Μελέτη του Ευαγγελίου της Τρίτης 32ης Εβδομάδας του Έτους

MΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

ΤΡΙΤΗ ΤΗΣ 32ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ

9 Νοεμβρίου 2021

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν

 Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.

 

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ

Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά Άγιο Ευαγγέλιο (17,7-10)

Τον καιρό εκείνο, είπε ο Κύριος: «Ποιός από σας που έχει ένα δούλο να οργώνει ή να βόσκει, όταν αυτός θα γυρίσει στο σπίτι απ’ το χωράφι θα του πει: `έλα αμέσως και κάθισε στο τραπέζι’; Δε θα του πει μάλλον: `ετοίμασε αυτό που θα δειπνήσω και μετά απ’ αυτό να φας και να πιείς κι εσύ’; Μήπως θα χρωστά ευγνωμοσύνη στο δούλο επειδή έκαμε όσα του διατάχθηκαν; ‘Έτσι κι εσείς: όταν κάνετε όλα όσα σας διέταξαν, να λέτε: είμαστε άχρηστοι δούλοι. Κάναμε ό,τι οφείλαμε να κάνουμε'”.

Λόγος του Κυρίου

 

ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ

Συνειδητοποιώ ότι να είσαι άχρηστος δούλος δεν είναι εύκολο, όπως μπορεί να νομίζουμε. Αλλά και αυτό είναι μια πορεία. Δύσκολη μάλιστα, επειδή προϋποθέτει ταπεινότητα. “Άχρηστος εγώ; Είναι δυνατόν, να μην αναγνωρίζεται η αξία μου;”. Υπάρχει ένας τοίχος υπερηφάνειας και αγάπης για τον εαυτό μας που πρέπει να γκρεμιστεί. Για να φθάσεις να είσαι άχρηστος δούλος πρέπει να έχεις κάνει μεγάλη δουλειά με τον εαυτό σου.

Και όμως, ακριβώς έτσι μας θέλει ο Ιησούς: Υπηρέτες, πρόθυμους υπηρέτες, υπηρέτες για αγάπη, υπηρέτες για μια καλή αιτία, αλλά όχι σκλάβους. Και στο «υπηρέτες» πρέπει να προσθέσουμε το «άχρηστοι», δηλαδή ταπεινοί και πάνω απ ‘όλα χωρίς “χρησιμότητα”, χωρίς κέρδος, χωρίς προσωπικό όφελος. Δύσκολο για μας, που είμαστε συνηθισμένοι να έχουμε πάντα ένα μικρό όφελος. Αλλά να είμαστε στη ζωή μας ένα “δώρο που δίνεται” στους άλλους, να δεχτούμε πως το χρήσιμο το έχουν άλλοι, χωρίς να περιμένουμε κανενός είδους ανταπόδοση και να κατανοήσουμε ότι το “χρήσιμο” των άλλων είναι κέρδος για μας, είναι σπουδαίο πράγμα. Και στο τέλος της δουλειάς να λέμε απλά “κάναμε ό, τι έπρεπε να κάνουμε”, επιστρέφοντας στη θέση μας, με μόνη ανταμοιβή να γνωρίζουμε πως υπηρετήσαμε καλά τον Κύριο, ο οποίος μας εμπιστεύτηκε, συνειδητοποιώντας πως υπάρχει περισσότερη χαρά στο να δίνεις παρά στο να λαβαίνεις.

Όποιος έχει βιώσει αυτή τη χαρά καταλαβαίνει τι λέω. Εάν μπορώ να δώσω μια μικρή μαρτυρία, μπορώ να πω ότι μου συνέβη να είμαι “άχρηστος δούλος” χωρίς να το συνειδητοποιώ. Περισσότερο από μία φορά, κάποιος με πλησίασε, μετά από λίγο καιρό, λέγοντας μου πως μια κίνησή μου ή μια φράση μου ήταν σημαντικές σε μια συγκεκριμένη στιγμή ή σε μια συγκεκριμένη κατάσταση που ζούσε. Εγώ μένω πάντα έκπληκτος. Αυτό που ακούω μερικές φορές με αφήνει άφωνο. “Είναι δυνατό εγώ να έκανα ή να είπα αυτό το πράγμα, τόσο σημαντικό γι’ αυτό το άτομο;” Στην πραγματικότητα, πολλά από όσα μου λένε εγώ δεν τα θυμάμαι καν. Αλλά πραγματικά δεν έχει σημασία. Εάν, από σύμπτωση, ήμουν χρήσιμος σε κάποιον, χαίρομαι. Απλώς ευχαριστώ το Θεό γιατί θέλησε να με χρησιμοποιήσει. Κατά βάθος, “Είμαστε άχρηστοι δούλοι, αφού κάναμε ό, τι έπρεπε να κάνουμε”.

Ας είναι ευλογημένος ο Ιησούς, ο Κύριός μας, που κάνει «χρήσιμη» τη, μικρότητά μας.

Στοχασμός του don Pino Terranova

 

ΠΡΟΣΕΥΧΗΣΟΥ……

Κάνε με Θεέ μου, εργάτη ειρήνης

Κάνε με Θεέ μου, εργάτη πιστό της ειρήνης σου.

Όπου υπάρχει μίσος να φέρνω την αγάπη.

Όπου υπάρχει σκότος να φέρνω το φως,

στην αμφιβολία να φέρνω την πίστη.

Όπου υπάρχει έχθρα να φέρνω τη συγνώμη.

Όπου υπάρχει λύπη να φέρνω χαρά,

στην απελπισία να φέρνω ελπίδα.

Όπου υπάρχει ψέμα να φέρνω αλήθεια.

Όπου υπάρχει φόβος να φέρνω ανδρεία,

στην ανησυχία να φέρνω ειρήνη. Αμήν.

 

(πηγή: episkopisyrou.gr)

κοινοποίηση άρθρου:

Περισσότερα

Διαβάστε ακόμη

Μ. Πέμπτη – του Μυστικού Δείπνου του Κυρίου

ΙΕΡΟ ΠΑΣΧΑΛΙΝΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΤΟΥ ΜΥΣΤΙΚΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ Εσπερινή Λειτουργία ΠΡΩΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ Οι εντολές για το πασχαλινό δείπνο. Ανάγνωσμα από το βιβλίο της Εξόδου  (12,1-8.11-14) Τις ημέρες εκείνες,