ΠΑΝΗΓΥΡΙΣΕ Ο ΕΝΟΡΙΑΚΟΣ ΝΑΟΣ

ΚΑΛΛΟΝΗΣ ΤΗΝΟΥ

Την Πέμπτη 5 Νοεμβρίου, εορτή του Αγίου Ζαχαρία και Ελισάβετ, πανηγύρισε με εκκλησιαστική λαμπρότητα ο ενοριακός Ναός του Αγίου Ζαχαρία στην Καλλονή της Τήνου
Την παραμονή της εορτής τελέστηκε πανηγυρικός εσπερινός από τον Γενικό Αρχιερατικό Επίτροπο και εφημέριο της Ποιμαντικής Ενότητας Καλλονής, π. Φραγκίσκο Βιδάλη. Πολλοί ενορίτες έσπευσαν να προετοιμαστούν για την πανήγυρη, συμμετέχοντας στην ιερή ακολουθία του εσπερινού ακούγοντας με προσοχή την ομιλία του λειτουργού. Ο π. Φραγκίσκος αναφέρθηκε ιδιαίτερα στην χριστιανική οικογένεια και στην συνεχή προσπάθεια της Εκκλησίας να στέκεται κοντά της. Να της συμπαρίσταται στον αγώνα που κάνει για να σταθεί στο ύψος της ιερής αποστολής της, ιδιαίτερα σήμερα εν μέσω τόσων κινδύνων που αντιμετωπίζει.
Την ημέρα της εορτής τελέστηκε Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία από το Σεβασμιότατο Αρχιεπίσκοπο π. Νικόλαο και συλλειτούργησαν μαζί του ο εφημέριος π. Φραγκίσκος Βιδάλης, ο π. Γεώργιος Ανδριώτης, ο π. Δημήτριος Δαλέζιος,ο π. Πέτρος Σοκολόφσκυ και ο π. Ιωάννης Σκλάβος.

Ο Ναός ήταν κατάμεστος από ενορίτες και φιλέορτους που έφθασαν από την πόλη και άλλα χωριά της Τήνου.

Ο Αρχιεπίσκοπος μετά την ανάγνωση του ιερού ευαγγελίου απευθύνθηκε στην Εκκλησία και είπε:
Ο Θεός επέλεξε δύο συζύγους τον Άγιο Ζαχαρία και την Αγία Ελισάβετ και τους ανάθεσε ένα σημαντικό ρόλο μέσα στην ιστορία της σωτηρίας, Τους προόρισε να γίνουν οι γονείς του Προδρόμου και Βαπτιστή Ιωάννη.
Οι δύο αυτοί «δίκαιοι», όπως τους χαρακτηρίζει η Γραφή αποτελούν ένα δυνατό και διαχρονικό παράδειγμα συζυγικής πιστότητας, άμεμπτου βίου και τήρησης των εντολών του Κυρίου.
Ο Άγιος Ζαχαρίας και η σύζυγος του Αγία Ελισάβετ, με την υποδειγματική τους αμοιβαία αγάπη μέχρι τα βαθιά γηρατειά τους, αποτελούν για όλους τους χριστιανούς συζύγους υπόδειγμα συζυγικής αγάπης, πιστότητας και ακεραιότητας της χριστιανικής οικογένειας που δημιουργείται με το Μυστήριο του Γάμου. Το Μυστήριο αυτό καθιστά την οικογένεια «κατ’ οίκον εκκλησία», δηλαδή ιερό τόπο αφιερωμένο στην επικοινωνία με το Θεό
Μέσα σε μία κοινωνία που οι ευαγγελικές αξίες, αμφισβητούνται και παραμελούνται, τέτοια παραδείγματα, άρρηκτης συζυγικής αγάπης, είναι πολύτιμα και αξιοποιήσιμα για τον παραδειγματισμό των σημερινών οικογενειών μας.
Σήμερα η χριστιανική συζυγική ζωή δέχεται πολλά κτυπήματα από τους θρησκευτικά αδιάφορους νομοθέτες, που νομοθετούν θεωρώντας τον άνθρωπο όχι πια ως πρόσωπο του Χριστού και εικόνα του Θεού, αλλά ως το τελειότερο ζώο της φύσης. Ορίζουν τη ζωή του ανθρώπου νομοθετώντας ενάντια στους ιερούς και αιώνιους νόμους του Ευαγγελίου και προωθούν τους νόμους του ζωικού βασιλείου. Έτσι υποβιβάζουν τον άνθρωπο. Τον αποσπούν από τη χριστιανική ανθρώπινη κοινωνία την βασισμένη στους θείους και ηθικούς νόμους και τον επαναφέρουν στη ζούγκλα και στις ψυχρές σπηλιές της μοναξιάς και της βίας, όπου και πάλι επικρατεί ο νόμος του ισχυρού και της αδικίας.
Οι σημερινοί νομοθέτες συχνά ενώ πρέπει την ώρα των σοβαρών αποφάσεών τους να χρησιμοποιούν το μυαλό τους και την καρδιά τους, δυστυχώς αφήνουν κατά μέρος το μυαλό τους να ξεκουράζεται και αγνοώντας την αξία και την ευαισθησία της καρδιάς τους υποβιβάζουν τον άνθρωπο στο απλό ζωικό βασίλειο και καταστρέφουν το βασικό κύτταρο της ανθρώπινης κοινωνίας που είναι η οικογένεια. Εμπνευσμένοι από πρακτικές του ζωικού βασιλείου και αγνοώντας ή αρνούμενοι να δεχθούν ότι ο άνθρωπος είναι πλασμένος κατ’ εικόνα του Θεού και προορισμένος στο καθ’ ομοίωση. Ξεχνούν πως ενώ τα ζώα έχουν τα μάτια στραμμένα στη γη ο άνθρωπος κοιτάζει τη γη ως έργο του Θεού, τελεί χρέη διαχειριστή, το θαυμάζει και ανυψώνει τα μάτια του στον ουρανό για να ευχαριστήσει και να δοξολογήσει το Δημιουργό για τα μεγαλεία Του.
Ο φόβος του Θεού, με τη σωστή έννοιά του, έχει χαθεί σε πολλούς νομοθέτες, οι πανανθρώπινες αξίες έχουν περιοριστεί, οι ευαγγελικές αξίες καταργηθεί, και η χριστιανικές αρετές έχουν ξεχαστεί.
Γνωρίζουμε πόσο είναι δύσκολο σήμερα για τις οικογένειές μας να ζήσουν τη χριστιανική τους κλήση. Γνωρίζουμε, πόσα δράματα κρύβονται μέσα στα σπίτια μας, συχνά πόσος πόνος, πόση μοναξιά, αλλά και πόση καλή θέληση που δυστυχώς δε βρίσκει πάντα ανταπόκριση. Γνωρίζουμε πόση απογοήτευση, πόσα όνειρα τσακισμένα κρύβονται στις καρδιές σας των γονιών και των παιδιών, της νεολαίας μας.
Οφείλουμε συχνά να ζητούμε από το Θεό να φωτίζει τους σημερινούς κυβερνώντες τα κράτη για να αντιληφθούν πως η αξία του προσώπου και της προσωπικότητας του ανθρώπου δεν εξασφαλίζεται με την ανομία και ηθική ασυδοσία, αλλά από την ελευθερία που εξασφαλίζει ο νόμος της αγάπης και από την αγάπη που δημιουργεί τον πολυτιμότερο πολιτισμό. Μόνο η αγάπη μπορεί να εξασφαλίσει στον άνθρωπο την ανθρωπιά του.
Οι χριστιανικές οικογένειες γνωρίζουν καλά και προσπαθούν, παρά τις όποιες εσωτερικές και εξωτερικές δυσκολίες αντιμετωπίζουν, οφείλουν, να ζήσουν και με χαρά να μαρτυρήσουν μέσα στον κόσμο, την κλήση τους και την αποστολή τους, που συνίσταται ακριβώς στο να είναι η «κατ’ οίκον εκκλησία».
Στην προσπάθειά της αυτή ας γνωρίζει η κάθε οικογένεια ότι δεν είναι μόνη. Ο γάμος, όπως και το βάπτισμα, είναι ένα Μυστήριο που βιώνεται σε ολόκληρη τη ζωή των συζύγων, είναι ένα «συνεχιζόμενο» και διαρκές ιερό μυστήριο, μια ιδιαίτερη χάρη, η οποία συνεχώς συνοδεύει και στηρίζει τους συζύγους και κατ’ επέκταση όλα τα μέλη της οικογένειας. Αυτή η διαρκής χάρη δίνει στους συζύγους το θάρρος να σηκώνουν το λυτρωτικό σταυρό τους, ελαφρύ η βαρύ που τους μετατρέπει όμως τη ζωή σε μέσον σωτηρίας. Τους στηρίζει να μοιράζονται μεταξύ τους τα διαφορετικά και συμπληρωματικά χαρίσματα και να ξεχνούν τα ελαττώματα του άλλου.
Η σημερινή Εκκλησία είναι ακόμη πιο ευαίσθητη στα προβλήματα της οικογένειας και θέλει να είναι συνοδοιπόρος στην προσπάθεια να βιώσει με τον καλύτερο τρόπο το Μυστήριο του Γάμου με το οποίο η συζυγική αγάπη γίνεται εικόνα της τέλειας και αιώνιας αγάπης που βιώνεται στην Αγία Τριάδα. Δεν είναι τυχαίο ότι για δύο συνεχόμενα χρόνια, πέρσι και φέτος, με μία έκτακτη και μία τακτική Σύνοδο των Επισκόπων στη Ρώμη η Εκκλησία ασχολήθηκε με τα σύγχρονα προβλήματα της οικογένειας και περιμένουμε να δούμε στην πράξη σιγά- σιγά όσα το Πανάγιο Πνεύμα ενέπνευσε στους Συνοδικούς Πατέρες για να αποδείξει η Εκκλησία ότι η οικογένεια είναι αληθινά το κύτταρο της ανθρώπινης κοινωνίας και χρειάζεται κάθε στήριξη.,
Είθε η συμμετοχή στο Μυστήριο της Ευχαριστίας που είναι η απόδειξη της Θεϊκής υπέρτατης αγάπης προς τον άνθρωπο, να μας παρέχει τη δύναμη εκείνη που θα μας ενισχύει στην προσπάθεια μας να μιμούμαστε παραδείγματα αληθινής αγάπης, όπως είναι το παράδειγμα της άρρηκτης συζυγικής αγάπης του Αγίου Ζαχαρία και της Αγίας Ελισάβετ, των οποίων σήμερα τη μνήμη εορτάζουμε και πανηγυρίζουμε. Αμήν.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο π. Φραγκίσκος ευχαρίστησε τον Αρχιεπίσκοπο για την παρουσία του, τους συλλειτουργούς ιερείς, και όλα τα μέλη της ενοριακής κοινότητας που έσπευσαν πρώτα να περιποιηθούν και να στολίσουν το Ναό με όμορφα λουλούδια και στη συνέχεια να τον στολίσουν ακόμη καλύτερα με τη σύσσωμη παρουσία τους.
Μετά τη Θεία Λειτουργία Η Ενορία και ο Σύλλογος πρόσφεραν σε όλους γλυκύσματα και το γνωστό «τηνιακό ρακάκι», ενώ οι οικογένειες άνοιξαν με χαρά τα σπίτια τους και δέχτηκαν στη συνέχεια όλους τους φιλέορτους.