Όπως γνωρίζετε αυτή η εποχή είναι η εποχή των δαμάσκηνων. Είναι η εποχή που δίνεται με γενναιοδωρία αυτό που παράγει με μεγάλη ποσότητα ο κήπος του Χαρίλαου. Θυμάμαι πως και εσύ πέρσι είχες περάσει με μερικούς φίλους σου και επισκέφτηκες τον κήπο.
Δεν θυμάμαι ακριβώς την ημερομηνία της επίσκεψης, αλλά συγκρίνοντας το χρώμα των δαμάσκηνων, που φωτογράφισες εκείνη την ημέρα και που τώρα βλέπω πάνω στο δένδρο, έφθασα στην ακριβή ημερομηνία: ναι ακριβώς πριν από ένα χρόνο.
Εάν έχεις κάποια ευκαιρία, πέρασε και πάλι αυτές τις ημέρες και μην δυσκολευτείς να αποδεχθείς την πρόσκληση. Είναι και πάλι η εποχή των δαμάσκηνων.
Ποια είναι η συμφωνία όμως για το μάζεμα;
Εάν έλθεις να μαζέψεις για να φας …… δεν θα σου πει κανένας κάτι. Φρόντισε να μαζέψεις όσα μπορείς να φας. Στην περίπτωση όμως που θέλεις να ζητήσεις την άδεια από κάποιο, θα σου δώσει την εξής απάντηση: πριν απ’ όλα σ ‘ ευχαριστώ που ελαφρύνεις τα κλαδιά που σχεδόν κινδυνεύουν να σπάσουν από το βάρος των δαμάσκηνων, μετά θα λάβεις και ένα άλλο ευχαριστώ που δεν επιτρέπεις τα δώρα του Θεού να σαπίσουν πριν χαριστούν.
Αυτό όμως που θα πρέπει να συνειδητοποιήσεις είναι ότι: σε κάθε αίτημα του πλησίον, εσύ πρέπει να βρεις τον τρόπο να δωρίσεις χωρίς μέτρο. Εσύ πράγματι δέχεσαι από μια αστείρευτη πηγή, όταν αγαπάς τον αδελφό σου. Ο δωρητής σου είναι ακριβώς ο αναγκεμένος που σου δίνει τη δυνατότητα να δώσεις. Τότε η γενναιοδωρία σου δεν θα επιτρέψει στα κλαδιά σου να σπάσουν κάτω από το βάρος της αφθονίας και την παρουσία του πεινασμένου, δεν θ’ αφήσεις να σαπίσουν τα δώρα Εκείνου που σου τα έδωσε διότι: τους φτωχούς θα τους έχε πάντα μαζί σας».