ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΗΣ 1ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΤΕΣΣΑΡΚΟΣΤΗΣ
6 Μαρτίου 2023
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο (25, 31-46)
Τον καιρό εκείνο, είπε ο Ιησούς στους μαθητές του:
“Όταν θα έλθει ο Υιός του ανθρώπου μέσα στη δόξα του και όλοι οι άγγελοι μαζί του, τότε θα καθίσει στο θρόνο της δόξα του. Και μπροστά του θα συγκεντρωθούν όλα τα έθνη και θα τα χωρίσει μεταξύ τους, όπως ο βοσκός χωρίζει τα πρόβατα από τα ερίφια. Και τα μεν πρόβατα θα τα τοποθετήσει στα δεξιά του, ενώ τα ερίφια στα αριστερά.
Τότε ο βασιλιάς θα πει σ’ αυτούς που βρίσκονται στα δεξιά του: “Ελάτε, εσείς οι ευλογημένοι από τον Πατέρα μου, κληρονομείστε τη βασιλεία που έχει ετοιμασθεί για σας απ’ τη δημιουργία του κόσμου, διότι πείνασα και μου δώσατε να φάω, δίψασα και μου δώσατε να πιω, ήμουν ξένος και με δεχθήκατε στο σπίτι, ήμουν γυμνός και με ντύσατε, αρρώστησα και με επισκεφθήκατε, ήμουν φυλακισμένος και ήλθατε να με δείτε”.
Τότε οι δίκαιοι θα του απαντήσουν και θα του πουν: “Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς και σου δώσαμε να φας, ή να διψάς και σου δώσαμε να πιεις; Και πότε σε είδαμε ξένο και σε πήραμε στο σπίτι ή γυμνό και σε ντύσαμε; Και πότε σε είδαμε άρρωστο ή φυλακισμένο και ήλθαμε να σε δούμε;”
Κι ο βασιλιάς, απαντώντας, θα τους πει: “Αλήθεια σας λέω: εφόσον αυτό το κάματε σε ένα από αυτούς, τους πιο μικρούς αδελφούς μου, σε μένα το κάματε”.
Τότε θα πει και σ’αυτούς που βρίσκονται στα αριστερά του: “Φύγετε μακριά μου, καταραμένοι, στην αιώνια φωτιά που έχει ετοιμασθεί για το διάβολο και τους αγγέλους του. Διότι πείνασα και δεν μου δώσατε να φάω, δίψασα και δε μου δώσατε να πιω, ήμουν ξένος και δε με δεχθήκατε στο σπίτι, ήμουν γυμνός και δε με ντύσατε, άρρωστος και στη φυλακή και δεν με επισκεφθήκατε”.
Τότε κι αυτοί θα του απαντήσουν και θα του πουν: “Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς ή να διψάς ή ξένο ή γυμνό ή άρρωστο ή στη φυλακή και δε σε υπηρετήσαμε;” Τότε, απαντώντας, θα τους πει: “Αλήθεια σας λέω: αφού δεν το κάματε σε έναν απ’αυτούς τους μικρούς, ούτε και σε μένα το κάματε”. Και θα πάνε αυτοί στην αιώνια τιμωρία, ενώ οι δίκαιοι στην αιώνια ζωή”.
Λόγος του Κυρίου
ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ: don Luigi Maria Epicoco
Όλους μας τρομάζει πάντα κατά κάποιο τρόπο η εμπειρία του τέλους. Η σκέψη του θανάτου είναι ένας ανομολόγητος φόβος που κατοικεί στην καρδιά κάθε ανθρώπου. Και είναι γιατί ουσιαστικά δεν ξέρουμε τίποτα για εκείνη τη στιγμή, ούτε για το τι μας περιμένει. Το σημερινό Ευαγγέλιο αγγίζει ακριβώς αυτό το μυστήριο και ρίχνει φως σε αυτό το σκοτάδι λέγοντάς μας ακριβώς τι πρέπει να υπολογίζουμε.
Με κινηματογραφικούς όρους θα πρέπει να πούμε ότι το σημερινό Ευαγγέλιο προαναγγέλλει το τέλος, αλλά στην πραγματικότητα αν γνωρίζουμε το τέλος τότε μπορούμε να ζήσουμε τη ζωή μας με διαφορετικό τρόπο. Πράγματι, με τα λόγια αυτού του τέλους μπορούμε να ξανασκεφτούμε τα ουσιώδη της πορείας της ύπαρξής μας: “Ελάτε, εσείς οι ευλογημένοι από τον Πατέρα μου, κληρονομείστε τη βασιλεία που έχει ετοιμασθεί για σας απ’ τη δημιουργία του κόσμου, διότι πείνασα και μου δώσατε να φάω, δίψασα και μου δώσατε να πιω, ήμουν ξένος και με δεχθήκατε στο σπίτι, ήμουν γυμνός και με ντύσατε, αρρώστησα και με επισκεφθήκατε, ήμουν φυλακισμένος και ήλθατε να με δείτε”.
Αυτό που έχει σημασία είναι να προσέξουμε τον αδερφό που είναι δίπλα μας, γιατί μόνο όταν συνειδητοποιήσεις ότι υπάρχει κάτι διαφορετικό από τον εαυτό σου, τότε θα απελευθερωθείς από αυτή τη μεγάλη κόλαση που είναι ο εγωισμός. Άλλωστε, κατά βάθος όποιος είναι πολύ συγκεντρωμένος στον εαυτό του δεν καταφέρνει ποτέ να είναι ευτυχισμένος, είναι πολύ απασχολημένος με το να γεμίζει τους άδειους χώρους που φέρει μέσα του και έτσι δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι υπάρχουν και άλλα πράγματα.
Η φιλανθρωπία δεν είναι μόνο ένας τρόπος να κάνεις το καλό στους άλλους, αλλά είναι η μεγάλη απελευθέρωση εκείνων που είναι φυλακισμένοι και βυθισμένοι στον εαυτό τους. Όποιος δεν εξασκείται σ’ αυτήν την αναγνώριση του άλλου, ειδικά όταν υποφέρει, καταδικάζει τον εαυτό του σε μια κατάρα που τον κρατά φυλακισμένο σε μια αιώνια απόσταση από ό,τι πραγματικά αξίζει. Αυτή είναι η κόλαση: να είσαι μακριά από ό,τι πραγματικά αξίζει.
“Φύγετε μακριά μου, καταραμένοι, στην αιώνια φωτιά που έχει ετοιμασθεί για το διάβολο και τους αγγέλους του.
Η απόσταση, η κατάρα, η φωτιά, δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια προσπάθεια να περιγράψουμε ότι έχουμε χάσει αυτό για το οποίο πραγματικά άξιζε να ζήσουμε: είναι ο αδελφός που έχουμε δίπλα μας, όχι το «εγώ» μας.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Κύριε,
δεν είναι πολύ νωρίς για να σκεφτώ
αυτό που θα είναι η αληθινή ζωή.
Εσύ μας καλείς να ζήσουμε καλά την ύπαρξή που μας έχεις δωρίσει ώστε να γευτούμε έπειτα
και την αιώνια ζωή.
Σε παρακαλώ, να μπορώ να δίνω προσοχή
σε όσους μου ζητούν βοήθεια.
Κύριε, βοήθησε με να στερηθώ κάτι δικό μου
για να το δωρίσω σε όποιον έχει ανάγκη.
Σήμερα έρχεσαι να μου πεις πως Εσύ είσαι στον φτωχό, στον πονεμένο, στον άρρωστο.
Κάνε τα μάτια μου, να μείνουν ανοιχτά για να βλέπουν τις ανάγκες όσων βρίσκονται κοντά μου. Αμήν.
(πηγή: episkopisyrou.gr)
