ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΔΩΔΕΚΑΤΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΕΚΑΤΡΕΙΣ ΤΡΙΤΕΣ
Ο θάνατος, που τόσο πολύ φοβίζει και τρομάζει τους φίλους του κόσμου και των παθών, επειδή τους χωρίζει από όλα τα αγαθά και τις απολαύσεις στις οποίες είχαν εναποθέσει τον παράδεισό τους, και τους σπρώχνει προς ένα αβέβαιο μέλλον, είναι κάτι καλό για τους δίκαιους πιστούς, επειδή είναι η αναγγελία της απελευθέρωσης – δεν βλέπουν στον τάφο μια άβυσσο, αλλά μια πόρτα που οδηγεί στην αιώνια ζωή.
Ο Άγιος Αντώνιος ζούσε πάντα με το βλέμμα στραμμένο στην ουράνια πατρίδα του – γι’ αυτήν είχε αφήσει τη γήινη, τις αθώες αγάπες των αγαπημένων του, τη δόξα της ευγενούς καταγωγής του, και σε αντάλλαγμα είχε ασπαστεί την ταπείνωση, τη φτώχεια, την πίκρα της μετάνοιας.
Για τον Παράδεισο μόχθησε ακούραστα στο αποστολικό έργο, όσο ζούσε, και, ως νέος άνδρας τριάντα έξι ετών, έφυγε για τον ουρανό, παρηγορημένος από τη θέα αυτής της ευλογημένης Βασιλείας και από τη βεβαιότητα ότι σύντομα θα την κατείχε.
Ποιος δεν αισθάνεται την επιθυμία να τελειώσει τη ζωή του με έναν θάνατο παρόμοιο με αυτόν;
Ας θυμόμαστε, ωστόσο, ότι είναι ο καρπός μιας ζωής που έχει περάσει καλά. Πώς είναι η ζωή μας; Είναι στο χέρι μας να πεθάνουμε δίκαιοι ή καταδικασμένοι.
Η επιλογή είναι δική μας.
ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ
Στην περιοχή της Πάντοβα, ένα κοριτσάκι που ονομαζόταν Ευριλία, αφού βγήκε μια μέρα στην εξοχή, έπεσε σε ένα χαντάκι γεμάτο νερό και λάσπη και πνίγηκε εκεί.
Την έβγαλε έξω η φτωχή μητέρα της και την ακούμπησε στην όχθη του χαντακιού, με το κεφάλι κάτω και τα πόδια ψηλά, όπως συνηθίζεται στους πνιγμένους. Αλλά δεν έδωσε κανένα σημάδι ζωής – στα μάγουλα και τα χείλη της είχαν αποτυπωθεί τα ίχνη του θανάτου. Εν τω μεταξύ, η στοχαστική μητέρα της έκανε τάμα στον Κύριο και στον Άγιο Αντώνιο να φέρει ένα κέρινο ομοίωμα στον τάφο του ως δώρο, αν επέστρεφε την κόρη της στη ζωή.
Μόλις δόθηκε η υπόσχεση, το κοριτσάκι, μπροστά στα μάτια των ανθρώπων που ήρθαν, άρχισε να κινείται: ο Άγιος Αντώνιος της είχε δώσει πίσω τη ζωή της.
3 Πάτερ ημών, 3 Χαίρε Μαρία, 3 Δόξα Πατρί.
ΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ
Παντοδύναμε και Αιώνιε Θεέ, Εσύ ο οποίος έδωσες στον λαό Σου τον Άγιο Αντώνιο, έξοχο κήρυκα του Ευαγγελίου και συμπαραστάτη στις ανάγκες μας, χορήγησε μας, χάρη στη βοήθειά του, να ζούμε πιστά τη Χριστιανική Ζωή και σε όλες τις δοκιμασίες μας να αισθανόμαστε πάντοτε την προστασία σου. Αμήν.
δ. Μάριος
