ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ: ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ, 12 Ιουνίου 2022


ΠΑΝΗΓΥΡΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ

ΑΓΓΕΛΟΣ ΚΥΡΙΟΥ

Πλατεία Αγίου Πέτρου
Κυριακή, 12 Ιουνίου 2022

Αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, καλημέρα!

Σήμερα είναι η πανήγυρη της Αγίας Τριάδος, και στο Ευαγγέλιο της Θείας Λειτουργίας ο Ιησούς μας παρουσιάζει τα άλλα δύο θεία Πρόσωπα, τον Πατέρα και το Άγιο Πνεύμα. Για το Πνεύμα λέει: «Δεν θα μιλήσει από μόνος του, αλλά θα πάρει από αυτά που εγώ έχω και θα σας τα αναγγείλει». Και μετά, μιλώντας για τον Πατέρα, λέει: «Όλα όσα ανήκουν στον Πατέρα είναι δικά μου» (Ιω 16,14-15). Παρατηρούμε ότι το Άγιο Πνεύμα μιλάει, αλλά όχι για τον εαυτό του: αναγγέλλει τον Ιησού και αποκαλύπτει τον Πατέρα. Και παρατηρούμε επίσης ότι ο Πατέρας, ο οποίος κατέχει τα πάντα επειδή είναι η αρχή των πάντων, δίνει στον Υιό ό,τι έχει: δεν κρατά τίποτα για τον εαυτό του και δίνεται ολοκληρωτικά στον Υιό. Δηλαδή, το Άγιο Πνεύμα δεν μιλά για τον εαυτό του, μιλά για τον Ιησού, μιλά για άλλους. Και ο Πατέρας δεν δίνει τον εαυτό του, δίνει τον Υιό. Είναι ανοιχτή γενναιοδωρία, ο ένας ανοιχτός στον άλλο.

Και τώρα ας κοιτάξουμε εμάς, τι λέμε και τι κατέχουμε. Όταν μιλάμε, θέλουμε πάντα οι άνθρωποι να λένε καλά για εμάς και συχνά μιλάμε μόνο για τον εαυτό μας και για αυτό που κάνουμε. Πόσες φορές! «Έκανα αυτό, έκανα το άλλο…», «Είχα αυτό το πρόβλημα…». Πάντα έτσι μιλάμε. Πόση διαφορά σε σύγκριση με το Άγιο Πνεύμα, που μιλάει αναγγέλλοντας τους άλλους, τον Πατέρα και τον Υιό! Και για εκείνο που κατέχουμε, πόσο είμαστε περήφανοι για αυτό και πόσο κόπο κάνουμε να το μοιραστούμε με τους άλλους, ακόμη και με αυτούς που δεν έχουν τα απαραίτητα! Στα λόγια είναι εύκολο, αλλά μετά στην πράξη είναι πολύ δύσκολο.

Να λοιπόν που ο εορτασμός της Αγίας Τριάδος δεν είναι τόσο θεολογική άσκηση, αλλά επανάσταση στον τρόπο ζωής μας. Ο Θεός, στον οποίο κάθε Πρόσωπο ζει για το άλλο σε συνεχή σχέση, σε συνεχή δεσμό, όχι για τον εαυτό του, μας κάνει να ζούμε με τους άλλους και για τους άλλους. Να είμαστε ανοιχτοί. Σήμερα μπορούμε να αναρωτηθούμε εάν η ζωή μας αντανακλά τον Θεό στον οποίο πιστεύουμε: Εγώ, που ομολογώ την πίστη στον Θεό Πατέρα και στον Υιό και στο Άγιο Πνεύμα, πιστεύω αληθινά ότι για να ζήσω έχω ανάγκη τους άλλους, έχω ανάγκη να δοθώ στους άλλους, έχω ανάγκη να υπηρετήσω τους άλλους; Το λέω με τα λόγια ή το λέω με τη ζωή;

Τον ένα και τριαδικό Θεό, αγαπητοί αδελφοί και αδελφές, πρέπει να τον δείχνουμε έτσι, με τις πράξεις πρώτα και μετά με τα λόγια. Ο Θεός, που είναι ο δημιουργός της ζωής, μεταδίδεται λιγότερο μέσα από τα βιβλία και περισσότερο με τη μαρτυρία της ζωής. Αυτός που, όπως γράφει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, «είναι αγάπη» (Α’Ιω 4,16), αποκαλύπτεται μέσω της αγάπης. Ας σκεφτούμε τους καλούς, γενναιόδωρους, πράους ανθρώπους που έχουμε γνωρίσει: με το να θυμόμαστε τον τρόπο σκέψης και δράσης τους, μπορούμε να έχουμε μια μικρή αντανάκλαση του Θεού-Αγάπη. Και τι σημαίνει να αγαπάς; Όχι απλώς να θέλεις και να κάνεις το καλό, αλλά πριν ακόμα, στη ρίζα, να αποδέχεσαι, να είσαι ανοιχτός στους άλλους, να κάνεις χώρο στους άλλους, να δίνεις χώρο στους άλλους. Αυτό σημαίνει να αγαπάς, στη ρίζα.

Για να το καταλάβουμε καλύτερα, ας σκεφτούμε τα ονόματα των θείων Προσώπων, τα οποία προφέρουμε κάθε φορά που κάνουμε το σημείο του σταυρού: σε κάθε όνομα υπάρχει η παρουσία του άλλου. Ο Πατέρας, για παράδειγμα, δεν θα ήταν τέτοιος χωρίς τον Υιό. Έτσι και ο Υιός δεν μπορεί να θεωρηθεί μόνος, αλλά πάντα ως Υιός του Πατέρα. Και το Άγιο Πνεύμα, με τη σειρά του, είναι το Πνεύμα του Πατέρα και του Υιού. Εν ολίγοις, η Τριάδα μας διδάσκει ότι ο ένας δεν μπορεί ποτέ να είναι χωρίς τον άλλον. Δεν είμαστε νησιά, είμαστε στον κόσμο για να ζούμε κατ’ εικόνα Θεού: ανοιχτοί, έχοντας ανάγκη τους άλλους και έχοντας ανάγκη να βοηθήσουμε τους άλλους. Ας θέσουμε, λοιπόν, αυτό το τελευταίο ερώτημα: στην καθημερινή ζωή είμαι κι εγώ αντανάκλαση της Τριάδος; Το σημείο του σταυρού που κάνω κάθε μέρα –Πατέρας και Υιός και Άγιο Πνεύμα-, αυτό το σημείο του σταυρού που κάνουμε κάθε μέρα, μένει απλώς μια χειρονομία ή εμπνέει τον τρόπο που μιλάω, που συναντώ, που απαντώ, που κρίνω, που συγχωρώ;

Είθε η Παναγία, κόρη του Πατέρα, μητέρα του Υιού και νύμφη του Πνεύματος, να μας βοηθήσει να αποδεχτούμε και να μαρτυρήσουμε στη ζωή το μυστήριο του Θεού-Αγάπη.

———————

Μετάφραση: π.Λ

κοινοποίηση άρθρου:

Περισσότερα

Διαβάστε ακόμη

Η Σύνοδος της Νίκαιας (3ο Μέρος) Πολιτικές και Εκκλησιαστικές συνέπειες

Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΝΙΚΑΙΑΣ (3ο μέρος)  ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ    Ο Μέγας Κωνσταντίνος στην εκτίμηση του ανατολικού Χριστιανισμού    Όπως αναφέραμε στο προηγούμενο κείμενο, η Σύνοδος