ΤΡΙΤΗ ΤΗΣ 3ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΗΣ ΤΕΣΣΡΑΚΟΣΤΗΣ
9 Απριλίου 2024
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
+Ανάγνωσμα από το κατά Ματθαίο Άγιο Ευαγγέλιο (18,21-35)
Τον καιρό εκείνο, τον πλησίασε ο Πέτρος και του είπε: «Κύριε, πόσες φορές να σφάλει ο αδελφός μου απέναντί μου και να τον συγχωρήσω; Μέχρι επτά φορές;».
Του λέει ο Ιησούς: «Δε σου λέω μέχρι επτά φορές, αλλά μέχρι εβδομήντα φορές επτά.
Γι’αυτό, η Βασιλεία των ουρανών μοιάζει με βασιλιά, που θέλησε να λογαριαστεί με τους δούλους του. Κι όταν άρχισε να λογαριάζεται, του έφεραν μπροστά του έναν, ο οποίος του χρωστούσε δέκα χιλιάδες τάλαντα. Κι επειδή αυτός δεν είχε να του τα επιστρέψει, διέταξε ο κύριος να πουληθεί αυτός και η γυναίκα του και τα παιδιά του και όλα όσα έχει, για να επιστραφεί το χρέος.
Έπεσε ο δούλος και τον προσκυνούσε, λέγοντας: “Δείξε μακροθυμία για μένα, και όλα θα σου τα επιστρέψω”. Επειδή ο κύριος σπλαχνίστηκε το δούλο, τον άφησε ελεύθερο και του χάρισε και το δάνειο.
Όταν αυτός ο δούλος βγήκε έξω, βρήκε ένα σύνδουλό του, ο οποίος του χρωστούσε εκατό δηνάρια και, αφού τον έπιασε, τον έπνιγε λέγοντας: “Επίστρεψε ό,τι χρωστάς”. Έπεσε, τότε, ο σύνδουλός του και τον παρακαλούσε λέγοντας: “Δείξε μακροθυμία, και θα σου τα επιστρέψω”. Αλλά εκείνος δεν ήθελε και πήγε και τον έβαλε στη φυλακή, έως ότου του αποδώσει το χρέος.
Αλλά, όταν οι σύνδουλοι είδαν ό,τι συνέβη, λυπήθηκαν πάρα πολύ και πήγαν και ανέφεραν στον κύριό τους όλα όσα συνέβησαν.
Τότε ο κύριός του τον κάλεσε και του λέει: “Δούλε πονηρέ, όλο εκείνο το χρέος σού το χάρισα, επειδή με παρακάλεσες. Δεν έπρεπε και εσύ να δείξεις έλεος προς το σύνδουλό σου, όπως κι εγώ σε ελέησα;” Και οργισμένος ο κύριός του τον παρέδωσε στους βασανιστές, έως ότου αποδώσει όλο το χρέος.
Έτσι κι ο ουράνιος Πατέρας μου θα σας κάμει, εάν δε συγχωρείτε, από καρδιάς ο καθένας τον αδελφό του».
Λόγος του Κυρίου
Στοχασμός don Luigi Maria Epicoco
Πόσο εύκολο είναι να συγχωρήσει κάποιος όταν δεν έχει καμία εμπειρία αδικιών και παθημάτων. Όταν, από την άλλη πλευρά κάποιος έχει βιώσει τον πραγματικό πόνο που προκαλεί κάποιος, τότε καταλαβαίνεις καλύτερα το πόσο δύσκολο είναι το να πρέπει να συγχωρήσεις.
Ο Πέτρος, στο σημερινό Ευαγγέλιο, διαισθάνεται ότι η συγχώρεση πρέπει να δίνεται σε αφθονία, αλλά ο Ιησούς τον διορθώνει λέγοντας ότι πρέπει να δίνεται επ’ αόριστον. Αλλά γιατί πρέπει συνεχώς να συγχωρούμε κάποιον που συνεχώς μας πληγώνει;
Το λάθος είναι να πιστεύουμε ότι το να συγχωρούμε σημαίνει να συνεχίζουμε να αφήνουμε κάποιον να μας πληγώνει. Η συγχώρεση έχει να κάνει με το εσωτερικό νέφος που έχει αυτό το κακό μέσα μας. Αν, για παράδειγμα, κάποιος μας έχει κάνει να υποφέρουμε και ίσως συνεχίζει να το κάνει, το Ευαγγέλιο δεν μας λέει να προσποιούμαστε ότι δεν έχει συμβεί τίποτα. Αν είναι στο χέρι μας να αποστασιοποιηθούμε από εκείνους που επαναλαμβάνουν το κακό, τότε είναι καλό να αποστασιοποιηθούμε, αλλά η μεγαλύτερη προσπάθεια είναι να ελευθερωθούμε από αυτό εσωτερικά, επειδή εκείνοι που κάνουν το κακό τείνουν να μας θυμώνουν, να μπαίνουν στις καρδιές μας για να τις καταστρέψουν.
Δεν πρέπει ποτέ να επιτρέψουμε σε κανέναν να το κάνει αυτό, και δεν γνωρίζουμε καλύτερο μέσο από τη συγχώρεση.
Ο Ιησούς συνεχίζει, ωστόσο, λέγοντας ότι ο πραγματικός λόγος για τον οποίο πρέπει πάντα να συγχωρούμε είναι να θυμόμαστε ότι ήμασταν οι πρώτοι που συγχωρεθήκαμε. Είναι πάντα πολύ δύσκολο να κατανοηθεί το θέμα της συγχώρεσης, όταν κάποιος δεν έχει περάσει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του την εμπειρία να αισθάνεται τη μεγάλη ανάγκη να ανακουφιστεί από κάτι κακό που έχουμε κάνει. Η ανάμνηση της συγχώρεσης που έχουμε λάβει πρέπει πάντα να μας ωθεί να την δώσουμε και εμείς.
ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Κύριε, Πατέρα Πολυεύσπλαχνε, άπειρη αγάπη και καλοσύνη, σε ευχαριστώ γιατί είναι δώρο δικό σου η συγχώρεση που μου προσφέρεις, είναι δώρο δικό σου αν έμαθα να συγχωρώ, είναι δώρο δικό σου η χαρά της συγχώρεσης. Δημιούργησε μέσα μου μια συνεχή επιθυμία να μαθαίνω να συγχωρώ για να δίνω στους άλλους την αγάπη σου. Αμήν.
(www.episkopisyrou.gr)
