ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ 4ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
4 Φεβρουαρίου 2022
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο Άγιο Ευαγγέλιο (6, 14-29)
Κατ΄ εκείνο τον καιρό, άκουσε και ο βασιλιάς Ηρώδης για τον Ιησού, αφού το όνομά του είχε γίνει γνωστό. Και άλλοι έλεγαν ότι αναστήθηκε απ’τους νεκρούς ο Ιωάννης ο Βαφτιστής και για τούτο μπορούσε να κάνει τέτοια θαύματα. Άλλοι, πάλι, έλεγαν ότι είναι ο Ηλίας, άλλοι έλεγαν ότι είναι ένας προφήτης όπως και οι άλλοι προφήτες. Όταν το άκουσε και ο Ηρώδης έλεγε: “Αυτός ο Ιωάννης που αποκεφάλισα, αυτός αναστήθηκε!”.
Διότι, ο Ηρώδης είχε στείλει να συλλάβουν τον Ιωάννη και τον έδεσε στη φυλακή, εξαιτίας της Ηρωδιάδας, της γυναίκας του Φιλίππου, του αδελφού του, επειδή την είχε παντρευτεί. Έλεγε, πράγματι, ο Ιωάννης στον Ηρώδη: “Δεν σου επιτρέπεται να έχεις τη γυναίκα του αδελφού σου”. Και η Ηρωδιάδα τον μισούσε και ήθελε να τον σκοτώσει, αλλά δε μπορούσε, επειδή ο Ηρώδης φοβόταν τον Ιωάννη, γνωρίζοντας ότι είναι άνδρας δίκαιος και άγιος και γι’ αυτό τον προστάτευε. Αν και, ακούγοντάς τον απορούσε πολύ, τον άκουγε ευχαρίστως.
Η κατάλληλη μέρα ήλθε, όταν ο Ηρώδης έκανε δείπνο στους μεγιστάνες του και στους χιλίαρχους και τους προύχοντες της Γαλιλαίας για τα γενέθλιά του. Τότε μπήκε η κόρη του, εκείνη της Ηρωδιάδας, που όταν χόρεψε άρεσε στον Ηρώδη και στους συνδαιτυμόνες. Είπε ο βασιλιάς στο κορίτσι: “Ζήτησέ μου ό,τι θέλεις και θα σου το δώσω”. Και της έδωσε πολλούς όρκους: “Ο,τι και να μου ζητήσεις θα σου δώσω, μέχρι το μισό βασίλειό μου”. Κι αυτή βγήκε και είπε στη μητέρα της: “Τι να ζητήσω;”. Κι εκείνη της είπε: “Το κεφάλι του Ιωάννη του βαπτιστή”. Κι αμέσως μπήκε μέσα γρήγορα εκεί που ήταν ο βασιλιάς και ζήτησε λέγοντας: “Θέλω τώρα αμέσως να μου δώσεις το κεφάλι του Ιωάννη του Βαπτιστή πάνω σ’ένα πιάτο”. Κι ο βασιλιάς λυπήθηκε πολύ, αλλά εξαιτίας των όρκων και των παρόντων δε θέλησε να της το αρνηθεί. Κι αμέσως ο βασιλιάς έστειλε ένα φρουρό με τη διαταγή να φέρουν το κεφάλι του Ιωάννη. Κι εκείνος πήγε και τον αποκεφάλισε στη φυλακή κι έφερε το κεφάλι του πάνω σ’ένα πιάτο και το έδωσε στο κορίτσι και το κορίτσι το έδωσε στη μητέρα της. Όταν το έμαθαν οι μαθητές του πήγαν και σήκωσαν το πτώμα του και το έβαλαν σε μνήμα.
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός
Στο κέντρο του σημερινού Ευαγγελίου βρίσκεται η ένοχη συνείδηση του Ηρώδη. H αυξανόμενη φήμη του Ιησού ξυπνά μέσα του την αίσθηση της ενοχής για τον περιβόητο φόνο με τον οποίο είχε θανατώσει τον Ιωάννη τον Βαπτιστή.
Όσο κι αν προσπαθούμε να ξεφύγουμε από τη συνείδησή μας, εκείνη μας καταδιώκει μέχρι το τέλος, έως ότου πάρουμε στα σοβαρά αυτό που έχει να μας πει. Υπάρχει μέσα μας μια ικανότητα, σαν μια έκτη αίσθηση, με την οποία νιώθουμε την αλήθεια γι’ αυτό που πραγματικά είναι.
Και όσο η ζωή, οι επιλογές, οι αμαρτίες, οι περιστάσεις, οι συνθήκες μπορούν να μαλακώσουν αυτή την βαθιά αίσθηση που έχουμε, συνεχίζει να ανοιχτεί όμως μέσα μας ως δυσφορία, ό,τι δεν αντιστοιχεί πραγματικά στην αλήθεια. Να γιατί ο Ηρώδης δεν βρίσκει ηρεμία και εκδηλώνει την νευρικότητά που όλοι έχουμε όταν από τη μια νιώθουμε έλξη για την αλήθεια και από την άλλη ζούμε εναντίον της.
Πώς μπορούμε από την μια να νιώθουμε γοητευμένοι από την αλήθεια και από την άλλη να αφήνουμε το ψέμα να κερδίζει; Το Ευαγγέλιο σήμερα μας διηγείται αυτό το γεγονός για να αποκαλύψει αυτή την σύγκρουση που κατοικεί μέσα μας και να μας προειδοποιήσει ότι στο μέλλον, έστω και αν νιώθουμε έλξη για εκείνο που είναι αληθινό εάν δεν κάνουμε τις κατάλληλες επιλογές, αργά ή γρήγορα θα δημιουργήσουμε ανεπανόρθωτα προβλήματα.
Στοχασμός: don Luigi Maria Epicoco
Προσευχήσου…
Πόσο αγάπησα το νόμο σου, Κύριε!
Ολημερίς είναι η μελέτη μου.
Σοφό με κατέστησε η εντολή σου,
επάνω από τους εχθρούς μου,
επειδή για πάντα είναι κοντά μου.
Έγινα συνετότερος από όλους τους δασκάλους μου,
επειδή μελέτη μου είναι οι αποφάσεις σου.
Έγινα συνετότερος από τους γέροντες,
επειδή φύλαξα τις εντολές σου.
Εμπόδισα τα πόδια μου
να πορευθούν σε κακό δρόμο,
για να φυλάξω τους λόγους σου.
Δεν παρεκτράπηκα από τις κρίσεις σου,
επειδή εσύ νομοθέτησες.
Πόσο γλυκά στο λάρυγγά μου είναι τα λόγια σου,
περισσότερο από το μέλι στο στόμα μου.
Έγινα συνετός από τις εντολές σου,
γι’ αυτό και μίσησα κάθε δρόμο ψέματος.
Λυχνάρι για τα πόδια μου είναι ο λόγος σου, και φως για στην πορεία της ζωής μου. Αμήν.
(πηγή: episkopisyrou.gr)
