ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΗΣ 5ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
7 Φεβρουαρίου 2022
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο Άγιο Ευαγγέλιο (6, 53-56)
Κατ’ εκείνο τον καιρό, αφού ο Ιησούς και οι μαθητές του πέρασαν τη θάλασσα κι έφθασαν στη στεριά, πήγαν στη Γεννησαρέτ, όπου και άραξαν. Μόλις βγήκαν απ’το πλοιάριο, αμέσως ο κόσμος γνώρισε τον Ιησού, κι διέτρεξαν όλη εκείνη την περιοχή και άρχισαν να φέρνουν τους αρρώστους πάνω σε κρεβάτια, εκεί όπου άκουγαν ότι είναι. Κι όπου κι αν έφθανε, σε χωριά ή σε πόλεις ή σε αγροικίες, τοποθετούσαν τους ασθενείς στις αγορές και τον παρακαλούσαν να τους αφήσει να αγγίξουν την άκρη του φορέματός του. Κι όσοι το άγγιζαν, σώζονταν.
Λόγος του Κυρίου
ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ
Μια άμεση αντίδραση όταν αναγνωρίσω τον Ιησού είναι να φέρω μπροστά του αυτό που με πληγώνει, που με κάνει να υποφέρω. Μοιάζει με τη διαίσθηση του να αναγνωρίζω ότι μόνο Εκείνος μπορεί πραγματικά να κάνει κάτι για αυτό που με κρατά φυλακισμένο στο κακό. Δεν είναι τυχαίο ότι οι άνθρωποι συνεχίζουν να κάνουν το ίδιο ακόμη και σήμερα. Αρκεί να σκεφτούμε τον Άγιο Πίο της Pietralcina για να συνειδητοποιήσουμε πώς το σημερινό Ευαγγέλιο ταιριάζει απόλυτα στην ιδιαίτερη εμπειρία της ζωής του.
Τί αναγνώρισαν οι άνθρωποι σε αυτόν; Το Χριστό. Και τί έκαναν αφού αναγνώριζαν τον Χριστό σ΄αυτόν; Του έφερναν κοντά του όλους όσους υπέφεραν. Αυτός είναι ο λόγος που ο Πατέρας Πίος πέρασε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του σε αυτό το δωμάτιο έκτακτης ανάγκης που είναι το εξομολογητήριο. Όταν εσύ βλέπεις ότι ο Ιησούς είναι παρών εκεί, τότε νιώθεις την επιθυμία να του παραδώσεις τις πληγές σου, αυτό που σε κρατάει δέσμιο, αυτό που σε κρατάει σφιχτά. Οι Άγιοι είναι σχεδόν πάντα όπως το μέλι: προσελκύουν μεγάλα πλήθη. Και το κάνουν γιατί σ΄ αυτούς φαίνεται ο Χριστός, μπορούμε να αναγνωρίσουμε τον Χριστό.
«Κι όπου κι αν έφθανε, σε χωριά ή σε πόλεις ή σε αγροικίες, τοποθετούσαν τους ασθενείς στις αγορές και τον παρακαλούσαν να τους αφήσει να αγγίξουν την άκρη του φορέματός του. Κι όσοι το άγγιζαν, σώζονταν». Ο Ιησούς που σώζει είναι ο Ιησούς που αγγίζει. Τα μυστήρια είναι ο πρώτος πραγματικά σπουδαίος τρόπος μέσω του οποίου ο Ιησούς συνεχίζει να μας αγγίζει. Χωρίς μυστήρια είμαστε καταδικασμένοι να βλέπουμε μόνο τον Ιησού να περνά, γι’ αυτό θα πρέπει να επιστρέψουμε για να ξαναβρούμε τη δύναμη που περιέχεται σε αυτά. Αλλά δεν είναι μόνο εκεί που μας αγγίζει.
Για παράδειγμα, Εκείνος μας αγγίζει κάθε φορά που συναντάμε την αγιότητα. Και αυτό θα πρέπει να ωθήσει τον καθένα μας να γίνει άγιος, γιατί μόνο έτσι ο κόσμος μπορεί να βρει τον τρόπο να αγγίξει ξανά τον Χριστό και να βρει θεραπεία. Να είσαι άγιος και τότε θα είσαι σαν το κρόσσι του μανδύα του Ιησού, θα είσαι σαν το χέρι του, δηλαδή θα είσαι συγκεκριμένα αυτό που μπορεί να κάνει τη διαφορά.
Στοχασμός: don Luigi Maria Epicoco
ΠΡΟΣΕΥΧΗΣΟΥ……
Κύριε,
σου ζητώ το δώρο της ελευθερίας του πνεύματος
για να μπορώ να διακρίνω
την παρουσία σου στη ζωή μου
και να βαδίζω με περισσότερη δέσμευση
στην οδό του Ευαγγελίου σου,
και να μεταστραφώ! Αμήν.
(πηγή: episkopisyrou.gr)
