ΜΠΑΝΓΚΛΑΝΤΕΣ: ΜΙΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗ ΓΥΝΑΙΚΑ 

ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ ΤΗΣ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ 

ΠΟΥ ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ ΚΑΚΟΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΗ

Με αφορμή την πρόσφατη ημέρα της Γυναίκας (8 Μαρτίου) ας μάθουμε για μια τολμηρή καθολική γυναίκα που αγωνίζεται για τα στοιχειώδη δικαιώματα των συμπολιτισσών της στο Μπαγκλαντές. 

Θυμίζουμε ότι η χώρα, που κήρυξε την ανεξαρτησία της το Δεκέμβριο 1971 (ως τότε ήταν τμήμα του Πακιστάν), έχει ως κύρια θρησκεία το Ισλάμ (90%) και ακολουθεί ο Ινδουισμός (8,5%). Πολύ πίσω ο Βουδισμός (0,6%) και ο Χριστιανισμός (0,4%), με τον Καθολικισμό να έχει το 0,2% ή 350.000 πιστούς περίπου, σε πληθυσμό άνω των 166 εκατ. κατοίκων. 

Η τοπική Εκκλησία χωρίζεται σε 2 Αρχιεπισκοπές και 6 Επισκοπές. Διατηρεί 100 νοσοκομεία και κέντρα υγείας. Διαχειρίζεται πανεπιστήμιο

(«Notre Dame» της Congregation of Holy Cross), 4 τεχνικές σχολές, 2 Κολλέγια, 40 σχολεία δευτεροβάθμια και 190 δημοτικά.

Η κοινωνική λειτουργός Angela Gomes γεννήθηκε το 1952 και ανήκει σε ενορία του Γκαζιπούρ, κοντά στην πρωτεύουσα Ντάκα. Από το 1981, μην αντέχοντας να βλέπει την κατάσταση των γυναικών στη χώρα, ξεκίνησε την οργάνωση Banchte Shecha («Μάθε να επιβιώνεις») με σκοπό τη βελτίωση της ποιότητας ζωής φτωχών γυναικών, την ενδυνάμωσή τους με δεξιότητες επιβίωσης και παρέχοντας τους βοήθεια για να πετύχουν νόμιμα και δημοκρατικά δικαιώματα. 

Ξεκίνησε εκποιώντας οικογενειακή περιουσία και μοιράζοντας είδη ραπτικής σε φτωχά κορίτσια, για να μπορέσουν να φτιάξουν ρούχα και να κερδίσουν χρήματα. Έκανε μαθήματα μουσικής και χορού, για να έχουν χώρο και χρόνο να συναντηθούν και να αλληλοϋποστηριχθούν. Πρόσφερε μικρές επιχορηγήσεις σε χήρες γυναίκες με παιδιά, για να επιβιώσουν. Κυρίως όμως πρόσφερε συμβουλευτικές (και νομικές, όπου χρειάσθηκε) υπηρεσίες σε ζευγάρια που ήταν σε δύσκολη κατάσταση, λόγω απαιτήσεων για προίκα από την οικογένεια της νύφης, υποτίμηση και κακομεταχείριση στη σύζυγο και παρόμοιες καταστάσεις.  

Σε μια χώρα με μεγάλα ποσοστά αναλφαβητισμού και αναχρονιστικές παραδόσεις η πρωτοβουλία της αντιμετωπίσθηκε, φυσικά, εχθρικά. Σύρθηκε σε δίκες (κέρδισε τις περισσότερες), της έριξαν πέτρες και ανθρώπινα περιττώματα… Φοβήθηκε αλλά δε σταμάτησε. Η ίδια δηλώνει ότι προσφέρει αγάπη, θυσία και συγχώρηση, όπως διδάσκει   η χριστιανική πίστη της.  

Το 1999 έλαβε το εθνικό βραβείο Magsaysay για την Ηγεσία σε επίπεδο κοινότητας. Το 2005 ήταν υποψήφια για Νόμπελ Ειρήνης. Η οργάνωσή της δραστηριοποιείται σε 13 έργα σε 17 νοτιοδυτικές συνοικίες της πρωτεύουσας. Εκατοντάδες χιλιάδες γυναίκες, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων δεν είναι χριστιανές, έχουν ευεργετηθεί από τη «μεγάλη αδελφή» τους, η οποία εξακολουθεί να ζει σε ξενώνα της οργάνωσης.  

Σε ηλικία 72 ετών πλέον, με περισσότερα από 40 χρόνια δράσης, ελπίζει πάντα ότι η εκπαίδευση των γυναικών και η ενδυνάμωση θα οδηγήσει στην κοινωνική ισότητα των κατοίκων του Μπαγκλαντές. Ξέρει όμως ότι για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να βοηθήσουν και οι άνδρες…      

Πληροφόρηση και φωτογραφίες από UCA News και Asia news.it 

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΕΒΑΝΤΗΣ

Μέλος Συνοδικής Επιτροπής ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΗ