Πανήγυρη Αγίου Ιωσήφ, 19/3/22, Μοναστήρια
Ο Πάπας Φραγκίσκος δημοσίευσε μία Αποστολική Επιστολή για τον Άγιο Ιωσήφ στην εκατοστή πεντηκοστή επέτειο της ανακήρυξής του ως Προστάτη της Εκκλησίας το 2020 και τον Νοέμβριο του 2021 ξεκίνησε 12 ομιλίες κάθε Τετάρτη για τον Άγιο Ιωσήφ για να εκθειάσει την σπουδαιότητα αυτού του Αγίου για την ζωή της Εκκλησίας και του κάθε Χριστιανού. Καταλαβαίνετε λοιπόν πόσα θα μπορούσαν να ειπωθούν για τον Άγιο Ιωσήφ που όμως δεν αναφέρεται ότι είπε κουβέντα στα Ευαγγέλια.
Διαπιστώνω ότι στην Τήνο υπάρχει μία μεγάλη και μακρόχρονη ευλάβεια προς τον Άγιο Ιωσήφ, όχι μόνο από τις Αδελφές Ουρσουλίνες πιο παλιά, αλλά και από τους τόσους πιστούς που φέρουν το όνομά του. Ακόμη και αυτός ο Ναός ο οποίος πλέον δεν είναι ενοριακός, δεν έχει γείτονες και συγχωριανούς αλλά χαίρει την φροντίδα πολλών από τα γύρω χωριά.
Ο Άγιος Ιωσήφ σήμερα μας προσφέρει ένα αισιόδοξο μήνυμα ότι αξίζει ως σκοπό της ζωής μας να θέσουμε την πιστότητα στο θέλημα του Θεού. Εκείνος αυτό το σκοπό έθεσε, κι ας μην ήταν εύκολο, ας μην ήξερε τις δυσκολίες που τον περίμεναν. Πήρε σοβαρά την αποστολή που του ανατέθηκε να προστατέψει τη Μαρία και το παιδί της και χάρη σε αυτή την σοβαρότητά του ο Σωτήρας του κόσμου κατάφερε να φέρει σε πέρας το έργο του.
Ποια ήταν η αποστολή του; Ποιο ήταν το θέλημα του Θεού γι’ αυτόν; Το ακούσαμε στο μήνυμα του Αγγέλου: Ιωσήφ, μη φοβηθείς να πάρεις τη Μαρία, τη γυναίκα σου. Μακάρι να μπορούσαμε κι εμείς να ακούσουμε έναν άγγελο να μας λέει: μη φοβηθείς. Δεν χρειαζόμαστε όμως άγγελο να μας το πει. Όλη η Αγία Γραφή και ιδιαίτερα τα λόγια του Ιησού προς τους μαθητές του περιλαμβάνουν πολλές φορές αυτή τη φράση: μην φοβάστε. Εκεί είναι το θέλημα του Θεού: να μην φοβόμαστε. Να μην φοβόμαστε να κάνουμε το σωστό, να υποστηρίξουμε την αλήθεια, την ακεραιότητα, το δίκαιο. Να μην φοβόμαστε να αναλάβουμε τις ευθύνες μας σε όποιο μονοπάτι της ζωής επιλέγουμε να περπατήσουμε: ως ιερείς, ως σύζυγοι, ως γονείς, ως εργαζόμενοι, ως χριστιανοί. Να μην φοβόμαστε να δώσουμε τη ζωή μας στο όνομα της αγάπης προς τον πλησίον.
Πολλές φορές αναζητούμε να κατανοήσουμε τη ζωή μας και τα συμβάντα της ιστορίας. Τι γίνεται με τον κορονοϊό, τι θα γίνει με τον πόλεμο στην Ουκρανία, τι θα γίνει με την οικονομία. Το τι θα γίνει εξαρτάται από το αν θα ακολουθήσουμε το θέλημα του Θεού ή όχι, από το αν φοβόμαστε ή αν θα δείξουμε θάρρος.
Δεν ξέρω αν είναι έλλειψη θάρρους αυτά που ενημερωθήκαμε για τη βία κατά των γυναικών. Αλλά σίγουρα είναι φόβος. Δεν είναι το θέλημα του Θεού να καταφεύγουμε στη βία για οποιονδήποτε λόγο. Το θέλημα του Θεού είναι να μην φοβόμαστε να συζητήσουμε, να συγχωρήσουμε, να ανεχτούμε.
Ο Άγιος Ιωσήφ ακολούθησε το θέλημα του Θεού. Μήπως δεν ένοιωσε ντροπή και αμηχανία στην αρχή όταν έμαθε ότι η κοπέλα που αγαπούσε ήταν έγκυος; Μήπως δεν ένοιωσε το άγχος να βρει ένα κατάλυμα για την ετοιμόγεννη Μαρία; Μήπως δεν ένοιωσε αγανάκτηση και απογοήτευση όταν έχασαν τον 12ετή Ιησού στην Ιερουσαλήμ; Είχε αποφασίσει όμως να πάρει τη Μαρία ως γυναίκα του. Και έμεινε σταθερός σε αυτή την απόφασή του γιατί είχε βάλει κατά μέρος το φόβο του. Το φόβο της ντροπής και του ρεζιλέματος, το φόβο του άγχους και της κούρασης, το φόβο του θυμού και της απογοήτευσης. Πολλές φορές ίσως χρειάστηκε να θυμηθεί και να ξανακούσει μέσα στο μυαλό του τα λόγια του Αγγέλου: Μην φοβηθείς Ιωσήφ. Μην φοβηθείς, γιατί ο γιός της Μαρίας θα σώσει το λαό του. Κι αν δεν τον προστατέψεις εσύ, δεν θα σωθεί κανείς.
Το μεγαλείο του Αγίου Ιωσήφ λάμπει μέσα από την απλότητά του. Είχε έναν σκοπό: να μείνει πιστός στο θέλημα του Θεού. Ένα απλό θέλημα: να μην αφήσει τον φόβο να τον σταματήσει από το να προσέχει την Μαρία και το παιδί της. Και χάρη σε αυτή την απλότητα εμείς σωθήκαμε.
Ας αναρωτηθούμε λοιπόν: ποιο είναι το θέλημα του Θεού για μας; Σε τι μας καλεί να μην φοβόμαστε; Ας μείνουμε πιστοί σε αυτό το κάλεσμα. Ας μείνουμε πιστοί στο θέλημα του Θεού. Από αυτό εξαρτάται η σωτηρία μας και ίσως πολλών ακόμη.
