Μελέτη του Ευαγγελίου της Τρίτης της 4ης Εβδομάδας της Παρουσίας

ΤΡΙΤΗ 21 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2021
ΤΗΣ 4ΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣ

 

 

Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν

Επικαλούμαι το  Πνεύμα  Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.

 

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ 
+ Ανάγνωσμα από το κατά Λουκά Άγιο Ευαγγέλιο (1,39-45)

Εκείνες τις μέρες, σηκώθηκε η Μαριάμ και πήγε γρήγορα στην ορεινή περιοχή, σε μια πόλη του Ιούδα, και μπήκε στο σπίτι του Ζαχαρία και ασπάστηκε την Ελισάβετ.

Και μόλις εκείνη άκουσε το χαιρετισμό της Μαρίας, σκίρτησε το βρέφος μέσα της. Και γεμάτη από Άγιο Πνεύμα, η Ελισάβετ φώναξε με δυνατή κραυγή και είπε:

“Ευλογημένη είσαι εσύ ανάμεσα στις γυναίκες κι ευλογημένος είναι ο καρπός των σπλάχνων σου. Αλλά πώς μου συνέβηκε αυτό, να έλθει σε μένα η μητέρα του Κυρίου μου; Πράγματι, μόλις έφθασε η φωνή του χαιρετισμού σου στ’ αυτιά μου, σκίρτησε από αγαλλίαση το βρέφος στα σπλάχνα μου. Είναι μακάρια αυτή που πίστεψε, διότι θα ολοκληρωθούν σ’ αυτήν τα λόγια τα οποία της αναγγέλθηκαν από τον Κύριο”.

Λόγος του Κυρίου

 

ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ

«Είναι μακάρια αυτή που πίστεψε». Με αυτά τα λόγια η Ελισάβετ αποκαλύπτει την αληθινή προσωπικότητα της Παναγίας: «Πίστεψε». Η ικανότητά της να δεχθεί το Λόγο με πλήρη αφοσίωση και πίστη, αποτελεί το αληθινό μεγαλείο της Παναγίας.

Η παρουσία του αγγέλου έκανε ίσως πιο εύκολο το «ναι» που είπε η Παναγία, άλλα όταν επέστρεψε στην καθημερινότητα, τα πράγματα σίγουρα δεν θα ήταν το ίδιο εύκολα. Το μόνο στήριγμα ήταν η πίστη και η Παναγία συνέχισε να επαναλαμβάνει το δικό της «ναι».

Ο Λουκάς σήμερα μας παρουσιάζει την Παναγία να βρίσκεται σε πορεία. Κινεί βιαστικά τα βήματά της προς το σπίτι της ηλικιωμένης ξαδέρφης της, που ήταν έγκυος. Η νέα ζωή που μεγάλωνε στα σπλάχνα της Μαρίας, δεν ήταν μια πραγματικότητα που έπρεπε να κρατήσει μόνο για εκείνην, αλλά να τη μοιραστεί. Ο Θεός την καλεί να πορευθεί και να πιστέψει στην θαυματουργική εγκυμοσύνη της ξαδέρφης της.

Και η Παναγία επαναλαμβάνει και πάλι το δικό της «ναι», έκφραση μιας απλής αλλά σταθερής πίστης. Η αγκαλιά των δύο αυτών γυναικών είναι η αγκαλιά της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης. Η Ελισάβετ εκφράζει την  προσμονή της ανθρωπότητας, του εκλεκτού λαού. Η Παναγία φέρνει στα σπλάχνα της την εκπλήρωση της υπόσχεσης, την υπόσχεση που έγινε σάρκα, «ο  Θεός μαζί μας».

Η Ελισάβετ και η Μαρία είναι συγγενείς στη σάρκα, αλλά αυτό που τις ενώνει ακόμη πιο δυνατά είναι το Πνεύμα: η πίστη στην πραγματοποίηση των υποσχέσεων του Θεού.

Στην εποχή μας, που εύκολα αμφιβάλλουμε και  αποθαρρυνόμαστε, το παράδειγμα της Παναγίας και της Ελισάβετ μας προτείνει μια διαφορετική οδό, μια οδό πλήρους εμπιστοσύνης στο Θεό, στο Λόγο του, στην επέμβασή του  στη ζωή του καθενός μας.

Πόσες φορές στο Ευαγγέλιο, ο Ιησούς ζητά να έχουμε πίστη, διαβεβαιώνοντάς μας πως όλα είναι δυνατά εάν έχουμε πίστη!  Ας το πάρουμε αυτό κατά γράμμα. Ο Θεός θέλει να μας σώσει από το άγχος, από την κατάθλιψη, από τη θλίψη. Και ως αντάλλαγμα σε όλα αυτά μας δίνει τον ίδιο του τον εαυτό.

 

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Συγχώρησέ μας Κύριε,
γιατί μετατρέψαμε τα Χριστούγεννά σου
σε ένα ωραίο ποίημα,
που επαναλαμβάνουμε κάθε χρόνο.
Χάσαμε όμως το πιο αληθινό νόημα
που είναι, ότι Εσύ έρχεσαι και πάλι
να δοθείς σε μας:
Ο Λόγος που ζητά μια κατοικία  για να επιστρέψει, να είναι και πάλι «σάρκα».
Χορήγησε Κύριε,
το θάρρος να σε δεχθούμε χωρίς ενδοιασμούς
και να σε αφήσουμε να μας ωθήσεις
προς την «αιώνια πόλη»,
όπου η χαρά δεν έχει τέλος.  ΑΜΗΝ

(πηγή: episkopisyrou.gr)

κοινοποίηση άρθρου:

Περισσότερα

Διαβάστε ακόμη

Η Σύνοδος της Νίκαιας (3ο Μέρος) Πολιτικές και Εκκλησιαστικές συνέπειες

Η ΣΥΝΟΔΟΣ ΤΗΣ ΝΙΚΑΙΑΣ (3ο μέρος)  ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ    Ο Μέγας Κωνσταντίνος στην εκτίμηση του ανατολικού Χριστιανισμού    Όπως αναφέραμε στο προηγούμενο κείμενο, η Σύνοδος