ΤΡΙΤΗ ΤΗΣ 3ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΤΕΣΣΑΡΚΟΣΤΗΣ
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
+ Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο (18,21-35)
Τον καιρό εκείνο, τον πλησίασε ο Πέτρος και του είπε: «Κύριε, πόσες φορές να σφάλει ο αδελφός μου απέναντί μου και να τον συγχωρήσω; Μέχρι επτά φορές;».
Του λέει ο Ιησούς: «Δε σου λέω μέχρι επτά φορές, αλλά μέχρι εβδομήντα φορές επτά.
Γι’αυτό, η Βασιλεία των ουρανών μοιάζει με βασιλιά, που θέλησε να λογαριαστεί με τους δούλους του. Κι όταν άρχισε να λογαριάζεται, του έφεραν μπροστά του έναν, ο οποίος του χρωστούσε δέκα χιλιάδες τάλαντα. Κι επειδή αυτός δεν είχε να του τα επιστρέψει, διέταξε ο κύριος να πουληθεί αυτός και η γυναίκα του και τα παιδιά του και όλα όσα έχει, για να επιστραφεί το χρέος.
Έπεσε ο δούλος και τον προσκυνούσε, λέγοντας: “Δείξε μακροθυμία για μένα, και όλα θα σου τα επιστρέψω”. Επειδή ο κύριος σπλαχνίστηκε το δούλο, τον άφησε ελεύθερο και του χάρισε και το δάνειο.
Όταν αυτός ο δούλος βγήκε έξω, βρήκε ένα σύνδουλό του, ο οποίος του χρωστούσε εκατό δηνάρια και, αφού τον έπιασε, τον έπνιγε λέγοντας: “Επίστρεψε ό,τι χρωστάς”. Έπεσε, τότε, ο σύνδουλός του και τον παρακαλούσε λέγοντας: “Δείξε μακροθυμία, και θα σου τα επιστρέψω”. Αλλά εκείνος δεν ήθελε και πήγε και τον έβαλε στη φυλακή, έως ότου του αποδώσει το χρέος.
Αλλά, όταν οι σύνδουλοι είδαν ό,τι συνέβη, λυπήθηκαν πάρα πολύ και πήγαν και ανέφεραν στον κύριό τους όλα όσα συνέβησαν.
Τότε ο κύριός του τον κάλεσε και του λέει: “Δούλε πονηρέ, όλο εκείνο το χρέος σού το χάρισα, επειδή με παρακάλεσες. Δεν έπρεπε και εσύ να δείξεις έλεος προς το σύνδουλό σου, όπως κι εγώ σε ελέησα;” Και οργισμένος ο κύριός του τον παρέδωσε στους βασανιστές, έως ότου αποδώσει όλο το χρέος.
Έτσι κι ο ουράνιος Πατέρας μου θα σας κάμει, εάν δε συγχωρείτε, από καρδιάς ο καθένας τον αδελφό του».
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός
«…εάν δεν συγχωρείτε, από καρδιάς, ο καθένας τον αδελφό του».
Ακόμη μια φορά, ο Ιησούς επιμένει στην συγχώρεση η οποία πρέπει να χαρακτηρίζει τους μαθητές του. Η συγχώρεση μας πρέπει να είναι συνεχής και ακούραστη, και αυτό ίσως μας κοστίζει πολύ. Συχνά, καταφέρνουμε με δυσκολία να συγχωρέσουμε τον αδελφό μας, κάνοντας τον να καταλάβει πως δεν πρέπει να το ξανακάνει. Μας είναι πολύ δύσκολο να συγχωρούμε ξανά από την αρχή, σαν να ήταν η πρώτη φορά, μας είναι δύσκολο να έχουμε αρκετή υπομονή και αρκετή αγάπη για να βλέπουμε πάντα με την ίδια εμπιστοσύνη εκείνο το πρόσωπο στο οποίο πρέπει να συγχωρήσουμε δυο φορές, δέκα φορές, χίλιες φορές το ίδιο πράγμα. Η καρδιά μας είναι έτσι: εμείς βάζουμε όρια στην αγάπη μας! Η αγάπη του Πατέρα όμως είναι άπειρη. Ο Πατέρας μας συγχωρεί πάντοτε, και εμείς γνωρίζουμε πως έχει πάρα πολλές ευκαιρίες να το κάνει! Η συνεχής επιθυμία του είναι εμείς, από την στιγμή που συνεχώς λαβαίνουμε την ευσπλαχνία του, να μπορέσουμε να γίνουμε με την σειρά μας ευσπλαχνικοί προς τα αδέλφια μας. Οι προσβολές που πρέπει να συγχωρέσουμε στα αδέλφια μας θα είναι πάντοτε λίγες μπροστά σε εκείνες που ο Θεός συγχωρεί σε εμάς δίχως να της μετρά!
Προσευχή της ημέρας.
Κύριε μάθε με να μην είμαι τόσο σκληρός με τον εαυτό μου και με τους συνανθρώπους μου, διότι μ’ εμποδίζει να δω την καλοσύνη, την αθωότητα, την ορθότητα των γύρω φίλων μου. Από τότε που πληγώθηκα από τις κακίες των άλλων, άρχισα να χάνω την εμπιστοσύνη μου. Οι πληγές μου δεν με αφήνουν να κάνω ένα καινούριο ξεκίνημα. Μόνο Εσύ, Κύριε, μπορείς να με θεραπεύσεις με την καλοσύνη Σου. Γνωρίζω ό,τι όσες φορές κι αν με χτυπήσουν, μου είχε πει να σηκωθώ ξανά και ξανά συγχωρώντας τους εχθρούς μου. Αλλά εγώ κουράστηκα κάποια στιγμή κι επέλεξα να μην ξανασηκωθώ ούτε να ξανασυγχωρήσω πάλι με αποτέλεσμα να χάσω την πίστη μου και να γίνει η καρδιά μου πέτρα. Τώρα σου ζητώ να σπάσεις αυτήν την πέτρινη καρδιά μου, να την μαλακώσεις με την ευσπλαχνία Σου για να γίνει σάρκινη που θα χτυπά από αγάπη για όλους. Φύτεψε πάλι τον σπόρο της συγχώρεσης μέσα στην ψυχή μου. Πότισε την με την πίστη Σου για να μεγαλώσει ώστε μέσω της συγχώρεσης που θα δίνω να βρουν πολλοί καταφύγιο αναγνωρίζοντας ότι είναι έργο δικό Σου.
Προσευχή του π. Πέτρου Χονγκ τ.Ι