μας που γεννήθηκε από την Παρθένο Μαρία, που έζησε την ιστορία μας, την κατάσταση του καθενός από εμάς, που γεννήθηκε, μεγάλωσε, δούλεψε με τα ανθρώπινα χέρια του, που αγάπησε με ανθρώπινη καρδιά, που πέθανε, σταυρώθηκε και αναστήθηκε, αυτός ο ίδιος ο Χριστός είναι ο τόπος, το μέσο, το σημείο, το ιερό μυστήριο της κοινωνίας του ανθρώπου με το Θεό. Διαμέσου της ζωής του Αναστημένου Χριστού, ο Θεός είναι σε εμάς και εμείς σε Αυτόν.
Ο Χριστός ως Κεφαλή του Μυστικού Σώματος, δεν μπορεί ν’ αναστηθεί μόνο για τον εαυτό του, αλλά ανασταίνεται για εμάς και με εμάς. Να γιατί ο χριστιανισμός δεν αποτελείται από ένα σύνολο διδασκαλίες, αλλά από ένα Πρόσωπο: Τον Ιησού Χριστό ζωτικά ενωμένο με τον καθένα από εμάς.
Ο άνθρωπος, «μπολιασμένος» στον Αναστημένο Χριστό είναι σαν ένα δέντρο που έχει τις ρίζες του στο μέλλον και τα κλαδιά του στο παρόν. Γι’ αυτό εδώ, στην επίγεια ύπαρξή μας, όλα σχετικοποιούνται για να ζήσουμε, όπως και ο Χριστός, μόνο για τον Πατέρα. «Σήμερα», γράφει ο Άγιος Γρηγόριος ο Ναζιανζός, «για τον κόσμο είναι η σωτηρία. Ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς, ανυψωθείτε με Αυτόν. Ο Χριστός κατέκτησε τον εαυτό Του, ξαναβρείτε και εσείς τον εαυτό σας. Ο Ιησούς βγήκε από τον Τάφο, ελευθερωθείτε και εσείς από τα δεσμά του πονηρού. Οι θύρες του Άδη είναι ανοικτές και οι δυνάμεις του θανάτου έχουν ηττηθεί. Ο παλιός Αδάμ πέθανε και ήρθε ο Νέος. Εν Χριστώ γεννιέται μια νέα δημιουργία, αναγεννηθείτε».
+ Ιωάννης Σπιτέρης
Αρχιεπίσκοπος
πρώην Κερκύρας
