ΠΕΜΠΤΗ ΤΗΣ 4ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΤΕΣΣΑΡAΚΟΣΤΗΣ
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
+ Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά Άγιο Ευαγγέλιο (5,31-47)
Τον καιρό εκείνο, είπε ο Ιησούς στους Ιουδαίους: «Εάν εγώ δίνω μαρτυρία για τον εαυτό μου, η μαρτυρία μου δεν είναι αληθινή. Άλλος είναι εκείνος που δίνει μαρτυρία για μένα και γνωρίζω ότι η μαρτυρία που δίνει για μένα είναι αληθινή. Εσείς στείλατε στον Ιωάννη κι εκείνος έδωσε μαρτυρία για την αλήθεια. Αλλά εγώ δεν παίρνω μαρτυρία από άνθρωπο, αλλά αυτά σας τα λέω για να σωθείτε εσείς. Εκείνος ήταν το λυχνάρι που έκαιγε και έφεγγε, ενώ εσείς θελήσατε να αισθανθείτε προσωρινή αγαλλίαση από το φως του. Αλλά εγώ έχω μια μαρτυρία που είναι σπουδαιότερη από εκείνη του Ιωάννη. Διότι τα έργα που μου ανέθεσε ο Πατέρας μου να τα φέρω σε τέλος, αυτά τα έργα μαρτυρούν για μένα ότι ο Πατέρας με απέστειλε. Κι ο Πατέρας που με έστειλε, αυτός είναι που έχει δώσει τη μαρτυρία για μένα. Εσείς ποτέ ούτε τη φωνή του ακούσατε, ούτε είδατε τη μορφή του, και δεν έχετε μέσα σας το λόγο του να κατοικεί, διότι εκείνον που έστειλε ο Πατέρας, σ’ αυτόν εσείς δεν πιστεύετε. Εσείς ερευνάτε τις Γραφές, διότι νομίζετε πως μέσα απ’ αυτές θα έχετε την αιώνια ζωή. Κι αυτές είναι εκείνες που δίνουν μαρτυρία για μένα. Και δε θέλετε να έλθετε κοντά μου για να έχετε ζωή.
Εγώ δεν παίρνω δόξα από ανθρώπους, αλλά εσάς σας γνωρίζω. Γνωρίζω πως δεν έχετε μέσα σας την αγάπη του Θεού. Εγώ έχω έλθει στο όνομα του Πατέρα μου και δε με δέχεσθε. Αν κάποιος άλλος έλθει, στο δικό του όνομα, εκείνον θα τον δεχθείτε. Πώς μπορείτε εσείς να πιστέψετε, που παίρνετε δόξα ο ένας απ’ τον άλλο και δε ζητάτε τη δόξα που παρέχει μόνος ο Θεός; Μη νομίζετε ότι εγώ θα σας κατηγορήσω στον Πατέρα. Υπάρχει ο κατήγορός σας, ο Μωυσής, στον οποίο έχετε στηρίξει την ελπίδα σας. Διότι αν πιστεύατε το Μωυσή, θα πιστεύατε και σε μένα. Πράγματι, ο Μωυσής έγραψε για μένα. Διότι αν δεν πιστεύετε τα συγγράμματά του, πώς θα πιστέψετε στα δικά μου λόγια;”.
Λόγος του Κυρίου
ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ
Μπορεί να γνωρίζουμε όλη την κατήχηση, ολόκληρη την Αγία Γραφή απ’ έξω, όλη τη θεολογία, όλες τις τελετές, αλλά να παραμένουμε μακριά από τον Θεό, αν θεωρούμε ότι ο Χριστιανισμός είναι το σύνολο όλων αυτών των πραγμάτων. Για εμάς ο Χριστιανισμός είναι ο Ιησούς Χριστός, η διδασκαλία, ο Λόγος, η θεολογία, η λειτουργία είναι απλώς άλλοι τρόποι για να ανακαλύψουμε, να αγαπήσουμε και να προσκολληθούμε σ’ Αυτόν.
Ένας Χριστιανισμός χωρίς το πρόσωπο του Ιησού είναι καπνός χωρίς φωτιά. Θα ήταν μόνο μία ιδεολογία ανάμεσα σε πολλές άλλες είτε ένα σύνολο από ηθικολογίες ικανοί μόνο να περιπλέξουν τις ζωές των ανθρώπων. Συχνά ακούω να λένε: «μα γιατί εσείς οι χριστιανοί περιπλέκετε τόσο πολύ την ύπαρξή σας;». Όποιος δεν διακρίνει το πρόσωπο του Χριστού πίσω από τη χριστιανική πίστη έχει την εντύπωση ότι βρίσκεται σε ένα από τα πολλά θρησκευτικά σχήματα από τα οποία πρέπει να απελευθερωθεί κάποιος για να είναι ελεύθερος.
Το ωραίο (η μάλλον το άσχημο) είναι ακριβώς αυτό: να έχεις τα πάντα μπροστά στα μάτια σου και να μην συνειδητοποιείς το ουσιαστικό: που δεν είναι άλλο από το να στραφείς στο πρόσωπο του Χριστού. Όλα τα υπόλοιπα είναι φλυαρίες ή χάσιμο χρόνου στολισμένα με θρησκευτικότητα. Η μεταστροφή στην οποία μας καλεί το σημερινό Ευαγγέλιο δεν μας αφορά μόνο προσωπικά αλλά μας ωθεί να αναρωτηθούμε και ως κοινότητα, και ως Εκκλησία.
Οικοδομούμε γύρω από το Πρόσωπό Του ή γύρω από ποιμαντικές στρατηγικές, πρωτοβουλίες, ιδέες, ακόμη και αξιέπαινες απόπειρες στον φιλανθρωπικό τομέα, αλλά που δεν είναι ακόμη ο πιο δυνατός και αποφασιστικός τρόπος προσκόλλησης σ’ Εκείνον; Υπάρχει ακόμη ο Ιησούς εκεί όπου τα πάντα μιλούν για Χριστιανισμό; Υπάρχει ακόμη Εκείνος ή απλώς η σκιά των ιδεών Του;
Ο καθένας μας με παρρησία πρέπει να προσπαθήσει να απαντήσει χωρίς φόβο και με πολλή ταπεινοφροσύνη.
Στοχασμός: don Luigi Maria Epicoco
ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ
Κύριε, ο κόσμος χάνεται διότι δεν πιστεύει πλέον σε Σένα, ότι είσαι ο σωτήρας τους. Αντί ν’ ακούμε τα λόγια Σου που δίνουν την αιώνια ζωή, προτιμάμε ν’ ακούμε αυτούς που μας κολακεύουν και μας επαινούν. Μας αρέσει να εξυψώνουμε τους εαυτούς μας και να πιστεύουμε ότι είμαστε καλύτεροι από τους άλλους. Νομίζουμε ότι έχουμε εμείς τη λύση όλων των προβλημάτων στα χέρια μας και ότι δεν χρειαζόμαστε κανέναν για να ζήσουμε ως άνθρωποι. Δυστυχώς η αλαζονεία μας, η υπερηφάνεια μας, το εγώ μας, τύφλωσε την καρδιά μας. Καταντήσαμε να κυνηγάμε φρούδες ελπίδες και όνειρα, να ζούμε σε μια ψευδαίσθηση της ασφάλειας, της ειρήνης που παρέχει η ζωή. Μετάστρεψε τις καρδιές μας, Κύριε. για να δούμε τα λάθη μας. Ξερίζωσε μέσα από αυτήν όλα τα στοιχεία που φέρνουν σε αντιπαλότητα με Σένα. Και καθάρισε την με τον θείο λόγο Σου για να μπορούμε να σε πλησιάσουμε με ταπεινότητα, με ειλικρίνεια και αλήθεια.
Προσευχή του π. Πέτρου Χονγκ τ.Ι
(πηγή:episkopisyrou.gr)
