ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ
10Η ΤΡΙΤΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΕΚΑΤΡΕΙΣ
Είναι ο ευγενικός νόμος της αγάπης ότι ο ερωτευμένος λαχταρά πάντα την παρουσία και τον λόγο της αγαπημένης του. Αλλά καμία άλλη αγάπη δεν είναι τόσο δυνατή όσο η αγάπη του Θεού! Προσκολλημένη στην ψυχή τη μεταμορφώνει μέχρι σε σημείο να την κάνει να λέει: “Δεν ζω εγώ, αλλά ο Χριστός ζει μέσα μου”.
Ο Άγιος Αντώνιος αφιερώθηκε επιμελώς στη μελέτη και την προσευχή. Ζώντας στο Μοναστήρι της γενέτειράς του, κατάφερε να μετατεθεί στη Μονή του Τιμίου Σταυρού στην Κοΐμπρα, ώστε να απαλλαγεί από τις συχνές επισκέψεις φίλων που τον αποσπούσαν από την ένωσή του με τον Θεό.
Μπήκε στο Τάγμα των Φραγκισκανών και αποσύρθηκε στο ερημητήριο του Μόντε Πάολο, όπου συλλογιζόταν ελεύθερα σε μια σπηλιά που του έδωσε ένας αδελφός του. Ο θάνατος τον βρήκε στη μοναξιά του Campo sampiero, βυθισμένο στην προσευχή.
Προσευχηθήκαμε μέχρι τώρα; Διαμαρτυρόμαστε ότι δεν εισακούεται η προσευχή μας, αλλά προσευχόμαστε σωστά; Ας πούμε στον Ιησού όπως έκαναν οι Απόστολοι: Κύριε, δίδαξέ μας να προσευχόμαστε.
ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ
Επιστρέφοντας από τη Γαλλία στην Ιταλία, ο Άγιος Αντώνιος πέρασε με τον συνάδελφο του από ένα χωριό της Προβηγκίας- και οι δύο νήστευαν, αν και ήταν αργά. Αφού είδε μια φτωχή αλλά ευσεβή γυναίκα, τους άφησε να περάσουν στο σπίτι της για να φάνε. Αφού δανείστηκε ένα γυάλινο κύπελλο από έναν γείτονα, έβαλε μπροστά τους ψωμί και κρασί. Έτυχε όμως ο συνάδελφος του Αντώνιου, ο οποίος δεν ήταν συνηθισμένος σε τέτοια πολυτελή αντικείμενα, να το σπάσει, με αποτέλεσμα το κύπελλο να τον τραυματίσει στο πόδι του. Επιπλέον, προς το τέλος του γεύματος, η γυναίκα θέλησε να βγάλει κι άλλο κρασί από το κελάρι.
Μια δυσάρεστη έκπληξή την περίμενε όταν είδε ότι το μεγαλύτερο μέρος του κρασιού είχε χυθεί στο πάτωμα! Στη βιασύνη της να βάλει στους καλεσμένους της στο τραπέζι, είχε αφήσει απρόσεκτα ανοιχτή την κάνουλα του βαρελιού. Επιστρέφοντας μπερδεμένη και θλιμμένη, είπε στους δύο Μοναχούς τί είχε συμβεί.
Ο Άγιος Αντώνιος, που λυπήθηκε τη φτωχή γυναίκα, έκρυψε το πρόσωπό του στα χέρια του και, ακουμπώντας το κεφάλι του στο τραπέζι, προσευχήθηκε. Ένα θαύμα! Το γυάλινο κύπελλο που βρισκόταν στη μία πλευρά του τραπεζιού, σηκώθηκε και ήρθε προς το μέρος του.
Οι αδελφοί έφυγαν, με εμπιστοσύνη που της έφερε ξανά το ποτήρι σώο, η γυναίκα έτρεξε στο κελάρι. Το βαρέλι, ήταν τόσο γεμάτο που το κρασί έβγαινε με φυσαλίδες από το πάνω μέρος του.
3 Πάτερ ημών, 3 Χαίρε Μαρία, 3 Δόξα Πατρί.
ΑΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΟΥΜΕ
Παντοδύναμε και Αιώνιε Θεέ, Εσύ ο οποίος έδωσες στον λαό Σου τον Άγιο Αντώνιο, έξοχο κήρυκα του Ευαγγελίου και συμπαραστάτη στις ανάγκες μας, χορήγησε μας, χάρη στη βοήθειά του, να ζούμε πιστά τη Χριστιανική Ζωή και σε όλες τις δοκιμασίες μας να αισθανόμαστε πάντοτε την προστασία σου. Αμήν.
δ. Μάριος
