ΠΑΠΑΣ ΦΡΑΓΚΙΣΚΟΣ: Η ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ
ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΑΠΕΧΘΕΣ ΚΑΚΟ
Στην κατήχηση που πραγματοποιήθηκε στην αίθουσα Παύλος VI, ο Φραγκίσκος αναφέρθηκε στις “μισές αλήθειες”, μια προσποίηση που είναι χαρακτηριστική για “εκείνους που δεν ξέρουν πώς να αγαπούν πραγματικά”. Αλλά και μια σκέψη για τους αθλητές που συμμετέχουν στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο: “Προσφέρουν σε όλους μια μαρτυρία ελπίδας και θάρρους”.
Η υποκρισία είναι σύμπτωμα της αδυναμίας του να αγαπάς πραγματικά. Και όταν εκδηλώνεται και στην Εκκλησία είναι ένα κακό που είναι “ιδιαίτερα απεχθές”. Αυτό δήλωσε ο Πάπας Φραγκίσκος απευθυνόμενος στους πιστούς στην αίθουσα Παύλος ΣΤ’ του Βατικανού για την εβδομαδιαία γενική ακρόαση της Τετάρτης.
Συνεχίζοντας την κατήχησή του αφιερωμένη στην επιστολή προς Γαλάτες, ο ποντίφικας στάθηκε σήμερα στο θέμα της υποκρισίας που είναι ένας από τους “κινδύνους του νόμου”. Σχολιάζοντας το απόσπασμα από το Γαλ 2, 11-14 στο οποίο ο Παύλος θυμάται ένα επεισόδιο που συνέβη χρόνια νωρίτερα, όταν επέπληξε τον Πέτρο επειδή -αφού το είχε ήδη κάνει στη Γκιάφα, στο σπίτι του Κορνήλιου- στην Αντιόχεια απέφευγε να καθίσει στο τραπέζι με εκείνους που είχαν έρθει στον χριστιανισμό από την ειδωλολατρία για να μην επικριθεί από εκείνους που είχαν έρθει από την Ιερουσαλήμ. “Φονταμενταλιστές ιεροκήρυκες”, σημείωσε ο Ποντίφικας, οι οποίοι “δημιούργησαν σύγχυση και στέρησαν την ειρήνη αυτής της κοινότητας”.
Στη συνέχεια ο Πάπας Φραγκίσκος ρώτησε: “Τι είναι η υποκρισία; Μπορεί κανείς να πει ότι είναι ο φόβος της αλήθειας. Προτιμά κανείς να προσποιείται παρά να είναι ο εαυτός του. Είναι σαν να βάζεις μακιγιάζ στην ψυχή σου, σαν να βάζεις μακιγιάζ στις συμπεριφορές σου, σαν να βάζεις μακιγιάζ στον τρόπο που πορεύεσαι: δεν είναι η αλήθεια”.
Για να αποφύγει κανείς το καθήκον να λέει την αλήθεια “πάντα και παντού “, εφευρίσκονται μισές αλήθειες, οι οποίες είναι μια μυθοπλασία: γιατί η αλήθεια – υπενθύμισε ο Πάπας – είναι αλήθεια ή δεν είναι αλήθεια. Οι μισές αλήθειες είναι αυτός ο τρόπος συμπεριφοράς που δεν είναι αληθινός. Και σε ένα περιβάλλον όπου οι διαπροσωπικές σχέσεις ζουν κάτω από τη σημαία του φορμαλισμού, ο ιός της υποκρισίας εξαπλώνεται εύκολα. Αυτό το χαμόγελο που δεν βγαίνει από την καρδιά, αυτή η προσπάθεια να είσαι καλά με όλους, αλλά με κανέναν…”.
Η Αγία Γραφή, υπενθύμισε ο Φραγκίσκος, προσφέρει πολλά λαμπρά παραδείγματα καταπολέμησης της υποκρισίας. Για παράδειγμα, η μορφή του ηλικιωμένου Ελεάζαρ, στο δεύτερο βιβλίο των Μακκαβαίων: του ζητήθηκε να προσποιηθεί ότι τρώει το κρέας που θυσιάστηκε στους θεούς για να σώσει τη ζωή του, αλλά εκείνος απάντησε ότι “δεν είναι αντάξιο της ηλικίας μας να προσποιείται, με τον κίνδυνο πολλοί νέοι, νομίζοντας ότι στα ενενήντα του ο Ελεάζαρ έχει περάσει σε ξένα έθιμα, να χαθούν με τη σειρά τους, εξαιτίας της προσποίησης μου για λίγη ακόμη ζωή” (2 Μακ 6, 24-25). “Τι όμορφη σελίδα για να σκεφτούμε, ώστε να απομακρυνθούμε από την υποκρισία”, σχολίασε ο ποντίφικας.
“Ο υποκριτής”, συνέχισε στην κατήχησή του, “είναι ένα άτομο που προσποιείται, κολακεύει και εξαπατά, επειδή ζει με μια μάσκα στο πρόσωπό του και δεν έχει το θάρρος να αντιμετωπίσει την αλήθεια. Δεν είναι ικανός για αληθινή αγάπη, περιορίζεται στο να ζει με εγωισμό και δεν έχει τη δύναμη να δείξει την καρδιά του με διαφάνεια”.
Εξ ου και η πρόσκληση να είμαστε σε επιφυλακή στις καταστάσεις της ζωής όπου η υποκρισία μπορεί να παραμονεύει: “Συχνά”, προειδοποίησε ο Πάπας, “κρύβεται στον εργασιακό χώρο, όπου οι άνθρωποι προσπαθούν να φανούν φίλοι με τους συναδέλφους τους, ενώ ο ανταγωνισμός οδηγεί στο να τους χτυπήσουν πισώπλατα. Στην πολιτική δεν είναι ασυνήθιστο να συναντάμε υποκριτές που ζουν διχασμένοι ανάμεσα στη δημόσια και την ιδιωτική σφαίρα. Η υποκρισία στην Εκκλησία είναι ιδιαίτερα απεχθής. Και δυστυχώς υπάρχει υποκρισία στην Εκκλησία, και υπάρχουν πολλοί χριστιανοί και πολλοί υποκριτές ιερείς”.
Δεν φοβόμαστε να είμαστε ειλικρινείς”, κατέληξε ο Φραγκίσκος, “να λέμε την αλήθεια, να αισθανόμαστε την αλήθεια, να συμμορφωνόμαστε με την αλήθεια. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε να αγαπήσουμε. Ένας υποκριτής δεν ξέρει πώς να αγαπάει. Το να ενεργεί κανείς διαφορετικά από την αλήθεια σημαίνει ότι θέτει σε κίνδυνο την ενότητα της Εκκλησίας, την ενότητα για την οποία προσευχήθηκε ο ίδιος ο Κύριος.
Στο τέλος της κατήχησής του ο Ποντίφικας απηύθυνε επίσης μια σκέψη στους αθλητές που συμμετέχουν από χθες στους Παραολυμπιακούς Αγώνες στο Τόκιο. Τους στέλνω τους χαιρετισμούς μου και τους ευχαριστώ”, είπε, “γιατί προσφέρουν σε όλους μια μαρτυρία ελπίδας και θάρρους. Δείχνουν πώς η αθλητική δέσμευση βοηθά να ξεπεραστούν φαινομενικά ανυπέρβλητες δυσκολίες”.
Χαιρετίζοντας μια ομάδα παρευρισκομένων προσκυνητών, υπενθύμισε επίσης τα πέντε χρόνια που έχουν περάσει από τον σεισμό στην Κεντρική Ιταλία: “Με την έμπρακτη βοήθεια των θεσμών”, είπε ο Πάπας, “είναι απαραίτητο να δώσουμε αποδείξεις “αναγέννησης” χωρίς να επιτρέψουμε στους εαυτούς μας να γκρεμιστούν από τη δυσπιστία. Προτρέπω όλους να προχωρήσουν με ελπίδα”.
(πηγή: asianews.it)
ΔΜΦ
