ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΗΣ 5ης ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥ ΕΤΟΥΣ
Εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Αμήν
Επικαλούμαι το Πνεύμα Σου Κύριε, να με καθοδηγήσει και να με φωτίσει.
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟ
Ανάγνωσμα από το κατά Μάρκο Άγιο Ευαγγέλιο (7, 31-37)
Κατ’ εκείνο τον καιρό, αναχώρησε ο Ιησούς από τα σύνορα της Τύρου και έφθασε στη θάλασσα της Γαλιλαίας μέσα από τη Σιδώνα, περνώντας από τα σύνορα της Δεκαπόλεως. Του έφεραν τότε ένα κουφό που ήταν και μουγγός και παρακαλούσαν τον Ιησού να απλώσει πάνω του το χέρι. Τον πήρε τότε μόνο του, παράμερα από το πλήθος, κι έβαλε τα δυο του δάκτυλα στ’αυτιά του κουφού και με το σάλιο του άγγιξε τη γλώσσα του. Έστρεψε τα μάτια του στον ουρανό, αναστέναξε και του είπε: “Εφφαθά”, που σημαίνει “Ανοίξου”. Κι αμέσως άνοιξε η ακοή του και λύθηκε η δεμένη γλώσσα του και μιλούσε σωστά. Τους έδωσε τότε αυστηρή εντολή να μην το πουν σε κανένα. Αλλά όσο τους διέταζε, τόσο περισσότερο αυτοί το διαλαλούσαν. Και υπερβολικά εντυπωσιασμένοι έλεγαν: “Όμορφα τα έκαμε όλα! Και τους κουφούς κάνει να ακούνε και τους άλαλους να μιλούν!”.
Λόγος του Κυρίου
ΣΤΟΧΑΣΜΟΣ
«Άνοιξε», ίσως είναι η λέξη που εκφράζει περισσότερο την αποστολή του Ιησού ανάμεσά μας. Εκείνος ενσαρκώθηκε για να ανοιχτούμε στον Θεό, για να ανοίξει τα αυτιά στον Λόγο, για να ανοίξει το νου και τις καρδιές στην μεταστροφή, για να ανοιχτούμε στο γεγονός πως μπορούμε πραγματικά να πλησιάσουμε το Θεό, να δούμε το Πρόσωπο του.
Η συνάντηση με τον κωφάλαλο του σημερινού Ευαγγελίου συνοψίζει ολόκληρο το μυστήριο του Θεού που θέλει μια σχέση με κάθε πρόσωπο: ένας Θεός τρυφερός, γεμάτος συμπόνια, που σκύβει για να αγγίξει, ο υπερβατικός Θεός που θέλει να «φυσήξει» μέσα μας τη νέα ζωή.
Ο αόρατος Θεός γίνεται ορατός στον Ιησού, Υιό του Θεού, Εκείνος είναι το Πρόσωπο του Θεού για εμάς “. Όποιος έχει δει εμένα έχει δει τον Πατέρα” (Ιω. 13,09).
Ο κωφάλαλος είναι ο καθένας από εμάς όταν μπαίνουμε στον πειρασμό να αγνοήσουν το Λόγο του Θεού ή να επιλέξουμε αυτό που μας βολεύει, διακινδυνεύοντας να χάσουμε τη ζωή που ο Κύριος έχει ετοιμάσει για αυτούς που τον αγαπούν (1 Κορ. 2,9).
Αν αγνοούμε το Λόγο του, τότε μας ξεφεύγει το βαθύτερο γιατί της ύπαρξής μας.
ΠΡΟΣΕΥΧΗΣΟΥ
Πατέρα μου,
εγκαταλείπομαι σε Σένα, κάνε με ό,τι θέλεις.
Όπως κι αν με μεταχειρισθείς, σ’ ευχαριστώ,
είμαι έτοιμος για όλα, δέχομαι τα πάντα,
αρκεί να γίνει το θέλημά Σου
σε μένα και σε όλα τα πλάσματά Σου.
Δεν ποθώ τίποτε άλλο, Θεέ μου.
Eναποθέτω την ψυχή μου στα χέρια Σου.
Σου την προσφέρω, Θεέ μου,
με όλη την αγάπη της καρδιάς μου,
γιατί Σε αγαπώ,
κι είναι για μένα ανάγκη της ίδιας της αγάπης μου
να προσφερθώ, να εγκαταλειφθώ στα χέρια Σου,
χωρίς μέτρο, με απεριόριστη εμπιστοσύνη,
γιατί Eσύ είσαι ο Πατέρας μου, Αμήν.
(πηγή: episkopisyrou.gr)
