Η πανήγυρη της Ιεράς Καρδίας είναι μια γιορτή που αντλεί από μια απλή και μεγάλη αλήθεια: στο κέντρο της πίστης μας βρίσκεται η αγάπη του Χριστού.
Είναι γνωστή η απεικόνιση του Ιησού που ανοίγει τον χιτώνα του για να δείξει την καρδιά του από την οποία εκπέμπονται ακτίνες φωτός. Μια καρδιά που φέρει πάνω της τον σταυρό, το ακάνθινο στεφάνι και φλέγεται. Ναι, φλέγεται από αγάπη για τον άνθρωπο, μια αγάπη που δεν έμεινε στα λόγια, «ζαχαρένια», αλλά έγινε πράξη, έγινε αυτοθυσία. Γιατί άλλο να λες «σ’ αγαπώ» με τα λόγια, στα εύκολα, και άλλο να το λες δίνοντας τη ζωή σου, στα δύσκολα.
Ωστόσο, πέρα από τη συμβολική απεικόνιση, η αλήθεια αυτής της γιορτής είναι τεράστια: ο Χριστός μας αγάπησε και μας αγαπά με πάθος, χωρίς συμβιβασμούς, δυνατά, μένει πιστός σε μας. Αν είμαστε Χριστιανοί, είναι επειδή ανακαλύψαμε ότι Αυτός μας αγαπά με αγάπη ώριμη, χωρίς εκβιασμούς, χωρίς να μας προκαλεί αισθήματα ενοχής, με ελευθερία. Και από την αγάπη του Χριστού ανακαλύψαμε την αγάπη του Πατέρα. Μέσω του Διδασκάλου μπορέσαμε να γνωρίσουμε το αληθινό πρόσωπο του Θεού.
Η αγάπη του Χριστού είναι αγάπη συγκεκριμένη, απτή, καθόλου συναισθηματική, σταθερή. Οι επιλογές Tου, η οριστική αυτοπροσφορά Του στον σταυρό, το να πάει ως το τέλος αγαπώντας αυτούς που δεν τον αγαπούσαν, παραδιδόμενος στη δολοφονική θέληση της ανθρωπότητας, όλα αυτά επαναπροσδιορίζουν την έννοια της αγάπης και της θυσίας. Η αγάπη που λάβαμε ας είναι στο επίκεντρο αυτής της μέρας μας. Είμαστε αγαπημένοι από Εκείνον. Μπορούμε να αγαπήσουμε.
π. Λέων