ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ 8ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο Άγιο Ευαγγέλιο (11, 11-26)
Κατ’ εκείνο τον καιρό, μετά από την είσοδο του στα Ιεροσόλυμα, ο Ιησούς πήγε στο ναό. Αφού έριξε μια ματιά γύρω, επειδή ήταν περασμένη η ώρα, βγήκε από την πόλη και πήγε στη Βηθανία, μαζί με τους Δώδεκα.
Την επόμενη μέρα, όταν έφυγαν από τη Βηθανία, ο Ιησούς πείνασε. Βλέποντας μια συκιά από μακριά που είχε φύλλα, πήγε μήπως βρει κάτι σ’ αυτήν. Όταν πήγε κοντά της δε βρήκε τίποτα εκτός από φύλλα. Πράγματι, δεν ήταν ακόμα ο καιρός των σύκων. Απευθύνθηκε τότε σ’ αυτήν και είπε: “Ποτέ πια να μη φάει κανείς από σένα καρπό”. Και οι μαθητές άκουγαν.
Έφθασαν στα Ιεροσόλυμα. Κι ο Ιησούς όταν μπήκε στο ναό, άρχισε να βγάζει όσους πουλούσαν και αγόραζαν μέσα στο ναό και κατέστρεψε τα τραπέζια των χρηματιστών και τα καθίσματα εκείνων που πουλούσαν περιστέρια. Και δεν άφηνε κανένα να περνά πράγματα μέσα απ’ το ναό. Τους δίδασκε και τους έλεγε: “Δεν λέει η Γραφή: Ο οίκος μου θα ονομασθεί οίκος προσευχής για όλα τα έθνη; Αλλά εσείς τον κάματε σπήλαιο ληστών!”.
Το άκουσαν οι αρχιερείς και οι γραμματείς και ζητούσαν με ποιο τρόπο να τον εξολοθρεύσουν. Τον φοβούνταν, διότι όλος ο λαός θαύμαζε για τη διδαχή του. Κι όταν βράδιασε βγήκαν έξω από την πόλη.
Το πρωί, περνώντας από το ίδιο μέρος, είδαν τη συκιά να έχει ξεραθεί από τη ρίζα. Θυμήθηκε ο Πέτρος και του είπε: “Ραββί, κοίταξε, η συκιά που καταράστηκες ξεράθηκε”.
Τότε ο Ιησούς σας απάντησε και σας είπε: «Αλήθεια σας λέω: όποιος πει σ’ αυτό το βουνό `σήκω και πέσε στη θάλασσα και δεν αμφιβάλλει μέσα στην καρδιά του, αλλά πιστεύει ότι θα γίνει αυτό που λέει, θα του γίνει. Για τούτο σας λέω: όλα όσα προσευχηθείτε και ζητήσετε, να πιστεύετε ότι θα τα λάβετε και θα σας γίνουν. Κι όταν στέκεστε να προσευχηθείτε, συγχωρείστε αν κάτι έχετε εναντίον κάποιου, ώστε και ο Πατέρας σας που βρίσκεται σας ουρανούς να συγχωρήσει σε σας τα παραπτώματά σας».
Λόγος του Κυρίου
ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ
Δεν μπορούμε να πούμε πως το σημερινό είναι ένα συμπαθητικό Ευαγγέλιο: πρώτα η κατάρα μιας συκιάς που φυσικά και δεν έχει καρπό εφόσον δεν είναι η εποχή της και μετά η καταστροφή των τραπεζιών των χρηματιστών. Γιατί ο Ιησούς ενεργεί με αυτόν τον τρόπο; Ίσως επιβραδύνοντας τον ρυθμό και κοιτάζοντας περισσότερο στο βάθος της διήγησης, θα συνειδητοποιήσουμε ότι αυτό που φαίνεται προφανές, φυσικό, σωστό, κατά βάθος τελικά δεν είναι.
Πράγματι, η ζωή μας παρουσιάζεται ως μια διαδοχή φυσικών, προφανών, διατεταγμένων πραγμάτων, έως ότου συνειδητοποιήσουμε ότι συμβαίνουν απρόβλεπτα πράγματα, πράγματα μη υπολογισμένα που βάζουν σε αναταραχή και κρίση όσα νομίζαμε ότι ξέραμε και είχαμε καταλάβει. Εγώ, για παράδειγμα, σκέφτομαι ότι εφόσον είμαι σαράντα χρονών πιστεύω ότι είναι κάτι παραπάνω από φυσικό, προφανές και σωστό να ζήσω τουλάχιστον άλλα τόσα και ότι επομένως έχω όλο τον χρόνο ώστε να αναβάλλω για αύριο τον καιρό των καρπών, των συγκεκριμένων πραγμάτων, για εκείνα που έχουν σημασία, και ότι προς το παρόν μπορώ να ζω με χωρίς καρπούς μόνο με το φύλλωμα, δηλαδή με την εμφάνιση, την αναβλητικότητα. Τι γίνεται όμως αν απόψε είναι ακριβώς η στιγμή που πρέπει να ολοκληρώσω αυτό το ταξίδι ζωής;
Κι αν δεν έχω χρόνο να φτάσω στο καλοκαίρι σαν αυτή τη συκιά; Ο Ιησούς φαίνεται να μας λέει ότι ό,τι αυτό που πραγματικά αξίζει δεν μπορεί ποτέ να αναβληθεί και ότι το μόνο πολύτιμο πράγμα που πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη είναι το παρόν και όχι οι «σωστές» αποφάσεις για το μέλλον. Οτιδήποτε καθοριστικό πρέπει να ληφθεί στη ζωή μου, πρέπει να το ρισκάρω στο παρόν και όχι στο εγγύς μέλλον.
Αν έχω αποφασίσει να κάνω οικογένεια με ένα άτομο, δεν χρειάζεται να περιμένω την ημέρα του γάμου για να της είμαι πιστός, αλλά πρέπει να ζήσω από σήμερα με όλες τις συνέπειες της επιλογής μου, και έτσι για κάθε τι στη ζωή μου. Εδώ είναι ο κατάλληλος καιρός, όχι μετά, ούτε αύριο. Και αν, πάνω από όλα, υπάρχει κάτι που δεν πρέπει να αναβληθεί, αυτό είναι η συγχώρεση:
«Κι όταν στέκεστε να προσευχηθείτε, συγχωρείστε αν κάτι έχετε εναντίον κάποιου, ώστε και ο Πατέρας σας που βρίσκεται σας ουρανούς να συγχωρήσει σε σας τα παραπτώματά σας».
Θα ήταν ένα όμορφο θαύμα να ζητήσουμε με πίστη στην προσευχή, να κάνουμε τώρα αυτό που έχει πραγματικά αξία.
ΠΡΟΣΕΥΧΗΣΟΥ…
Ιησού, κάνε ο ήχος της φωνή Σου
να αντηχεί πάντοτε στα αυτιά μου,
ώστε να μάθω να καταλαβαίνω πως η καρδιά μου,
η διάνοια μου και η ψυχή μου
μπορούν να σε αγαπήσουν.
Χορήγησέ μου να σε δέχομαι
στα πιο κρυφά μέρη της καρδιάς μου,
Εσύ που είσαι το μοναδικό αγαθό μου,
η πιο γλυκιά χαρά μου, ο αληθινός μου φίλος.
Ιησού, έλα στην καρδιά μου,
προσευχήσου με μένα,
ώστε και εγώ να μάθω να προσεύχομαι σε Σένα.
Αμήν.
(πηγή: episkopisyrou.gr)