ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΕ Ο ΝΑΟΣ ΤΗΣ ΚΑΤΩ ΚΩΜΗΣ
Το Σάββατο 12 Σεπτεμβρίου πανηγύρισε ο ναός του Αγίου Ονόματος της Παναγίας στην Κάτω Κώμη.
Την παραμονή τελέστηκε πανηγυρικός Εσπερινός από τον εφημέριο και τους ψαλμούς συνόδευε στο αρμόνιο ο π. Νικόλαος Ψάλτης. Οι ευλαβείς της Παναγίας έσπευσαν να φανερώσουν την ευλάβειά τους προς τον ναό του οικισμού τους, τον οποίον και είχαν στολίσει πάρα πολύ όμορφα και μόνο με τους συμβολικούς κρίνους.
Η ίδια μεγάλη συμμετοχή ευλαβών της Παναγίας σημειώθηκε και κατά την Αρχιερατική Πανηγυρική Θεία Λειτουργία η οποία τελέστηκε από τον Αρχιεπίσκοπο μας π. Νικόλαο την ημέρα της εορτής και πανηγύρεως. Μαζί του συλλειτούργησαν ο εφημέριος της Ποιμαντικής Ενότητας Κώμης και ο εφημέριος της Ποιμαντικής Ενότητας Κάμπου π. Γεώργιος Ανδριώτης. Τα ασματικά μέρη της θείας Λειτουργίας συνόδευε με το αρμόνιο και πάλι ο π. Νικόλαος Ψάλτης.
Μετά την ανάγνωση του Ιερού Ευαγγελίου ο Αρχιεπίσκοπος μίλησε στην Εκκλησία για την ημέρα της εορτής και είπε:
Στο επίσημο εορτολόγιο της Καθολικής Εκκλησίας στις 12 του Σεπτεμβρίου διαβάζομε την εξής σημείωση. «Του Αγιοτάτου Ονόματος της Αειπαρθένου Μαρία: Αυτή την ημέρα υπενθυμίζεται η αγάπη της Μητέρας του Θεού προς τον Υιό της που προτείνεται στους πιστούς στο πρόσωπο της Μητέρας του Λυτρωτή για να επικαλείται με ευλάβεια.
Η εορτή του Αγίου ονόματος της Παναγίας έχει μια περίεργη ιστορία και ταυτόχρονα προφητική. Το έτος 1513 δόθηκε η άδεια από τη Ρώμη να εορτάζεται αυτή η εορτή σε μία Ισπανική Εκκλησιαστική Επαρχία της Cuenca. O Ο Πάπας Πίος γνωστός ως μεταρρυθμιστής του Ρωμαϊκού Λειτουργικού, κατήργησε αυτή την εορτή. Όμως επανήλθε στο Εορτολόγιο από τον Πάπα Σίστο τον 5ο και ο Πάπας Κλήμης ο 10ος την επέκτεινε το 1671 σε όλο το Βασίλειο της Νεάπολης και του Μιλάνου.
Στις 11 και 12 Σεπτεμβρίου όταν νικήθηκαν τελικά οι τουρκικές δυνάμεις που αποσκοπούσαν στην κατάκτηση της Βιέννης και απειλούσαν την χριστιανική Ευρώπη, ο Πάπας Ιννοκέντιος ο 11ος σε απόδοση ευχαριστιών προς την Παναγία επέκτεινε την εορτή του αγίου ονόματός της σε όλη την Εκκλησία και καθόρισε να εορτάζεται μία εβδομάδα μετά την Γέννηση του Ιησού. Στη συνέχεια τα επόμενα χρόνια ο Άγιος Πάπας ο 10ος την μετέφερε στην παραδοσιακή ημέρα της 12ης Σεπτεμβρίου. Ο Πάπας Παύλος ο 6ος την αφαίρεσε και πάλι από το Ρωμαϊκό ημερολόγιο και έπρεπε και πάλι να περιμένουμε τον Πάπα Ιωάννη Παύλο τον 2ο ο οποίος με την Τρίτη έκδοση του Ρωμαϊκού Λειτουργικού το έτος 2002 την επανέφερε ως προαιρετική εορτή στις 12 Σεπτεμβρίου.
Σήμερα τα πράγματα δεν φαίνεται να έχουν αλλάξει και πολύ και σήμερα οι χριστιανοί δίνουν μαρτυρία με την ίδια τη ζωή τους ότι δεν είναι διατεθειμένοι να εγκαταλείψουν τη θρησκεία τους και να προδώσουν το Χριστό. Και σήμερα οι εξτρεμιστές και Τζιχαντιστές του Μουσουλμανικού προχωρούν σε διώξεις εναντίον των χριστιανών με σκοπό την εξαφάνισή του από το πρόσωπο της γης. Και εμείς οι σύγχρονοι χριστιανοί αντί εύκολα ξεχνούμε και αντί να επικαλούμαστε το όνομα της Παναγίας επικαλούμαστε το όνομα της αγία οικονομίας και του αγίου Ευρώ νομίζοντας πως αυτά θα μας σώσουν από τους διωγμούς των άθεων πιστών. Και λέω άθεων πιστών διότι πιστεύουν σε ένα Θεό που είναι δικό τους κατασκεύασμα. Ένα Θεό που δεν είναι η ζωή και η αγάπη, αλλά ο θάνατος και το μίσος. Ένας Θεός λοιπόν ανύπαρκτος.
Μετά το όνομα του Ιησού δεν υπάρχει πάνω στη γη πιο γλυκό όνομα από το όνομα της Παναγίας. Όνομα ενώπιον του οποίου υποκλίνονται με σεβασμό οι άγγελο, η γη χαίρεται και η κόλαση.
Η Λέξη Μαριάμ στην εβραϊκή γλώσσα σημαίνει τρία διαφορετικά πράγματα: Σημαίνει πρώτα θάλασσα, ένα όνομα που δίνεται για να εκφράσει τη
Την υπεραφθονία των χαρίτων που δίνονται. Όπως όλοι οι ποταμοί καταλήγουν στη θάλασσα έτσι, έτσι όλοι οι θησαυροί των ουρανίων χαρίτων καταλήγουν στην ψυχή της Παρθένου η οποία ονομάζεται και «μητέρα των χαρίτων».
Μαριάμ σημαίνει και πικρία και αυτή η λέξη έχει σχέση με την Παναγία της οποίας την καρδιά διαπέρασε η λόγχη του πόνου. ¨όπως ήταν η κεχαριτωμένη έτσι έγινε και η πονεμένη αφού μαζί με το παιδί της ήπιαν το πικρό ποτήρι του πάθους.
Μαριάμ σημαίνει επίσης Άστρο αυτή η έννοια της λέξης αποδίδεται θαυμάσια με τον ύμνο Ave Maris stela. Χαίρε άστρο της θάλασσας. Είναι το άστρο που φωτίζει όλο τον κόσμο και οδηγεί τους ναυτιλλομένους σε ασφαλή λιμάνια.
Αυτό το όνομα σημαίνει άστρο της θάλασσας, stella maris και είναι κάτι που ταιριάζει πολύ με την αποστολή της Παναγίας. Παρομοιάζεται με ένα άστρο διότι όπως το άστρο εκπέμπει τις ακτίνες του χωρίς να χάνει τη φωτεινότητά του έτσι και η Παρθένος Μαρία γεννά τον Υιό του Θεού χωρίς να χάσει την παρθενία της.
Ακολουθώντας το παράδειγμα της Παναγίας δεν θα ξεφύγουμε ποτέ από τον ίσιο, επικαλούμενοι τη βοήθεια της Παναγίας δεν θα απελπιστούμε, σκεπτόμενοι την Παναγία δεν θα σφάλουμε. Αν εκείνη μας συμπαραστέκεται, αν εκείνη μας στηρίζει δεν θα πέσουμε, εάν εκείνη να προστατεύει τίποτε δεν θα φοβηθούμε, εάν εκείνη μας καθοδηγεί ποτέ δεν θα κουραστούμε να βαδίζουμε μαζί της την πνευματική μας πορεία, εάν εκείνη το θελήσει.
