Ενοριακός Ναός Σκαλάδου Ενοριακός Ναό Αετοφρωλιάς
Την Παραμονή και στους δύο πανηγυρίζοντες τελέστηκε Εσπερινός: Αρχιερατικός στον πανηγυρίζοντα ενοριακό Ναό του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου στο Σκαλάδο και Πανηγυρικός στην Αετοφωλιά.
Στο Σκαλάδο τον Αρχιερατικό Εσπερινό τέλεσε ο Αρχιεπίσκοπος μας και συμπροσευχήθηκαν μαζί του ο εφημέριος του Ναού, π. Δημήτριος Δαλέζιος και ο εφημέριος της Ποιμαντικής Ενότητας Κάμπου π. Γεώργιος Ανδριώτης, ενώ ο π. Νικόλαος Ψάλτης, συνόδευε τους ψαλμούς με το εκκλησιαστικό όργανο.
Στην Αετοφωλιά ο πανηγυρικός Εσπερινός τελέστηκε από το εφημέριο και Γενικό Βικάριο της Αρχιεπισκοπής μας, π. Φραγκίσκος Βιδάλης.
Την ημέρα της εορτής και πανήγυρης τελέστηκε Αρχιερατική Λεία Λειτουργία στην Αετοφωλιά από τον Σεβασμιότατο π. Νικόλαο και συλλειτούργησαν μαζί του ο εφημέριος του π. Φραγκίσκος Βιδάλης και ο εφημέριος της Ποιμαντικής ενότητας Στενής, π. Ιωάννης Σκλάβος.
Στο κήρυγμα του ο Αρχιεπίσκοπο μας είπε μεταξύ άλλων:
Η γέννηση πάνω στη γη κάθε σημαντικής προσωπικότητας, που έχει μία ιδιαίτερη αποστολή και συμμετοχή στο μεγάλο μυστήριο της Λύτρωσης αναγγέλλεται από τον ίδιο το Θεό, ο οποίος χρησιμοποιεί τους αγγελιαφόρους του αρχαγγέλους και αγγέλους για να φέρουν το χαρμόσυνο μήνυμα στους γονείς τους.
Το ίδιο συμβαίνει και με τη γέννηση του Ιωάννη του Προδρόμου. Ενώ ο Ιερέας Ζαχαρίας ιερατεύει στο ιερό του Ναού, του παρουσιάζεται Άγγελος Κυρίου και του αναγγέλλει το απρόσμενο γεγονός για εκείνον αλλά και τη σύζυγό του Ελισάβετ με τα εξής καθησυχαστικά λόγια: «Μη φοβάσαι Ζαχαρία, γιατί η προσευχή εισακούστηκε και η γυναίκα σου θα γεννήσει υιό και θα του δώσεις το όνομα Ιωάννης. Θα νοιώσεις χαρά και αγαλλίαση, και θα χαρούν πολλοί για τη γέννησή του. Θα ετοιμάσει το λαό να υποδεχθεί τον Κύριο».
Την προσωπικότητα του Ιωάννη δεν την παρουσιάζει μόνο ο πατέρας του αλλά και από τον ίδιο τον άγγελο του Θεού που αναγγέλλει τη γέννησή του “…Πολλοί θα χαρούν για τη γέννησή του, θα είναι πράγματι σπουδαίος στα μάτια του Κυρίου….θα είναι γεμάτος από Άγιο Πνεύμα.. Θα κάμει να επιστρέψουν πολλοί από τους υιούς του Ισραήλ στον Κύριο το Θεό τους. Αυτός θα προπορεύεται μπροστά του… για να ετοιμάσει ένα λαό προδιατεθειμένο για τον Κύριο”.
Σ’ αυτήν την παρουσίαση της προσωπικότητας και της αποστολής του Ιωάννη, θα προστεθεί αργότερα και η διαβεβαίωση του ίδιου του Χριστού, όταν απευθυνόμενος προς τα πλήθη που έτρεχαν στον Ιωάννη για να ακούσουν το κήρυγμά του και να βαπτιστούν, θα τους πει: “ Τι βγήκατε να δείτε στην έρημο, καλάμι που το πάει πέρα δόθε ο άνεμος; η μήπως βγήκατε να δείτε άνθρωπο ντυμένο με πολύτιμα ρούχα: Τι λοιπόν βγήκατε να δείτε; Ένα προφήτη; Ναι. Σας βεβαιώνω μάλιστα πως είναι περισσότερο από προφήτης…. Σας βεβαιώνω, πως μητέρα δε γέννησε ως τώρα άνθρωπο πιο μεγάλο από τον Ιωάννη”.
Με τα λόγια αυτά του Χριστού έχουμε το μέγεθος της προσωπικότητας του Ιωάννη.
Ο Ιωάννης όμως δεν υπερηφανεύεται γι’ αυτό. Αντίθετα παρουσιάζεται στο λαό, ως ο φτωχός και ταπεινός υπηρέτης Εκείνου που σε λίγο θα έλθει τους πτωχούς και ταπεινούς να ευαγγελιστεί.
Ο μεγάλος αυτός Προφήτης μπροστά στα πλήθη που τον θαυμάζουν και θέλουν να τον ταυτίζουν με τον ίδιο το Χριστό, με απλότητα και ταπεινότητα απαντά: “ Δεν είμαι εγώ ο Μεσσίας. Μετά από εμένα έρχεται εκείνος που δεν είμαι άξιος να λύσω τα υποδήματά του”.
Και όταν πληροφορείται πως ο Ιησούς έρχεται στον Ιορδάνη για να βαπτιστεί και να αρχίσει τη δική του σωτήρια αποστολή, ο Ιωάννης παρομοιάζει τον εαυτό σου σαν ένα λυχνάρι που τρεμοσβήνει μέσα στη νύχτα και πρέπει σιγά – σιγά να αφήσει για να λάμψει το φως του κόσμου, ο ήλιος της δικαιοσύνης που είναι ο Ιησούς Χριστός..
Υποδεικνύει στα πλήθη Εκείνον που ήλθε στη γη για να φέρει τη λύτρωση και τη σωτηρία θυσιάζοντας τη ζωή του, σαν τον πασχαλινό αμνό του εβραϊκού λαού, και βλέποντας το Χριστό αναφωνεί προς όλους: “ Ιδού ο Αμνός του Θεού που σηκώνει τις αμαρτίες του κόσμου”. Με την υπόδειξη αυτή ολοκληρώνεται η αποστολή του Ιωάννη, που δεν ήταν άλλη από το να προετοιμάσει το λαό να υποδεχθεί Εκείνον που έρχεται στο όνομα του Κυρίου.
Ο Ιωάννης και σήμερα υποδεικνύει τον αμνό του Θεού ο οποίος καθίσταται παρών μέσω του Μυστηρίου της Ευχαριστίας που τελούμε αυτή τη στιγμή. Είναι λίγο πριν από την Αγία Κοινωνία που ο λειτουργός επαναλαμβάνει τα ίδια αυτά λόγια του Αγίου Ιωάννη δείχνοντας στο λαό το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.
Υπάρχουν εκείνοι που σήμερα λένε: ¨η συζήτηση για τον Χριστό δεν είναι μια συζήτηση που πρέπει να γίνεται στα σαλόνια». Είναι η σημερινή ανθρωπαρέσκεια και εγωισμός που δεν επιθυμούν να ασχολούνται στα σαλόνια για το Χριστό, έχουν άλλες συζητήσεις πιο σοβαρές να κάνουν! Και όχι μόνο αητό αλλά και δεν θέλουν να τοποθετούν την εικόνα του Χριστού στους δημόσιους χώρους και στα σαλόνια τους σπιτιού τους. Εμείς σήμερα κατ’ αυτή την πανήγυρη ας κάνουμε κάτι καλύτερο, θα στολίσουμε το δικό μας σαλόνι, όχι με μία εικόνα του Χριστού αλλά με τον ίδιο το Χριστό που σε λίγο θα είναι εδώ ουσιαστικά παρών με το Σώμα του και το Αίμα. Όταν ο λειτουργός μα ς τον υποδείξει ως αμνό του Θεού, ας εξετάσουμε την κατάσταση και ετοιμότητα του δικού μας σαλονιού , του πιο όμορφου σαλονιού που διαθέτουμε και είναι η καρδιά και ας τον τοποθετήσουμε εκεί για να είναι παρόν στη ζωή μας και να μας βοηθά να αγαπούμε κάθε άνθρωπος, χωρίς διάκριση και προτίμηση αλλά με μόνο κριτήριο ότι είναι άνθρωπος, είναι συνάνθρωπος και αδελφός μας.
Είθε η φετινή πανήγυρη να μας βοηθήσει να εορτάσουμε σωστά τον άγιο Προστάτη αυτής της ενορίας, αναγνωρίζοντας τον Αμνό του Θεού, παρόντα στην αυριανή Ευχαριστία, ώστε να γίνει και παρών σε όλη μας τη ζωή και να φέρει στον κάθε ένα μας και στην κάθε μια την ποθητή σωτηρία μέσα από μία αληθινή μετάνοια και μεταστροφή. Αμήν.
Στο Ναό του Σκαλάδου η πανηγυρική Θεία Λειτουργία τελέστηκε από τον εφημέριο π. Δημήτριο Δαλέζιο και συλλειτούργησε μαζί του ο π. Γεώργιος Ανδριώτης