Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Σε κάποιο Παρεκκλήσιο, αφιερωμένο στον Τίμιο Σταυρό υπάρχει η εξής φράση:  “ο σταυρός χωρίς την αγάπη είναι πολύ βαρύς και η αγάπη χωρίς το σταυρό είναι άδεια».

Είναι τόσο αληθινή  και τόσο χρήσιμη αυτή η φράση διότι μας συμβουλεύει  να σηκώνουμε το σταυρό μας με αγάπη, αν θέλουμε να μειώνουμε το βάρος του και να διατηρεί την αξία του. Ο σταυρός δεν είναι ένα στολίδι που  φορούμε στο λαιμό μας, μικρό ή μεγάλο, ακριβό η φθηνό. Ο σταυρός δεν είναι κόσμημα. Είναι πόνος, είναι τρόπος ζωής.

Η  εμπειρία μας  διδάσκει  ότι σε κάθε οικογένεια και στη ζωή του κάθε ατόμου  υπάρχουν βαρείς σταυροί. Σταυροί που έγιναν δεκτοί ή επεβλήθησαν απρόσμενα.  Οι σταυροί της ζωής δεν είναι αυτοί που συχνά επιπόλαια και μεταφορικά επικαλούμαστε.  Είναι ο πόνος της ασθένειας, η θλίψη για το θάνατο ενός προσφιλούς προσώπου, η απογοήτευση που δημιουργείται από την προδοσία ενός φιλικού προσώπου.  Μόνο κάποιος που έχει μια τέτοια εμπειρία μπορεί να νοιώσει πόσο βαρείς είναι αυτοί οι σταυροί όταν σηκώνονται χωρίς αγάπη. 

Το κακό που προέρχεται από το σταυρό, ναι πρέπει να νικηθεί. Ο ίδιος ο Ιησούς κατά την επίγεια ζωή του  χρησιμοποίησε θαυματουργικό τρόπο για να απαλλάξει άνδρες και γυναίκες από κάθε κακό φυσικό, ψυχικό  και ηθικό. Εκείνος τέλος με τη Ανάστασή του νίκησε  το πιο μεγάλο κακό που είναι ο θάνατος.  Το κακό, ή ο σταυρός όταν σηκώνεται  με αγάπη γίνεται πιο ελαφρύς και αποκτά λυτρωτική και σωτήρια δύναμη, διότι αυτός ο σταυρός ταυτίζεται με το σταυρό που σήκωσε ο Ιησούς.      Ο θάνατος όταν αντιμετωπίζεται με την ελπίδα της αναστάσεως  είναι διαφορετικός  από εκείνον επιβάλλεται με  το φόβο της τελικής εξαφάνισης.

Ο σταυρός που σηκώνουμε μαζί με το Χριστός μας καθιστά ελεύθερους, ενώ όταν τον σηκώνουμε μόνοι μας γινόμαστε δούλο. Ο Κύριος μας συμβουλεύει: «Σηκώστε πάνω σας  το ζυγό μου και διδαχτείτε από το δικό μου παράδειγμα… ο ζυγός μου είναι απαλός και το φορτίο μου ελαφρό».(Mt11, 29-30).

Ο Ιησούς μας δίδαξε ότι πρέπει να σηκώνουμε το σταυρό μας με αισιοδοξία, με ελπίδα, με αγάπη.  και ελπίδα. Όλοι οι άνθρωποι έχουν το δικό τους σταυρό.  Ούτε οι μαθητές του Ιησού εξαιρούνται.

Όποιος αγαπά το Θεό και ακολουθεί το Χριστό δεν αποκτά το προνόμιο να μη σηκώνει σταυρό. Απλώς αποκτά τη δύναμη να τον σηκώνει. Έχει τον τρόπο να τον μετατρέπει σε ανάσταση.

Όποιος προσπαθεί να αποφύγει το Σταυρό  ή θέλει να τον διώξει από τους ώμους του  ή και ενδεχομένως να τον φορτώσει στους ώμους των άλλων,  δεν κάνει τίποτε άλλο από το να τον αντικαθιστά με ένα άλλο σταυρό πιο βαρύ. Ο άνθρωπος μπορεί να αποφύγει το σταυρό για ένα μικρό χρονικό διάστημα, αλλά δεν θα τον αποφύγει για πάντα και θα έλθει η ώρα, αργά ή γρήγορα, που οι ώμοι του θα αναγκαστούν να δεχθούν ένα σταυρό ακόμη πιο βαρύ!

 Όποιος στη ζωή του αναζητά τον Ιησού χωρίς σταυρό, θα βρει το σταυρό χωρίς τον Ιησού. Δηλαδή θα βρει το σταυρό χωρίς όμως τη δύναμη να τον σηκώνει.

Και σήμερα ο Χριστός δεν παύει  να αποτείνει  σε όλους την ξεκάθαρη πρόσκλησή του: «όποιος θέλει να είναι μαθητής μου  ας απαρνηθεί τον εαυτό του ας σηκώσει το σταυρό του και ας με ακολουθήσει".

Και σήμερα  ο Κύριος συνεχίζει να καλεί να συνεχίσουν την αποστολή του άνδρες και γυναίκες που είναι διατεθειμένοι  να πάρουν το σταυρό τους και να τον ακολουθήσουν.

Για τους χριστιανούς το να το φέρουν το σταυρό τους δεν είναι προαιρετικό. Είναι μία πρόσκληση να τον δεχτούν και να το φέρον μαζί με τον Ιησού για να είναι σωτήριος. Ο σταυρός δεν προσφέρει τη σωτηρία. Τη σωτηρία την προσφέρει αυτός που βρίσκεται καρφωμένος στο σταυρός, ο εσταυρωμένος Χριστός. Εάν για να μας σώσει ο Υιός του Θεού  έπρεπε να πάθει και να πεθάνει εσταυρωμένος, η αιτία δεν είναι η αυστηρότητα του Θεού Πατέρα. Η αιτία είναι η σοβαρότητα της αρρώστιας από την οποία έπρεπε να μας θεραπεύσει: Η προπατορική αμαρτία, η ανυπακοή στο Θεό ήταν τόσο μεγάλο κακό και θανάσιμο  που απαιτούσε να χυθεί και η τελευταία ρανίδα αίματος του Σωτήρα  Χριστού.

Η σωτηρία του ανθρώπου στηρίζεται πάνω σε κάτι παράδοξο: Ένα εργαλείο  θανάτου γίνεται εργαλείο σωτηρίας και σύμβολο ζωής. Το ξύλο του παραδείσου άγγιξε ο γήινος άνθρωπος Αδάμ και προκάλεσε το θάνατο. Το ίδιο ξύλο άγγιξε ο νέος Αδάμ Χριστός και έφερε πάλι τη ζωή στον κόσμο.

Είθε ο Εσταυρωμένος Χριστός να καταστήσει ολιγότερο άδεια την αγάπη μας και ολιγότερο βαρύ το σταυρό μας για να τον μετατρέψουμε μαζί του σε Ανάσταση. Αμήν.

+N