ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ 6ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο Άγιο Ευαγγέλιο (8, 34-9,1)
Κατ’ εκείνο τον καιρό, κάλεσε τότε τον κόσμο μαζί με τους μαθητές του και τους είπε: “Αν κάποιος θέλει να ακολουθεί πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώσει το σταυρό του και ας με ακολουθεί. Διότι εκείνος που θέλει να σώσει την ζωή του, θα τη χάσει. Κι αν κάποιος χάσει τη ζωή του για μένα και το ευαγγέλιο, θα τη σώσει. Σε τι, πράγματι, ωφελεί τον άνθρωπο να κερδίσει όλο τον κόσμο και να καταστραφεί η ζωή του; Τι, πράγματι, θα δώσει ο άνθρωπος ως αντάλλαγμα για τη ζωή του; Διότι, όποιος ντραπεί για μένα και για τα λόγια μου, μπροστά σ’ αυτή τη γενεά τη μοιχαλίδα και αμαρτωλή, και ο Υιός του ανθρώπου θα ντραπεί γι’ αυτόν, όταν θα έλθει μέσα στη δόξα του Πατέρα του, μαζί με τους αγίους αγγέλους”.
Και τους έλεγε: “Αλήθεια σας λέω: Υπάρχουν κάποιοι, απ’ αυτούς που στέκονται εδώ, οι οποίοι δεν θα γευθούν το θάνατο, πριν δουν τη βασιλεία του Θεού να έρχεται μέσα σε δύναμη”.
Λόγος του Κυρίου
ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ
«Αν κάποιος θέλει να με ακολουθήσει, πρέπει να απαρνηθεί τον εαυτό του, να σηκώνει τον σταυρό του και να με ακολουθήσει. Γιατί όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του θα τη χάσει. αλλά όποιος χάσει τη ζωή του για χάρη μου και για χάρη του Ευαγγελίου, θα τη σώσει».
Αυτό το αίτημα του Ιησού είναι τόσο σκληρό. Ποιος είναι αυτός που θα ήθελε να απαρνηθεί τον εαυτό του; Ποιος δεν θα βίωνε κάτι τέτοιο ως απώλεια και όχι ως κέρδος; Ωστόσο, ο Ιησούς ζητά μια απάρνηση που δεν έχει καμία σχέση με το να μας πληγώσει. Αντιθέτως, μόνο αν είμαστε ικανοί να απαρνηθούμε τον εαυτό μας, μπορούμε επίσης να γίνουμε πραγματικά ο εαυτός μας. Αν ο κόκκος του σιταριού υπερασπιζόταν με κάθε τρόπο το ότι είναι κόκκος σιταριού χωρίς να εγκαταλείψει αυτό το σχήμα για να γίνει στάχυ, τότε σίγουρα θα παρέμενε σπόρος αλλά δεν θα γινόταν ποτέ ψωμί. Αλλά ο αληθινός του εαυτός είναι να είναι ψωμί, και όχι να είναι σιτάρι.
Εάν δεν μάθουμε αυτόν τον βασικό κανόνα ύπαρξης, θα είμαστε πάντα καταδικασμένοι να ζούμε υπερασπιζόμενοι τον εαυτό μας, αλλά ποτέ δεν θα γίνουμε πραγματικά αυτό που είμαστε. Ο Ιησούς μας αγαπά σε σημείο που θέλει να αναδείξει μέσα μας αυτό που δεν γνωρίζουμε ακόμη για εμάς. Αυτό όμως δεν είναι ανώδυνο. Σημαίνει να μάθω να απαρνούμαι κάποιες σκέψεις, κάποια συναισθήματα, κάποια λογική. Και αυτό είναι δύσκολο, κοπιαστικό και είναι γιατί δεν είναι ποτέ εύκολο να γεννήσεις.
«Σε τι, πράγματι, ωφελεί τον άνθρωπο να κερδίσει όλο τον κόσμο και να καταστραφεί η ζωή του; Τι, πράγματι, θα δώσει ο άνθρωπος ως αντάλλαγμα για τη ζωή του;» Ωστόσο, ξοδεύουμε τη ζωή μας προσπαθώντας να κατακτήσουμε τον κόσμο, μια κοινωνική θέση, υλικές σιγουριές, αλλά ακόμη κι αν αποκτήσουμε όλα αυτά τα πράγματα συνειδητοποιούμε ότι κάτι λείπει, λείπει το ουσιαστικό. Και πράγματι, το ουσιαστικό δεν μας το δίνει ο κόσμος.
Το ουσιαστικό δεν έχει ποτέ σχέση με το ρήμα «έχω» αλλά με το ρήμα «είμαι». Ο Ιησούς δεν μας υπόσχεται πράγματα, αλλά μας υπόσχεται τον εαυτό μας. Το να τον αγαπάμε, να τον ακολουθούμε, να τον παίρνουμε στα σοβαρά δεν θα μας κάνει απαραίτητα νικητές σύμφωνα με τη λογική του κόσμου, αλλά θα μας κάνει ανθρώπους ευτυχισμένους. Και νομίζω ότι η ευτυχία είναι καλύτερη από τη νίκη. Ωστόσο, εμείς συνεχίζουμε να επιδιώκουμε νίκες περισσότερο από ότι την ευτυχία μας.
Στοχασμός: don Luigi Maria Epicoco
ΠΡΟΣΕΥΧΗΣΟΥ…
Κύριε, ο σταυρός είναι βαρύς και θα μπορούσε να έχει πολλά ονόματα:
η δυσκολία στην εργασία μου,
ο συνάδελφος με τον οποίο δύσκολα συνεργάζομαι,
ο αδελφός μου με τον οποίο διαφωνώ,
ο πόνος που με αγγίζει με διάφορες μορφές…
Ίσως, όμως, ο σταυρός να είναι βαρύς
γιατί προσπαθώ να τον σηκώνω μόνος μου.
Εάν, Εσύ, Κύριε, τον φέρεις μαζί μου, θα γίνει ελαφρύς.
Εάν έχω την ταπεινοφροσύνη να ζητώ βοήθεια σε άτομα που ζουν δίπλα μου,
και ακούω τις συμβουλές τους, θα βαραίνει ακόμη λιγότερο.
Κύριε, βοήθησέ με, να ανακαλύψω πως ο σταυρός
δεν είναι μόνο πόνος αλλά κυρίως ΑΓΑΠΗ.
Αμήν.
(πηγή: episkopisyrou.gr)
