Παντρεμένος με την Αγάπη

Ο  Αλέκος  από τις πρώτες συναντήσεις, ήταν γεμάτος υπερηφάνεια  να μου παρουσιάσει τη σύζυγό του. Με με παρουσίαζε  ως  «ο άγαμος φίλος μου». Ήξερε καλά, αλλά δεν τον ενδιέφερε ότι εγώ ήμουν ένας  ιερομόναχος, και συνέχιζε να με αποκαλεί ο «Ανδρέας ο άγαμος». Εξ άλλου πάντα με έβλεπε να κάνω περίπατο μόνος μου.

Ο Αλέκος είναι ένας «άθεος» – έτσι εκείνος λέει –  πάντα όμως προσεκτικός   και ευαίσθητος  σε κάποια φανερά σημεία  που αποκαλύπτουν  το Θεό  και έτοιμος να εντυπωσιαστεί. Νομίζω ότι μπορεί να καταλάβει το λόγο του Ιησού:  «να δει ο κόσμος και να πιστέψει».

Σήμερα το πρωί τον συνάντησα,  ενώ εργαζόταν έξω από ένα ξυλουργείο. Η συνηθισμένη έκφραση χαράς….!  Είχε λίγο καιρό και σταμάτησε την εργασία για να μου πει κάτι,  που δεν είχε ποτέ μπορέσει να μου πει

 «Σε γνωρίζω από είκοσι χρόνια  και σε συναντώ κάθε χρόνο.  Σε είδα να κάνεις  περίπατο  μόνος, αλλά πάντα γελαστός. Το χαμόγελό σου  μοιάζει με εκείνου  που έχει τα πάντα και μόνο που κάνει είναι να δίνει…. Όποιος είναι χαμογελαστός  δεν είναι μόνος του. Εγώ είμαι παντρεμένος, αλλά δεν είμαι ήρεμος, ούτε ευτυχισμένος σαν εσένα που είσαι άγαμος.

Κατάλαβα  ότι η δική σου χαρά δεν  είναι μια χαρά ενός απλού εργένη, είναι μια χαρά  εκείνου που παντρεύτηκε τη δική σου χαρούμενη πιστότητα.

Άφησέ με να σου πω αυτό που σκέπτομαι βλέποντάς σε τόσο  ήρεμο από τόσα χρόνια: Μπορώ να σου εμπιστευθώ, ότι  βλέποντας την «πλήρη χαρά»  σου, αρχίζω  να πιστεύω στο Θεό, την Αγάπη. Μόνο Εκείνος  μπορεί να κάνει αυτά τα θαυμάσια. Εσύ λοιπόν δεν είσαι άγαμος, η χαρά που δίνεις  με βεβαιώνει,  ότι έχεις  παντρευτεί την Αγάπη».

+Ν